به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ «آیت الله العظمی مکارم شیرازی» شب گذشته در چهارمین برنامه چشمه معرفت که از شبکه سوم سیما پخش شد، اظهار داشتند: معیار زاهد بودن این است که انسان نسبت به گذشته اندوه و نسبت به آینده دلبستگی نداشته باشد، اگر به درس قرآن عمل شود زندگانی خوبی خواهیم داشت.
معظم له با اشاره به فرازهایی از سخنان امام سجاد(ع) در دعای مکارم الاخلاق بیان کردند: امام به پیشگاه خدا عرضه می دارد خداوندا اگر چیزی از دست می رود جبران کننده آن تو هستی، اگر چیزی در زندگی فاسد می شود اصلاح کننده تو هستی و آنچه در زندگی زشت می شود زیبا کردن آن به دست تو است.
ایشان افزودند: یکی از عوامل نگرانی ضرر و زیان هایی است که انسان دچار می شود، برخی بدون این که رعایت موازین کنند گرفتار زیان هایی می شوند و گاهی اوقات هم انسان تمام موازین را رعایت می کند اما زیان هایی می بیند مثلا در گوشه ای از دنیا مسأله ای واقع می شود که در کارها اثر می گذارد، ممکن است که بدون این که مقصر باشیم گاهی زیان هایی شامل حال انسان شود.
استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه با بیان این که زیان دیدن ها در افراد آثار گوناگونی دارد، اظهار داشتند: برخی وقتی زیانی می بینند مأیوس می شوند یعنی انسان اراده خود را در برابر زیان از دست می دهد، این ناآرامی ممکن است انسان را بیمار کند.
مرجع عالیقدر ادامه دادند: گروهی هم هستند که در مقابل زیاد تکیه بر خدا می کنند و به سوی آینده ای بهتر می روند، این افراد می گویند می توانیم آینده را با اراده و تصمیم قوی و با لطف خداوند بسازیم، قرآن می فرماید اگر چیزی را از دست دادید غم و غصه نخورید و نسبت به آن چه که دارید دلبسته نباشید.
مفسر برجسته قرآن کریم ابراز داشتند: اگر انسان این دو دستور را رعایت کند در برابر زیان ها افسردگی پیدا نمی کند بلکه با تکیه به لطف پروردگار تصمیم به جبران می گیرد، امام علی(ع) در یکی از کلمات قصار خود می فرمایند حقیقت زهد در دو جمله از قرآن است، خداوند می فرماید نسبت به از دست رفته ها غصه نخورید و وابسته به چیزی که دارید نباشید.
«آیت الله مکارم شیرازی» عنوان کردند: این کلمات قصار منبع مهمی برای تربیت است که ای کاش در درس ها، کتاب های درسی دبیرستان ها، دبستان ها و دانشگاه ها منعکس شود تا عامل تربیتی فرزندان باشد، امام علی(ع) فرمود کسی که اندوه گذشته را نخورد و نسبت به آنچه که دارد وابسته نباشد دو جانب زهد را گرفته است.
معظم له خاطرنشان کردند: برخی خیال می کنند زاهد بودن یعنی در خانه انسان گلیمی وجود داشته و غذای او نان خشک باشد، چه بسا انسان این چنینی که زاهد نباشد بلکه راغب در دنیا است، ای بسا انسانی که همه چیز دارد و وابسته به آن ها نیست، معیار این است که انسان نسبت به گذشته اندوه و نسبت به آینده دلبستگی نداشته باشد، اگر به درس قرآن عمل شود زندگانی خوبی خواهیم داشت.
................
پایان پیام/ 313