به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ نخستین پیش نشست چهارمین کنفرانس بین المللی اسلامی سازی علوم انسانی با موضوع "در جستجوی هماهنگی میان دو هویت ملت و امت در دولت های مسلمان" در کالج اسلامی "صدرا" وابسته به نمایندگی المصطفی در اندونزی برگزار گردید.
این پیش نشست با حضور «دکتر محمد جواد اسعدی» ریاست نمایندگی المصطفی در اندونزی، «کیایی حاجی مصدر مسعودی» به نمایندگی از سازمان نهضت العلماء، «دکتر عبدالمعطی» به نمایندگی از سازمان محمدیه و همچنین دکتر «محسن لبیب» از شخصیت های شیعی و استاد کالج اسلامی صدرا برگزار شد.
در ابتدای این نشست، «کیایی حاجی مصدر مسعودی» با اشاره به غنی بودن فرهنگ اندونزی و تنوع باورهای مردم این کشور اظهار داشت: اندونزی یکی از کشورهای غنی و متنوع ازحیث ملت و فرهنگ است. تنوعاتی اعم از جغرافیایی، باورها، زبان محلی، قبیله ای و غیره و ایده پانچاسیلا(اصول راهبردی فرهنگی کشور) این جامعه را با یکدیگر گره زده است.
وی ادامه داد: بندهای پانچاسیلا کاملا منطبق بر ارزشهای وحی الهی است. اعتقاد به خدای یکتا همان توحید الهی است، انسانیت نیز ارزشی است که قرآن به ذکر کرده: "همانا ما فرزندان آدم را کرامت دادیم"، وحدت نیز همان اخوت و برادری است. و همچنین تعداد زیادی از مفاهیم پانچاسیلا با ارزش های قرآن سازگاری دارد.
در ادامه، «دکتر عبدالمعطی» طی سخنانی بیان کرد: بنیادگرایی دینی و مذهبی پدیده ای تازه نیست. علایم این دیده پس از وفات پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد(ص) از طریق مناظرات مذهبی میان اصحاب بسیار آشکار بوده است.
وی افزود: این مناظرات باعث پیدایش گروه های مختلفی در بین مسلمانان شد و کسانی که در نظریاتشان جهت پایبندی به اصول دین به سختی پافشاری می کنند، بنیادگرا گفته می شود.
«دکتر عبدالمعطی» خاطرنشان کرد: در دوران استعمار، بنیادگرایی بعنوان واکنش مردم، در تلاش نظامند دولت به سکولار شدن و لیبرالیسم شدن در تعیین نقش دین در زندگانی ملت و جامعه ظاهر شد. سکولار شدن از طریق بی توجهی و حتی غافل از نمادهای دینی بود که می توان این اقدامات را بعنوان اهانت به دین توصیف نمود. اگر پیروان دین و مذهب فاقد اطلاعات کافی در فهم دین بوده و فاقد فهم رابطه آن با هویت ملی و جامعه باشد بسیار خطرناک می باشد.
سخنران بعدی نشست، «دکتر محسن لبیب» در سخنان خود اظهار داشت: دامنه دین و دولت دو امر متفاوت است و به دلیل دوگانگی مستلزم هماهنگی می باشد. اما در مورد جامعه متنوع، مرز بین دین و دولت باید تفکیک شود.
وی ادامه داد : هماهنگی به معنای دو چیزی است که با یکدیگر جفت شده باشد بنابراین می توان گفت دولت و دین در راه تکامل متقابل قدم برمی دارد. به تعبیری دیگر می توان گفت: انکار هویت اسلامی دولت با استفاده از ادعاهای دینی، خود ضد دین است چراکه دین، داشتن هویت اسلامی را برای دولتها منع نمی نماید.
«دکتر لبیب» در پایان گفت: ایمان به شکل انتزاعی و در فضای خصوصی وجود دارد درحالی که عمل در یک فضای زندگانی ملت و جامعه صورت می پذیرد. هر دوی آن باید در راه هماهنگی قدم برداشته شود. تا کشوری آرام و صلح آمیز بوجود آید.
در ادامه، «دکتر محمد جواد اسعدی» نماینده المصطفی در اندونزی پس از تبیین وتفسیر اصطلاحات امت، ملت، ملیت به رابطه میان امت و ملت پرداخت و سپس اظهار داشت : اسلام به دلیل اینکه دینی جهان شمول است و مخاطب آن کلیه انسانها هستند، تعبیر امت را انتخاب نموده است.
وی پس از تفسیر آیاتی در خصوص امت و نیز جهان شمول بودن اسلام اظهار داشت: به همین دلیل است که اسلام برای رهبری امت، امامت را مطرح می نماید لذا حضرت ابراهیم را امام تمامی مردم معرفی می کند و می فرماید: انی جاعلک للناس اماما.
«اسعدی» در ادامه افزود: در صورت تزاحم منافع ملی و قومی با منافع امت اسلامی، منافع امت ترجیح داده می شود. توجه به اصول کلی مصالح امت اسلامی در نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران و نیز تامین منافع ملی به معنی حقوق شهروندی از مسلمات آن بوده و برای نظامهای سیاسی اسلامی می تواند الگوی مناسبی باشد.
نماینده المصطفی خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که جهان شمولی خطابهای به امت موجب نفی حقوق ملی و شهروندی نیست و حقوق ملی در طول حقوق و مصالح امت قرار می گیرد.
وی در پایان اظهار داشت: در نظام های امروزی و جوامع مدرن اسلامی تضادهای جدی بین سیستم های آموزشی، تربیتی، اقتصاد و غیره که عمدتا از غرب نشأت گرفته است با نظام مورد نظر اسلام وجود دارد که می بایست مورد توجه قرار گیرد.
گفتنی است؛ در این نشست تعداد زیادی از دانشجویان و همچنین اساتید و مفکران دینی حضور داشتند و همچنین در پایان از سخنرانان نشست تقدیر به عمل آمد.
................
پایان پیام/ 313