خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳
۵:۴۶
در حال بارگذاری؛ صبور باشید

سمینار "سلفی‌گری و تأثیر آن بر جوامع" در مالزی برگزار شد

سمینار "سلفی‌گری و تأثیر آن بر جوامع" با حضور محققان و پژوهشگرانی از انگلستان، سنگاپور و مالزی، به همت مرکز مطالعاتی ـ پژوهشی شرق و غرب آسیا و با همکاری دانشگاه ناتینگهام، در کوالالامپور برگزار شد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ سمینار "سلفی‌گری و تأثیر آن بر جوامع" با حضور محققان و پژوهشگرانی از انگلستان، سنگاپور و مالزی، به همت مرکز مطالعاتی ـ پژوهشی شرق و غرب آسیا و با همکاری دانشگاه ناتینگهام، در کوالالامپور مالزی برگزار شد.

در این سمینار یک روزه «فریدا نور موحد نور» رییس گفتگوی تمدن‌های دانشگاه مالایا، «موحد رسلان بن موحد نور» رییس بخش پژوهش مطالعات اسلامی دانشگاه مالایا، «علی‌محمد سابقی» رایزن فرهنگی ایران در مالزی و استادانی از دانشگاه‌های یو پی ام و ناتینگهام و دانشجویان دانشگاه‌های مالزی حضور داشتند.

در این سمینار همچنین «مداوی الرشید» استاد مرکز خاورمیانه مدرسه علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه لندن و منتقد عربستانی آل سعود و «فرید العطاس» استاد دانشگاه ملی سنگاپور، سخنرانی خود را درباره سلفی‌گری و ریشه‌های آن و تأثیر سلفی‌گری بر معادلات منطقه‌ای، جهانی و کشورهای چندنژادی از جمله منطقه جنوب شرق آسیا به ویژه مالزی، و نگاه به وضعیت خاورمیانه از زاویه دید منطقه جنوب شرق آسیا، ارایه دادند.

«مداوی الرشید» استاد مرکز خاورمیانه دانشگاه علوم سیاسی و اقتصادی لندن اولین سخنران سمینار، موضوعاتی همچون تاریخچه سلفیه، انواع سلفی‌گری، سلفیه از نگاه جامعه‌شناسانه و عوامل گرایش برخی جوانان به سلفی‌گری در جوامع امروزی پرداخت.

وی ابتدا به تشریح سه دوره از سلفی‌گری پرداخت و گفت: این موضوع پیچیده است و باید بین سه دوره از سلفی‌گری تمایز قائل شد. نخستین دوره سلفی‌گری تاریخی است که با ابن تیمیه آغاز شد. دور دوم سلفی‌گری مربوط به تلاش‌های افرادی همچون جمال‌الدین افغانی و محمد عبده است و دوره سوم سلفی‌گری معاصر است که بیشتر از مذهبی بودن، جنبه سیاسی داشته است.

این پژوهشگر عربستانی مقیم لندن، ادامه داد: دور  سوم از سلفی‌گری یک جنبش مذهبی ـ سیاسی است که می‌توان از جنبه علوم اجتماعی آن را مورد بررسی قرار داد.

«مَداوی» یکی از ابعاد مهم گسترش سلفی‌گری را حمایت‌های سیاسی و دولتی دانست و افزود: این حامیان، سلفی‌گری را به عنوان هویتی دینی که خواستار قدرت است به جوامع امروزی عرضه می‌کنند و این نوع از هویت دینی برای جوانان خاورمیانه که از دموکراسی غربی مأیوس شده‌اند و حتی جوانان فراتر از این منطقه، جذابیت‌هایی دارد.

وی در ادامه به چرایی گسترش این نوع از سلفی‌گری معاصر در بین جوانان شهری و نقش عربستان سعودی در آموزش و حمایت از این نوع سلفی‌گری پرداخت و گفت: سلفی‌گری معاصر نیاز به زمینه سیاسی دارد تا اهداف خود را محقق سازد، از این رو به یک دولت و یا خلافت نیازمند است تا بتواند به خواسته‌های خود دست یابد.

«مَداوی» که به مدت یک سال استاد مدعو دانشگاه ملی سنگاپور است و مطالعات گسترده‌ای در زمینه تاریخ، جامعه، دین و سیاست در عربستان سعودی، کشورهای حاشیه خلیج فارس و خاورمیانه داشته است، در ادامه سلفی‌گری معاصر و مدرن را بر اساس چهار مؤلفه جامعه‌شناسی، سیاسی، زمینه بین‌المللی و مشکلات منطقه‌ای مورد بررسی قرار داد.

وی از به‌روز نبودن مسایل دینی مبتلابه جامعه، چالش‌های بین نسلی، همچنین مواجهه فرهنگ‌های مختلف با دین اسلام را از عوامل تأثیرگذار اجتماعی بر روی جوانان و گرایش برخی از آنها به سمت سلفی‌گری نام برد.

این استاد دانشگاه از مدرنیته به عنوان یکی از عواملی یاد کرد که با توجه به برخی تغییرات از جمله جهانی شدن و مهاجرت از روستا به شهرها، زمینه افزایش سلفی‌گری را فراهم کرده است و جوانان امروز از طریق شبکه‌های اجتماعی به راحتی و بدون هزینه می‌توانند به آموزه‌های سلفی‌گری دست یابند.

استاد دانشگاه علوم سیاسی و اقتصادی لندن اضافه کرد: امروزه گروه‌های افراطی از طریق شبکه‌هایی همچون یوتیوب و توئیتر، به تبلیغ و ترویج عقاید خود می‌پردازند.

«مَداوی» در ادامه اظهار كرد: در چند دهه گذشته که خود سعودی‌ها هنوز ایدئولوگ‌های وهابی قوی نداشتند، از تفکرات و اندیشه‌های افرادی همچون ابوالعلا مودودی و علمای الازهر مصر، برای تقویت ریشه‌های وهابیت استفاده کردند و اکنون دانشگاه‌های اسلامی مدینه و مکه، اندیشه‌های وهابیت را تئوریزه کرده و از طریق دانشجویانی که از کشورهای مختلف جهان برای تحصیل به این مراکز می‌آیند، وهابیت را توسعه می‌دهند؛ اگر چه همه کسانی که از این دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند، خودشان وهابی نیستند.

وی با اشاره به خطرات سلفی‌گری برای جوامع امروزی، از تکفیر به عنوان خطرناک‌ترین ابزار سلفیه نام برد و خاطرنشان کرد که سلفی‌ها به دنبال اثبات برتری اندیشه خود در بخش‌های مختلف سیاسی ـ اعتقادی هستند و برای دستیابی به این هدف هر نوع تلاشی را به کار می‌گیرند.

«مَداوی الرشید» همچنین به حوادث خاورمیانه اشاره کرد و گفت: به عنوان یک زمینه بین‌المللی، قدرت‌های غربی و صهیونیست‌ها در این منطقه به دنبال منافع خود هستند و این واقعیتی است که نمی‌توان آن را انکار کرد. آنها به رغم اینکه همواره ارتباط خود را با سلفی‌گری انکار کرده‌اند، در شکل‌گیری و رشد سلفی‌گری نقش مهمی داشته‌اند.

این پژوهشگر عربستانی مقیم لندن در ادامه سخنانش به نحوه شکل‌گیری وهابیت در عربستان و قتل و غارت‌هایی که آنها در ابتدای تشکیل دولت آل سعود در حجاز از اهل سنت این منطقه داشتند، اشاره كرد و گفت: امروزه حامیان وهابیت در عربستان به دو دسته طرفدار دولت و مخالفینی که معتقدند حاکمیت از مسیر اصلی ترسیم شده توسط "محمد ابن عبدالوهاب" و "محمد ابن عبدالعزیز"، بنیانگذاران وهابیت و رژیم آل سعود منحرف شده و باید به همان مسیر اولیه بازگشت، تقسیم شده‌اند.

وی اظهار كرد: در دوره جنگ سرد بین آمریکا و شوروی نیز واشنگتن از عربستان به عنوان بازیچه‌ای برای پیروزی خود مقابل شوروی استفاده کرد.

«فرید العطاس» جامعه‌شناس و استاد دانشگاه ملی سنگاپور دومین سخنران این سمینار نیز در سخنانی با تأکید بر اینکه سلفی‌گری عمده‌ترین عامل افراط‌گرایی است، گفت: باید توجه داشت که سلفی‌گری تنها روش افراط‌گرایی نیست و افراط‌گرایی نزد پیروان سایر مذاهب از جمله برخی شیعیان و اهل سنت نیز وجود دارد.

این استاد دانشگاه در ادامه با تمایز قائل شدن بین افراطی‌گری خشونت‌آمیز و غیرخشونت‌آمیز، گفت: برخی مواقع یک نوع افراط‌گرایی غیرفیزیکی نیز مشاهده می‌شود که آن هم می‌تواند خطرناک باشد.

وی همچنین با اشاره به جمله‌ای از مرحوم دکتر شریعتی که از اسلام منطقه شرق آسیا به نام «اسلام خندان» نامبرده بود، گفت: این عنوان که اسلام شرق آسیا، اسلام میانه‌رو است، مبحثی است که چند دهه پیش می‌شد به برخی کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا از جمله اندونزی و مالزی اطلاق کرد؛ اما این مفهوم در سال‌های اخیر به دلیل برخی موضع‌گیری‌های سلفی‌گونه برخی از اشخاص و دولتمردان، دیگر برای این کشورها مصداق ندارد.

این استاد جامعه‌شناسی با اشاره به اینکه سلفی‌ها و وهابیون به دنبال ریشه‌کن کردن فرهنگ‌های بومی هستند، گفت: درست است که در مالزی برخی جنبش‌های علیه وهابیسم شکل گرفته است، اما همان‌ها خود عملکرد افراطی مشابه سلفی‌ها دارند که این نیز یک رویه خطرناک محسوب می‌شود.

در پایان، سخنرانان به پرسش‌هایی که از سوی حاضران مطرح شد، از جمله "فرق بین اولوالامر بین شیعه و وهابیت"، "ضرورت تبری جستن جهان اهل سنت از وهابیت و سلفی‌گری" مانند آنچه در گروزنی اتفاق افتاد، "نحوه تعامل بین مذاهب در پادشاهی عمان" و "آینده سرنوشت مردم عربستان" و ... پاسخ دادند.

...............
پایان پیام/ 313