آیت الله جوادی آملی: علوم حوزوی اگر به قرآن مرتبط نباشد، مشکلی را حل نمی‌کند

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ اعضای نشست مرجعیت قرآن و علم اصول در علوم اسلامی امروز - چهارشنبه 15 دی - با حضور در بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء با «آیت الله العظمی جوادی آملی» دیدار و گفتگو كردند.

در این دیدار «آیت الله جوادی آملی» به تبیین وظیفه انسان در برابر قرآن پرداخته و اظهار داشتند: یك بیان این است كه قرآن در شرایط كنونی چیست و یك بیان این است كه وظیفه ما چیست؟ ما از آن جهت كه مسلمانیم اولین فرمایش را از وجود مبارك رسول گرامی و اهل بیت(ع) داریم آنها به ما فرمودند كه «طلب العلم فریضةٌ» این «تاء» تأنیث نیست «طلب العلم فریضةٌ» این قدر واجب است كه با «تاء» مبالغه فرمود. آن دینی كه گفت «طلب العلم فریضة» گفته چه علمی بخوانید . مرحوم كلینی هم از وجود مبارك پیغمبر(ص) نقل كردند هم از وجود امام صادق(ع) فرمود این علمی كه ما گفتیم «انما العلم ثلاثة آیة محكمة فریضة عادلة سنة قائمة» اما ما گفتیم آیه محكمه فقه و اصول, فریضه عادله فقه و اصول, سنت قائمه هم فقه و اصول, حوزه‌ها به این صورت در آمد.

معظم‌له بر لزوم فراگیری صحیح علوم قرآن تأكید داشته و بیان كردند: این علم اصول یك فن شریفی است كه ما چگونه از قرآن و روایت بفهمیم مثل كسی كه مرتب شمشیر تیز می‌كند اما هیچ وقت به میدان نمی‌رود. ما اصول را می‌خوانیم كه چگونه از قرآن استفاده كنیم ولی استفاده نمی‌كنیم، این شمشیر تیز كردن است و جهاد نرفتن است. این كسی كه جانش قرآنی است او می‌تواند كشور را اداره كند.

مرجع عالیقدر در ادامه سخنانشان به تبیین مفهوم «علم لدنی» و پرداخته و بیان داشتند: ما خیال می‌كنیم قرآن مثل باران نازل شده و همین‌جاست «عربی مبین» اما فرمود من قرآن را نیانداختم، من آویختم؛ اینكه می‌گویند علم لدنی, علم لدنی كه فقه و اصول نیست علمی كه از لَدُن استاد باشد می‌شود علم لدنی، همین فقه و اصول را, همین كلام و حكمت را, همین علوم را كه در بین بشر هست اگر از نزد الله كسی یاد بگیرد می‌شود علم لدنی، اگر از كتاب و كتیبه یاد بگیرد می‌شود همین علوم حوزوی.

ایشان ادامه دادند: خداوند خطاب به وجود مبارك پیغمبر(ص) فرمود: ﴿إِنَهُ فی‏ أُمِ الْكِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌ حَكیمٌ﴾ تو از این بالا یاد گرفتی، لذا هم مرحوم كلینی یاد كرد هم دیگران كه وجود مبارك پیغمبر(ص) در تمام مدت عمر با هیچ كسی به اندازه كُنه عقل خودش حرف نزد، البته اهل بیت مستثنا هستند. ما ابزار فهممان ادبیات عرب است ما كه از «علی حكیم» خبر نداریم. كسی اگر حبل را بگیرد نمی‌افتد، ما خیال می‌كنیم اینكه گفتند قرآن حبل متین است مثل یك طناب افتاده است، طناب افتاده که مشكل خودش را هم نمی تواند حل کند!

مفسر برجسته قرآن کریم در فراز دیگری از سخنان خود ابراز داشتند: علوم حوزوی اگر به قرآن مرتبط نباشد، مشکلی را حل نمی کند، این مثل كسی است كه مرتب انواع و اقسام شمشیرسازی را بلد است، اما جهاد نمی کند! اصول, فن است علم نیست؛ منطق, فن است علم نیست؛ شما با منطق چه مشكلی می‌خواهید حل كنید؟ منطق یك شمشیر است، اصول این است كه اگر خواستی استنباط كنی این طور استنباط بكن, اگر خواستی از قرآ‌ن استفاده كنیم راهش این است. این دوازده رشته ادبی همه گفتند اگر خواستی حرف بزنی مواظب زبانت باش، چطور حرف بزن, ما هم می‌گوییم اگر خواستی حرف بزنی آن را مرفوع بخوان آن را منصوب بخوان, این شمشیر درست كردن است، این عالم پروری نیست.

«آیت الله العظمی جوادی آملی» اظهار ادامه دادند: بیان نورانی حضرت امیر این است كه علمای ربانی باشید. خدا وقتی اسم علما را می‌برد با ملائكه ذكر می‌كند ﴿شَهِدَ اللَهُ أَنَهُ لا إِلهَ إِلاَ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ﴾ حضرت فرمود وقتی اهل دنیا را اسم می‌برد, می‌فرماید: ﴿كُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعامَكُمْ﴾ قدری برای شما و قدری برای انعامتان, آنجا كه حرف از علماست حرف ملائكه است, آنجا كه حرف شكم است حرف از چهارپایان است، حیف است كه ما با ملائكه نباشیم چرا ﴿كُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعامَكُمْ﴾ دامنگیر ما بشود چرا ﴿شَهِدَ اللَهُ أَنَهُ لا إِلهَ إِلاَ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ﴾ شامل حال ما نشود؟ قرآن اینها را می‌پروراند اگر این فضای، فضای قرآنی بود دیگر آدم به فكر جای دیگر نمی‌افتد.

...............
پایان پیام/ 313