حزن و غمگینی انسان در ماه محرم، عبادت است / در مراسم ها از حرف های ضعیف و بی سند پرهیز شود

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که در نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، با توجه به در پیش بودن ماه محرم و ایام سوگواری شهادت سالار شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام، بیان داشتند: ماه محرم كه در پیش است برای ما مثل ماه مبارك رمضان، ماه عبادت است، در ماه محرم اگر انسان مهموم وغمگین شد، عبادت است؛ اهتمام ورزیدن به این كه نام حسین‌بن‌علی(سلام الله علیهما) را احیا كنند، عبادت است.

ایشان افزودند: بنابراین ماه محرم كه در پیش است برای ما مثل ماه مبارك رمضان است، یعنی ماه عبادت است لذا سینه زدن‌های ما, گریه‌های ما, ناله‌های ما باید طوری باشد كه این نظام را حفظ كند. بخش وسیعی از فداكاری‌های این شهدا هم به وسیله همین مرثیه بود. وقتی این مرثیه ها و این عزاداری ها می‌تواند یك كشور را حفظ كند، چرا ما آن را با عظمت و جلال حفظ نكنیم؟! چرا معاذ الله آن را با بعضی از امور دیگر مخلوط كنیم؟! حرف‌های ضعیف نقل كنیم؟! چرا ما این گوهر گرانبها را ارج ننهیم؟! عزاداری ما معاذ الله اگر بی‌محتوا باشد، حرف‌های سُست, حرف‌های بی‌مغز, حرف‌های بی‌سند, حرف‌هایی كه خدای ناكرده اختلاف‌انگیز است, وحدت را به هم می‌زند, مردم را به عوامی می‌كشاند، این حرف‌ها با حرف‌های كربلا هماهنگ نیست.

معظم له اظهار داشتند:  منجّمان یك حساب ریاضی دارند كه سال از كجا شروع می‌شود به كجا ختم می‌شود، عده‌ای فروردین اول سال آنهاست و اسفند پایان سال آنها، اما آنها كه در صدد رشد روح‌اند نه تربیت بدن، اول سالشان ماه مبارك رمضان است، و ماه شعبان که ماه آخر سالشان می شود را خیلی مواظب‌اند، آن صلوات شعبانیه را خیلی مراقبت می‌كنند آن مناجات شعبانیه را خیلی دقت می‌كنند،  برای اینكه آخر سال است؛ هر كاسبی, هر تاجری، آخر سال تمام سود و زیانش را بررسی می‌كند. شب عید رمضان كه لیلهٴ فطر است آن به نام لیلةالجوائز است فردایش كه روز عید فطر است روزی است كه جایزه‌ها را تقسیم می‌كنند.

ایشان سپس در اهمیت ماه محرم بیان داشتند: آنها كه اول سالشان محرم است، آخر سال را كه ذیحجه است می‌كوشند كه دریابند، لذا می‌بینید 24 این ماه كه مباهله است برای آن حرمت خاصی قائل‌اند, 25 این ماه كه روز نزول هل اتی است روزه خاصی می‌گیرند، در پایان ماه ذیحجه یا روزه می‌گیرند یا تلاش و كوشش می‌كنند اعمالشان را بررسی می‌كنند كه با حساب پاك وارد سال بعد بشوند.

آیت الله العظمی جوادی آملی با بیان اینکه حزن و غمگینی انسان در ماه محرم، عبادت است، بیان داشتند: در محرم فرموده اند: «نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همّه لنا عبادة» فرمود این كسی كه در ماه محرّم یك آهی می‌كشد این آه عبادت است این چه ماهی است! این دین می‌خواهد ماه محرم را مثل ماه مبارك رمضان ماه عبادت قرار دهد، برای مظلومیّت سالار شهیدان كسی آه بكشد عبادت است. در ماه محرم اگر انسان مهموم وغمگین شد، عبادت است؛ اهتمام ورزیدن به این كه نام حسین‌بن‌علی(سلام الله علیهما) را احیا كنند، عبادت است.

ایشان سپس ادامه دادند: اگر سؤال كنند شما اصلِ عالم را از چه چیزی خلق كردید مصالح ساختمانی عالَم چیست؟ پاسخ قرآن این است كه ما عالَم را از حق خلق كردیم، مصالح ساختمانی این عالم, حقیقت است یعنی اینجا جای باطل نیست؛ همان‌طوری كه ساختار بدنیِ ما را به حق و به سلامت خلق كردند و دستگاه گوارش انسانی فقط غذای سالم را می‌پذیرد ، غذای باطل را بالا می آورد، نظام خلقت هم همین‌طور است. ممكن نیست كسی یك غذای مسموم را بخورد و بالا نیاورد همین طور ممكن نیست كسی راه دیگران را ببندد و بی‌حیثیت و بی‌آبرو نشود، اختلاس بكند و بی‌آبرو نشود، این نظام به حق خلق شده، هر چه انسان بخواهد این نظام را دفن كند دفن‌شدنی نیست.

ایشان سپس با بیان اینکه جریان کربلا تا ابد زنده می ماند، اظهار داشتند: شما در جریان مغول و امثال مغول حوادث تلخی و جنایاتی می بینید كه به مراتب سنگین‌تر از كربلا بود اما در كتاب‌های تاریخ دفن شد و نامی از اینها نیست، آن كسی كه همتای قرآن و قرآن ناطق است; آنكه برابر نظام هستی حركت می‌كند; نتیجه‌اش بقاء است، زینب كبرا با یك سوگند قاطع در شام فرمود  قسم به خدا ما زنده‌ایم، هیچ ممكن نیست بتوانی نام ما را دفن كنی، این با علم غیب دارد سخن می‌گوید اینكه «أنت عالمة غیر معلمة» قسم به خدا ما زنده‌ایم!

معظم له سپس با اشاره به تجمع میلیونی عزاداران حسینی در روز اربعین و تلاش ناموفق دشمنان اهل بیت در طول تاریخ جهت به فراموشی سپردن این نهضت، بیان داشتند:  مرحوم شیخ طوسی در امالی نقل می‌كند، یك پیرمردی در دربار متوكل عباسی نشسته بود گزارشگر كربلا آمد و گفت آن درخت سدر را هم قطع كردند، این پیرمرد گفت: «لا حول و لا قوة الا بالله» متوكل عباسی گفت چرا تعجب كردی؟ این پیرمرد گفت ما حدیثی از وجود مبارك پیغمبر(ص) شنیدیم كه حضرت فرمود هر كه درخت سدر را قطع كند ملعون است، ما تعجب می‌كردیم این درخت سدر كه میوه ندارد، چرا كسی كه درخت سدر را قطع می‌كند آن طور پیغمبر لعنت خدا را بر او روا داشت. اما حال که می بینیم در كربلا هیچ علامتی برای قبر سالار شهیدان نبود فقط یك درخت سدری در یك گوشه بود که زائران از طریق آن در این دشت وسیع قبر مطهر حسین‌بن‌علی را پیدا می کردند، معنای لعن پیامبر را فهمیدم! باید بدانیم که پانصد سال عباسیان با نام و قبر و تمامی شئون امام حسین علیه السلام مبارزه کردند، قبلش اموی ها و مروانی ها مبارزه کردند، اما الآن كه اربعین می‌شود، حدود بیست میلیون در كنار مضجع شریف آن حضرت جمع شده و عرض ادب می‌كنند، این فراموش شدنی نیست؛  كسی که در مسیر نظام عالَم حركت كند كه حق است، او ماندنی است.

.....................
پایان پیام/ 167