به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله العظمی شبیری زنجانی در آیین عمامه‌گذاری تعدادی از طلبه‌های حوزه علمیه قم با انتقاد از روند مذهبی و روحانی حوزه خاطر نشان کردند: نهاد حوزه باید ماندگار باشد و این امر تنها با افزایش معنویت طلبه‌ها ممکن است.
مرجع عالی قدر تشیع با اشاره به عبارت قرآنیِ «وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها» فرمودند: الان متاسفانه بسیاری از طلاب برای خود مسئولیت قائل نیستند و حساب این را نمی کنند که همه کبیر و صغیر حرف‌هایی که می‌زنند «إحصا» می شود. آقای والد ما می فرمود که «إعداد» شماره کردن است و «إحصاء» تا آخر شماره کردن. این آیه قرآن می فرماید هرچه هست را خداوند إحصاء می کند یعنی مو به موی زندگی بدون کم و کاست مورد حساب و کتاب قرار می‌گیرد.
معظم له افزودند: جامعه باید طلبه را به معنویتش بشناسد. گویا برخی طلبه‌ها اصلا در این فکر نیستند و فقط به دنبال امور دیگری هستند.
ایشان به بیان خاطره‌ای از نماز باران «آیت الله خوانساری» پرداختند و فرمودند: خشکسالی شده بود. آسید محمدتقی خوانساری در همین خاکفرج با عموم مردم نماز باران خواندند اما باران نیامد. قاعده نماز باران این است که اول عموم مردم می‌روند و اگر باران نیامد صالحین مجددا نماز باران می‌خوانند. در آن سال تعدادی از طلبه‌ها که بنده هم جزء آن‌ها بودم، به همراه آقای خوانساری برای خواندن نماز باران رفتیم و همان شب باران آمد. مردم وقتی این موضوع را مشاهده کردند به شدت نسبت به طلبه‌ها ارادت پیدا کردند و احساس کردند که این قشر مذهبی و روحانی‌اند.
ایشان ادامه دادند: طلبه باید نسبت به افکارش دقت کند. هر حرفی را نزند. قسمتی مهم از اعتقادات مردم وابسته به رفتار ماست. اگر طلبه متقی باشد در جامعه تأثیر کامل دارد و عکس این هم صادق است. طلبه وقتی معمم شد دیگر طلبه رسمی است و نمی‌تواند هرکاری خواست انجام دهد و یا حرفی را که خواست بزند. کسانی که معمم شده اند باید این اصل را بپذیرند که مسئولیتشان سنگین است و البته اجر آن‌ها هم سنگین است.
آیت الله العظمی شبیری زنجانی تاکید کردند: باید کردار و گفتار ما مطابق فرمایشات ائمه معصومین علیهم السلام باشد. باید رعایت کنیم و از حضرات معصومین تقاضای کمک کنیم. امیدوارم کسانی که معمم هستند فقط امروز و فردا را در نظر نگیرند. تشکیلات روحانیت باید ادامه پیدا کند و ادامه این امر با معنویت ما ممکن است. اگر معنویت ما سست شود رفتنی هستیم.
....................
پایان پیام/ 167