خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

پنجشنبه ۶ دی ۱۴۰۳
۵:۴۳
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
دوشنبه
۱۲ مهر
۱۳۹۵
۸:۴۹:۰۱
منبع:
ابنا
کد خبر:
709534

سوگواری حسینی در جهان ـ 95 ـ ایران ـ ارومیه

قریشی: اشک برای امام حسین(ع) موجب رستگاری می‌شود

نماینده ولی‌فقیه در آذربایجان غربی گفت: اینکه بعد از 1300 سال جریان قیام حسینی زنده است و عزاداری اباعبدالله(ع) هر سال باشکوه‌تر و با عظمت‌تر از سال‌های گذشته برگزار می‌شود تدبیر پیامبر اسلام و ائمه معصومین با علم خداوندی است.

آآ

به گزارش خبرگزاري اهل بيت(ع) ـ ابنا ـ «حجت الاسلام سید مهدی قریشی» نماینده ولی‌فقیه در آذربایجان غربی شب اول محرم در جمع عزاداران حسینی در مسجد امام جعفر صادق(ع) با تسلیت ایام سوگواری اباعبدالله الحسین(ع) اظهار داشت: اینکه بعد از 1300 سال جریان قیام حسینی زنده است و عزاداری اباعبدالله(ع) هر سال باشکوه‌تر و با عظمت‌تر از سال‌های گذشته برگزار می‌شود تدبیر پیامبر اسلام و ائمه معصومین با علم خداوندی است.

«قریشی» بیان کرد: محرم آخرین ماه قمری و مصادف با قیام عاشوراست که با آغاز این ماه همه شیعیان در اقصی نقاط جهان با برگزاری مراسم عزا، در سوگ شهادت سرور و سالار شهیدان عزاداری می‌کنند.

وی عزاداری و ریختن اشک در ماتم حسینی را بزرگ‌ترین نعمت الهی برای شیعیان دانست و افزود: پیامبر اکرم(ص) و اهل‌بیت(ع) برای اینکه قیام و یاد امام حسین(ع) حفظ شود و ادامه یابد طوری تدبیر کرده‌اند که نهضت حسینی بیمه‌ شده است.

امام‌جمعه ارومیه اضافه کرد: با فرارسیدن ایام عاشورا و تاسوعا غم و اندوهی وجود انسان را دربرمی گیرد که گویی امام حسین(ع) همین امروز به شهادت رسیده‌اند.

«حجت‌الاسلام قریشی» با اشاره به روایتی از کتاب کامل الزیاره گفت: بر اساس فرموده امام صادق (ع)، اشک برای مصیبت و غم شهادت امام حسین (ع) انسان از گرمای آتش جهنم کاسته و انسان را نجات می‌دهد.

وی افزود: اگر انسان قائل به امامت اباعبدالله الحسین(ع) باشد و راه آنها را قبول کند، اشک برای آن حضرت نیز گناهان آنها را از بین برده و موجب رستگاری می‌شود.

نماینده ولی‌فقیه در آذربایجان غربی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) که فرموده اند: «زمین و آسمان و به ویژه ملائکه از زمانی که امیر مؤمنان به شهادت رسیده‌اند برای مصیبت اهل‌بیت (ع) گریه می‌کنند»، گفت: بر اساس روایات امام سجاد(ع) 20 سال پس از واقعه عاشورا، هر وقت آب و غذا می‌خوردند به یاد مصیبت صحرای کربلا می‌گریستند.

...............
پایان پیام/ 312