به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ ششمین میزگرد تخصصی "فلسطین و افق آینده" کمیته حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین – نهاد ریاست جمهوری در سی امین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران - سالن یاس برگزار گردید.
آقای بهرامی، پژوهشگر مسائل منطقه خاورمیانه، در نشست نگاهی دوباره به فلسطین که در سالن یاس سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی کتاب برگزار شد، گفت: ابتدا انتقال یهودیان با رضایت کامل فلسطینیها انجام شد. رضایت اعراب فلسطین از نگاه بعضی به دلیل منافع مالی و از نگاهی بعضی دیگر به خاطر مهمان‌نواز بودن فلسطینیها بود. این روند از قدس شروع شد تا اینکه تنها بندر فلسطین هم مملو از یهودیان شد.
وی گفت: بعد از افزایش جمعیت یهودیان ساکن فلسطین، خانواده‌های اصیل و قدرتمند اعراب در این منطقه نگران موقعیت خود شدند و کنش‌ها از اواخر دهه ۱۸۸۰ میان این دو جمعیت شروع شد.
این کارشناس درباره اختلافات اقتصادی دو جمعیت گفت: مشکلاتی بر سر سود و زمین‌های کشاورزی به وجود آمد که تماس بین دو مذهب و دو سبک زندگی به این اختلافات دامن زد.
وی ادامه داد: درسال ۱۸۹۷ در نشست سوئیس، هرتزل اعلام کرد که اسرائیل باید وطن خود را تشکیل دهد و در فلسطین مستقر شوند که فلسطین در آن ایام شامل فلسطین، اردن و قسمتی از شبه جزیره سینا بود.
بهرامی درباره تشدید اختلافات گفت: در شروع قرن بیست، درگیری‌ها تشدید شد. اسرائیل به انگلستان قول می‌دهد که از نفوذ خود برای ورود آمریکا به جنگ جهانی اول به نفع انگلستان استفاده کند؛ به شرطی که حاکمیت فلسطین را به دست بیاورد.
پژوهشگر مسائل خاورمیانه با اشاره به حضور فلسطینیان در پارلمان عثمانی گفت: در پارلمان عثمانی، نمایندگان فلسطینی تلاش می‌کردند راه‌حل مصالحت‌آمیزی پیدا کنند تا مسئله حل شود؛ اما با پایان جنگ جهانی اول، فروپاشی و تقسیم عثمانی و رسیدن فلسطین به انگلستان، دورۀ آشتی فلسطین با انگلستان شروع شد. زیرا عثمانی‌ها، اعراب را به‌شدت محدود کرده بودند و اعراب فکر می‌کردند انگلستان اعراب را از چنگال عثمانی‌ها نجات خواهد داد.
وی افزود: صهیونیست‌ها به شعار سرزمین بدون ملت، برای ملت بدون سزمین اعتقاد داشتند که عثمانی‌ها با دامن زدن به این شرایط، امید به آشتی با اروپا و بهتر شدن شرایط داشتند.
بهرامی در ادامه افزود: لرد بالفور انگلیسی در اعلامیه‌ای وعده داد، فلسطین به اسرائیل خواهد رسید. این اعلامیه با اعتراض نخبگان عرب مواجه شد و شاعران نیز شعرهایی در این باره سرودند.
این پژوهشگر مسائل خاورمیانه با اشاره به اولین اعتصاب عمومی که در سال ۱۹۲۰شکل گرفت که با شکست مواجه شد، گفت: در ۱۹۲۹، نهضت بعدی اتفاق می‌افتد و حاج امین‌الحسینی که پسر مفتی اعظم قدس است، تلاش‌های بسیاری برای رفع مشکلات می‌کند و به‌عنوان رهبر فلسطین قبل از اشغال شناخته شد.
کارشناس مسائل منطقه خاورمیانه با اشاره به شروع جنگ جهانی دوم، در دهه ۱۹۴۰، در حالی که به تشدید درگیری‌ها تأکید کرد، گفت: در این درگیری‌ها اسرائیلی‌ها دست به کشتار عرب‌ها و انگلستانی زدند که این امر باعث اعمال محدودیت‌هایی از طرف انگلستان برای صهیونیست‌ها شد. در این بین انگلستان خود را بی‌طرف اعلام نمود و مسئله فلسطین به سازمان ملل ارجاع پیدا کرد. سپس، شبه نظامیان یهود شروع به قتل عام روستاییان کردند و مسلمانان هم حملات آن‌ها را بی‌پاسخ نگذاشتند.
بهرامی گفت: توافقاتی در این دوره اتفاقات می افتد که تقریباً ۵۶درصد از اراضی به اسرائیل، ۲درصد به منطقه آزاد بین‌المللی و ۴۲ درصد به فلسطینیان تعلق گرفت.
وی با اشاره به حمله شش روزه صهیونیست‌ها که باعث اشغال بسیاری از مناطق شد، ادامه داد: در این جنگ، اسرائیل بلندی‌های جولان و قسمت‌هایی از اردن، قدس فعلی، کرانه باختری، غزه و شبه جزیره سینا را به اشغال خود درآورد.
بهرامی گفت: قطعنامه‌های متعددی وجود دارد که اسرائیل را ملزم به خروج از این مناطق اشغالی می‌کند؛ اما تا به امروز این قطعنامه‌ها اجرایی نشده است. با وجود آنکه اسرائیل مدعی ماندن در این مناطق است اما حقوق شهروندی مردم را رعایت نمی‌کند.
پژوهشگر مسائل فلسطین درباره جنگ‌های کشورهای اسلامی علیه اسرائیل گفت: با اتحاد سوریه و مصر و تشکیل جمهوری عربی در سال ،۱۹۷۳ طی عملیات رمضان تنها بخشی از کشورهای عربی آزاد شد و هیچ موفقیتی در سرزمین فلسطین حاصل نشد.
وی اظهار کرد: همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، در پایان دهه ۱۹۷۰، مصر به یک‌باره با اسرائیل وارد صلح شد و شبه جزیره سینا بدون اجازه حضور نیروهای نظامی در آن منطقه به مصر بازگشت.
بهرامی درباره جنبش حماس گفت: در دهه ۱۹۸۰ اسرائیل با حمله به جنوب لبنان، تمام فلسطینی‌های مبارز را به تونس تبعید کرد. در نتیجه این تبعید، مسئلۀ تشکیل جهاد اسلامی و جنبش حماس مطرح می‌شود.
وی افزود: فلسطین تاکنون چهار انتفاضه داشته است که عبارتند از: انتفاضه اول در سال ۱۹۸۸، انتفاضۀ دوم یا انتفاضه خندق در سال ۱۹۹۶، انتفاضۀ سوم در سال ۲۰۰۰ و انتفاضۀ چهارم که حدود دوسال است که جریان دارد.
بهرامی در پایان با اشاره به وضع موجود در فلسطین گفت: می‌توان به این نتیجه رسید که فلسطینیان از اشغال سرزمینشان راضی نیستند که همین نارضایتی سبب تداوم آرمان و مبارزه فلسطینان شده است.
.............
پایان پیام/ ۲۱۸