خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا / سرویس صفحات فرهنگی:
ارتش ایالات متحده آمریکا بامداد امروز جمعه 18 فروردین 1396 با شلیک 59 موشک تاما هاوک به یک پایگاه در سوریه، به زعم خود به اقدام دولت این کشور در جمله شیمیایی به شهروندانش عکس العمل نشان داد.
سرمقاله امروز ابنا به این اقدام عجیب دولت جدید آمریکا پرداخته است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به قلم: ع. حسینی عارف (مدیرعامل خبرگزاری ابنا)
◀️ 18 فروردین 1396
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حمله مشکوک به "خان شیخون" در ادلب سوریه که به فاجعه ای شیمیایی و جان باختن دهها غیرنظامی منتهی گردید، دستاویز حمله نظامی آمریکا به این کشور شد و ارتش ایالات متحده با شلیک ۵۹ موشک کروز تاماهاوک به پایگاه هوایی شعیرات در استان "حمص"، تلاش کرد تاسیسات و جنگندههای آن را نابود کند.
این حمله موشکی بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل و کنگره آمریکا و از ناوهای آمریکایی مستقر در دریای مدیترانه انجام شد؛ اما «دونالد ترامپ» رییس جمهور کهنسال ولی تازه کار آمریکا که شخصاً دستور این حمله را صادر کرد، از کشورهای دیگر هم خواست که در جنگش با دولت سوریه به وی ملحق شوند!
این اتفاق می تواند تحولات جدیدی را در منطقه پرالتهاب خاورمیانه آغاز کند؛ همانطور که می توان با مدیریت صحیح از سوی کشورهای درگیر و نهادهای بین المللی، مانع از یک جنگ بزرگ و خانمانسوز فرامنطقه ای شد.
در این زمینه، توجه به نکات زیر حائز اهمیت است:
◀️ 1. استفاده از سلاح شیمیایی از ناجوانمردانه ترین روشهایی است که ممکن است در جنگها از آن بهره گرفته شود؛ و اگر این اسلحه علیه غیرنظامیان به کار افتد فاجعه ای است که نمی توان آن را با هیچ کلمه ای توصیف کرد.
به کار بردن این سلاحها از نظر همه جهان مردود است و جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان قربانی استفاده وسیع از تسلیحات شیمیایی در سالهای جنگ تحمیلی، به طریق اولی نمی تواند استفاده از آن را تأیید کند.
اما در مقابل، همانطور که «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران ساعتی قبل توییت کرد، این آمریکا و هم پیمانان او در بلوک غرب بودند که در آن سالها به رژیم بعثی عراق کمک کردند تا علیه ایران و حتی علیه مردم خودش از سلاح شیمیایی استفاده کند.
همین آمریکایی ها نیز پس از آنکه «صدام» را خطری برای منافع خود دیدند، با ادعاهای مجعول در خصوص تسلیحات شیمیایی و کشتار جمعی، نیروهای نظامی خود را وارد منطقه کردند و بر خلاف اجماع جهانی، به عراق حمله بردند. اکنون نیز ظاهراً میراث «بوش پدر» و «بوش پسر» در جنگ افروزی خاورمیانه ای، به جمهوریخواه دیگری در ینگه دنیا رسیده است تا از همان ترفند قدیمی، این بار علیه دولت سوریه استفاده کند.
◀️ 2. منشأ حمله شیمیایی خان شیخون مشخص نیست. غربی ها دولت «بشار الاسد» را متهم می کنند؛ دولت انگشت اتهام را به سوی تروریست ها گرفته است؛ و روس ها اعلام کرده اند که نیروی هوایی سوریه کارخانه و انبار مهمات شورشیان را هدف قرار داده است غافل از آنکه در آن، گازهای سمی تولید و نگهداری می شده است.
در این میان، اتهامی که آمریکایی ها می زنند حتی از سوی سیاستمداران این کشور نیز با تردید روبروست. «ریچارد بلک» سناتور آمریکایی در این رابطه می گوید: متهم کردن رییس جمهور سوریه به دست داشتن در حمله شیمیایی منطقه خان شیخون بی معنی است؛ زیرا او در آستانه شکست دادن تروریست هاست، پس چه توجیهی دارد که ناگهان به استفاده از گاز علیه زنان و کودکان متوسل شود؟
به نظر او و برخی از ناظران دیگر، دولت سوریه که شش سال است ذره ذره و قدم به قدم، خاک خود را از مسلحان متمرد و نیز تروریست های خارجی پس گرفته است، چرا باید ناگهان با ارتکاب این خبط بزرگ، جهان را علیه خود بشوراند و موجودیتش را به خطر بیندازد؟!
گذشته از این، آیا بمباران شیمیایی منطقه ای که تنها بین 20 تا 40 کیلومتر با محل استقرار نیروهای خودی فاصله دارد معقول است؟
◀️ 3. گذشته از منشأ این رخداد غیر انسانی، برخورد دولت های بظاهر متمدن غربی با این مسأله نیز مانند همیشه "دوگانه" و "تبعیض آمیز" بوده است. سه هفته پیش ــ در روز 26 اسفند 1395 ــ در حمله ائتلاف تحت فرمان آمریکا به شهر "موصل" عراق، بیش از 230 غیرنظامی جان باختند که بسیاری از آنها زنان و کودکان بودند. شدت انفجار به حدی بود که تا 10 روز، امدادگران به دنبال قربانیان می گشتند.
علت دقیق آن انفجار سهمگین نیز معلوم نشد. برخی منابع اعلام کردند که یک کامیون حاوی مواد منفجره بر اثر حملۀ هوایی آمریکا منفجر شد و از شدت این انفجار ساختمانهای آن منطقۀ پرجمعیت فروریختند. اما یکی از نمایندگان پارلمان عراق می گوید: امکان ندارد تنها با انهدام یک کامیون بمبگذاریشده، چنین حادثه بزرگی رخ دهد.
اما واکنش جهانی به آن فاجعه چه بود؟
چرا صدایی از اروپاییانی که امروز با ترامپ هم داستان شدهاند درنیامد؟!
آیا 230 شهروند عراقی از 70 شهروند سوری اهمیت کمتری دارند؟!
همانطور که کودکان بیگناه ادلب "انسان" و "غير نظامى" بودند، آنهايى كه در موصل قتل عام شدند هم "انسان" و "غيرنظامى" بودند؛ پس چرا خانم «نیکی هیلی» سفیر آمریکا در سازمان ملل، عکس جنازه های سوخته آنان را در دست نگرفت و به اعضای شورای امنیت نشان نداد؟!
وجدانهای بیدار، پاسخ این سؤالات را می دانند.
◀️ 4. اما یک روی مهم این حمله نیز شخص صادرکننده دستور است: یعنی پدیده سال 2016 آقای دونالد جان ترامپ.
او کسی است که به مردمش قول داد وقتی پایش به کاخ سفید برسد "سیفون" را بکشد و دولت آمریکا را از فساد پاک کند. وی در روزهایی که مردم ایالات مختلف را در شوهای انتخاباتی سرگرم می کرد گفت: ما دیگر به دنبال سرنگون کردن رژیم ها و برانداختن دولت ها و ملت ها نخواهیم بود. هدف ما ثبات است و نه هرج و مرج؛ زیرا زمان آن فرا رسیده است که کشور خود را بازسازی کنیم.
ترامپ در عین حال که قول داد "ما داعش را نابود خواهیم کرد" به مردمی که از بیکاری و فقر رنج می برند هم وعده داد مالیاتهای آنان که در دولتهای قبلی آمریکا صرف جنگ در نقاط دوردست می شد را برای کارآفرینی و بهبود وضع آنها به کار بگیرد، تا مجدداً "آمریکایی بزرگ" داشته باشند!
این پیرمرد غیر سیاستمدار در طول رقابت های انتخاباتی خود، همواره مخالفتش با جنگ عراق را اعلام و از «هیلاری کلینتون» رقیب دموکرات خود به دلیل حمایتش از تصمیم دولت وقت آمریکا برای اعزام نظامیان آمریکایی به خاورمیانه انتقاد می کرد.
اما اینک معلوم شد ترامپ نیز همانند سلف خود بوش ــ که وعده هایش در سایه قدرت نومحافظه کاران رنگ باخت ــ بعد از ورود به کاخ سفید مقهور سیستم واقعی قدرت شده و نمی تواند خارج از چارچوب سیاستهای مداخله جویانه عمو سام عمل کند.
شاید هم این مرد که تصور نمی کرد سیاست اینقدر پیچیده باشد، برای فرار از "اتهام همدستی با پوتین" خود را به ورطه جنگ با سوریه انداخته باشد؛ بی آنکه توجه کند در جبهه یمن در کنار "القاعده" و در جبهه سوریه در کنار "النصرة و داعش" میجنگد و به یک ضلع مهم از "محور شرارت" تبدیل شده است.
به نظر می رسد همانطور که باید برای مردم "موصل" و "ادلب" غمگین بود، باید برای فرودستان بیچاره آمریکایی نیز محزون بود؛ کسانی که فریب خوردند و با آرزوی پایان دخالتهای آمریکا در جهان و پرداختن به مشکلات اقتصادی داخلی، ترامپ تاجرپیشه را به کاخ سفید فرستادند، اما اینک کشورشان را در آستانه ورود به باتلاقی دیگر مشاهده می کنند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
لینک این مطلب در سایت خبرگزاری ابنا :
http://fa.abna.cc/6Lgd
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
...............................
پایان پیام/ 110 ـ 101
آرشیو سرمقاله های خبرگزاری ابنا:
ــ آیا شاهد یک "ترکیه جدید" خواهیم بود؟
ــ رایزنی شکننده در ژنو ؛ دست بالا مال کیست؟
ــ جمعه های خونین تکفیری؛ داعش اسلام را کجا آموخته است؟
ــ آقای درویش، بیایید به احساسات مردم احترام بگذاریم
ــ انفجار اطلاعات؛ غولهای صنعت فرهنگ؛ و دو نامه
ــ اقتصاد مقاومتی؛ در عرصه فرهنگ و تبلیغ بین الملل
ــ روز جهانی حضرت علی اصغر(ع) ؛ روز حمایت از کودکان قربانی خشونت و تروریسم
ــ نمونه ای موفق در تبلیغ بین المللی؛ ترکیب "حکمت، دانش و مخاطب شناسی"
ــ یادداشت های اربعینی /1/ و کاروان عشق در حرکت است...
ــ یادداشت های اربعینی /2/ به میزبانمان احترام بگذاریم
ــ یادداشت های اربعینی /3/ بیست و هشتم صفر؛ اربعین مکرر؛ و ایثار و مجاهدت عجیب شیعیان عراق
ــ دوران ترامپ؛ دکترین مونرو یا مک کارتیسم نوین؟
ــ هاشمی رفسنجانی؛ فدک؛ و ثبت جهانی "مظلومیت فاطمه زهرا(س)"
ــ گناه روحانیون جمهوری آذربایجان چیست؟
ــ این 10 روز سرنوشت ساز ...
ــ شهر خون، دوباره در آتش
ــ حمله آمریکا به سوریه؛ دوگانگی در برخورد و افشای فریب ترامپ
ــ صحنه های وحشتناک در حی الراشدین