به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «آیت الله العظمی جوادی آملی» در پاسخ به سوالی در خصوص "چگونگی داشتن حضور قلب در نماز" بیان داشتند: اگر انسان تلاش کند، در تمام لحظات زندگی مراقب اعضا، جوارح و اندیشه های خود باشد، قطعاً با حضور قلب بیشتری نماز می گزارد.
معظم له اظهار داشتند: اعضا و جوارح بدن هر یک از ما انسانها، در حکم جماعتی است که به امامت یک نفر کار می کند. امام این جماعت در دنیا، عقل، خیال، وهم یا عشق است. هرکس امام جماعت درون خود را می شناسد. شئون مادون و اعضا و جوارح زیر دست، همه به امامت او کار می کنند؛ یعنی اگر کسی انسان سالم و سالکی بود، همه قوای درونی و بیرونی او به امامت عقل کار می کند.
مفسر برجسته قرآن کریم ادامه دادند: انسان عاقل قوای درونی و رفتارهای بیرونی خود را عاقلانه تدبیر و تنظیم می کند. اگر بخواهیم بدانیم که امام جماعت درون ما عقل است یا هوای نفس، باید به اعمال، رفتار و گفتار خود نظری بیفکنیم؛ یعنی گفتار، رفتار و به طور کلی سیره و سنّت انسان، نشان دهنده امامی است که در محراب درون او نهادینه شده است. اگر شخصی حرفِ خوب میزند، کارِ خوب می کند، بدِ کسی را نمی خواهد و ظاهر و باطنش یکی است، نشان این است امام درون او نور است؛ اما اگر کسی کار بدی کرد، دروغ گفت، رشوها گرفت یا اختلاس کرد، نشانه آن است که در درون او، خائنی به امامت رسیده است. بر این اساس، اگر اعضا و جوارح سالم بود، امام آنها رو به قبله نماز خوانده است و اگر اعضا و جوارح به فساد آلوده شدند، امام آنها پشت به قبله دارد.
ایشان با اشاره به آیات قرآن کریم اذعان داشتند: به هر حال، بعضی مختالانه زندگی می کنند؛ نه عاقلانه. در قرآن کریم آمده است: «إنّ اللّهَ لا یحبُّ کُلّ مختالٍ فخور»(سوره لقمان، آیه 18) مختال و متخیل یا کسی که با خیال زندگی می کند نه عقل، محبوب خدا نیست. ارزشهای اعتباری و من و ماهای زودگذر خیالبافی است؛ اگر کسی به اینگونه مسائل سرگرم شد و خود را به غیر خدا مشغول کرد، مختال است. انسان مختال زندگی و نماز عاقلانه ندارد. نماز عاقلانه روزی کسی است که در بیرون قوای خود را تطهیر کرده باشد. رفتار ناروا، گفتار ناشایست و... موجب می شود که ما زندگی و در نتیجه نماز عاقلانه ای نداشته باشیم.
مرجع عالیقدر تاکید داشتند: اگر انسان تلاش کند، در تمام لحظات زندگی مراقب اعضا، جوارح و اندیشه های خود باشد، قطعاً با حضور قلب بیشتری نماز می گزارد، زیرا حضور قلب در نماز، عصاره و خلاصه حفظ حضور قلب در تمام ساعات زندگی است. کسی که هر لحظه خود را در محضر خدا می بیند، به راحتی و با حضور قلب کامل به نماز می ایستد؛ اما کسی که در طول شب و روز، به همه چیز جز خدا فکر می کند، قطعاً نمی تواند در نماز حضور قلب داشته باشد.
................
پایان پیام/ 313