به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ جلسه درس اخلاق «آیت الله العظمی جوادی آملی» با حضور علاقه‌مندان به معارف وحیانی و قرآنی در بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد.
در این جلسه «آیت الله جوادی آملی» پس از گرامیداشت ایام پربركت رجب و عرض تسلیت به مناسبت فرارسیدن ایام شهادت امام موسی كاظم(ع) به بیان بركات این ماه پرفیض و بركت پرداختند و اظهار داشتند: یکی از فیض‌های عمیق و مهمّ دهه سوم ماه پربرکت رجب روزه گرفتن در روز مبعث است، آنها که جوان‌اند و قدرت بدنی‌شان مناسب هست حیف است که از روزه این روز بی‌بهره باشند. خدای سبحان خود را به عنوان معلم معرفی کرد: ﴿عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ﴾؛ و برنامه درسی خودش را هم قرآن کریم معرفی کرد؛ اعم از قرآن صامت و ناطق که اهل بیت(ع) هستند.
ایشان ادامه دادند: مستحضرید که در سوره مبارکه «الرحمن» هم خود را معلم معرفی کرد، هم خود را با اسم اعظم «الرحمن» معرفی کرد و هم برنامه درسی خود را بیان نمود. چندین رساله در زمینه همین چهار جمله نوشته شده، یکی اینکه «الرحمن» معلم است نه «العلیم». خدا نمی‌خواهد فقط جامعه عالم بشود، می‌خواهد عاقل بشود، عالم عادل بشود. اگر گفتند رحمان تدریس می‌کند یعنی چه؟ اگر مهندس تدریس می‌کند یعنی درس هندسه می‌دهد؟ اگر گفتند فقیه تدریس می‌کند یعنی درس فقه می‌دهد. اما اگر گفتند «الرحمن» تدریس می‌کند یعنی چه؟ یعنی آن رحمت رحمانیه را تدریس می‌کند. این فرصت‌ها هست. یک مقدارش در درس و بحث هست، یک مقدارش هم در نماز شب در روزه‌های این ایام خیلی برای جوان وجه ندارد که روز مبعث را روزه بگیرد، شما در فضائل روزه روز مبعث نگاه کنید، دعای شب مبعث را که مرحوم محدّث قمی هم نقل کرده است ببینید در دعای شب مبعث ما خدا را سوگند می‌دهیم یا به بارگاه الهی عرض می‌کنیم خدایا! به تجلّی اعظم تو؛ یعنی از این تجلّی که عظیم‌تر که خدا ندارد. اینها کمک می‌کند که انسان بشود شاگرد خدا.
معظم‌له در ادامه شرح نامه‌های حضرت امیر(ع) در نهج البلاغه به شرح نامه شصت و دوم پرداخته و با اشاره به اهمیت حضور مردم در صحنه های مختلف کشور، اذعان داشتند: این نامه 62 نامه‌ای است که وجود مبارک حضرت امیر(ع) برای مردم مصر نوشت. به مردم مصر گفت: مردم! داشتنِ رهبر خوب نیمی از موفقیت است، نگویید ما رهبری مثل علی بن ابیطالب داریم! نگویید نماینده‌ای مثل مالک اشتر داریم! مادامی که در مسیر نباشید شکست حتمی است چه اینکه شکست پیش امد. مگر حکومت حضرت امیر شکست نخورد؟ مگر خود حضرت امیر را شهید نکردند؟ مگر دوستانش را یکی پس از دیگری شهید نکردند؟ لذا مردم باید همیشه در صحنه باشید.
مفسر برجسته قرآن کریم اذعان داشتند: به مردم مصر فرمود: اگر یک ملتی بخوابد، دشمن او که به خواب نرفته! حمله می‌کند و مستحضرید بدترین خواب هم، خوابِ روح است. شما از بهترین دعاهای ماه مبارک رمضان مخصوصاً روزهای اول واینها این است که به ما آموختند که بگوییم: خدایا! ما را از خواب غفلت بیدار کن! در نهج البلاغه وجود مبارک حضرت امیر می‌گوید من پناه می‌برم به خدا از اینکه عقل مردم تعطیل باشد بخوابد، به مردم مصر می‌فرماید که انسان باید بخوابد خستگی بدنش رفع بشود، ولی مبادا کاری کنید که عقلتان بخوابد، فکر شما بخوابد. بیراهه بروید یا راه کسی را ببندید.
مرجع عالیقدر بیان داشتند: حضرت امیر(ع) فرمود من فکر نمی‌کردم اینها غدیر را فراموش بکنند ما را خانه‌نشین بکنند؛ اما آمدند این کار را کردند. اصلاً در خیال من نمی‌گنجید، از جهت بشری البته. اصلاً به ذهن من نمی‌آمد که اهل بیت را اینها خانه‌نشین بکنند و سقیفه را بر غدیر مقدم بدارند، من فکر نمی‌کردم. که از خاندان پیغمبر جدا شوند. تقریباً دو ماه و اندی از جریان غدیر گذشت، همه‌شان حاضر بودند در آن صحنه، یک صحنه صدهزار نفری، فاصله غدیر و رحلت حضرت 28 صفر دو ماه و اندی بود، حضرت فرمود من فکر نمی‌کردم! همه‌شان قصه غدیر را با هم گفتگو می‌کردند. من هیچ فکر نمی‌کردم که اینها غدیر را رها کنند و سقیفه را راه‌اندازی کنند و برود با کسی دیگر بیعت کنند. من دیدم اگر وارد این صحنه بشوم از غدیر بخواهم حمایت کنم در بطلان سقیفه دخالت بکنم، چیزی از دین نمی‌ماند. من ساکت شدم خانه‌نشین شدم. گرچه از دید من این حکومت یک متاع چند روزه است این حكومت برای من آب بینی بُز است.
................
پایان پیام/ 313