به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ امام جمعه ساری و جمعی از طلاب این شهرستان با حضور در شهرستان دماوند با «آیت الله العظمی جوادی آملی» دیدار و گفتگو کردند.
«آیت الله جوادی آملی» در این دیدار بیان داشتند: سرزمین به برکت خون شهید، طیب و طاهر میشود؛«طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ»، این روایت صغرای مسئله را مشخص میکند و کبرای مسئله را قرآن مشخص کرد که «وَ الْبَلَدُ الطَّیبُ یخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ»، ما میتوانیم این طور باشیم، ما میتوانیم طرزی زندگی کنیم که در منطقه ما جز طیب و طاهر، جز حرف خوب، جز نصیحت خوب، جز خیرخواهی خوب، جز خیراندیشی چیزی نباشد، این را میتوانیم داشته باشیم.
ایشان ادامه دادند: وجود مبارک پیغمبر(ص) که «ما ینْطِقُ عَنِ الْهَوی» است فرمود: «مِداد العلماء افضل من دماء الشهداء» و اگر طیب و طاهر شدن یک منطقه به وسیله خون شهید است و اگر مرکّب عالِم آن قدرت را دارد که افضل از دِماء شهدا باشد پس این عالم هم به وسیله قلم خود میتواند سرزمینش را طیب و طاهر کند.
معظم له در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص لزوم انقلابی بودن حوزه های علمیه بیان داشتند: مطلبی که از مقام معظّم رهبری به علما و مراجع دیگر رسیده است این است که مردم و حوزهها باید انقلابی باشند، این راه درست است. ما اگر واقعاً نهجالبلاغه برایمان درسی بشود آن وقت معیارهایش مشخص میشود مرزش مشخص میشود، تُند و کُندش مشخص میشود همه چیزش مشخص میشود، وقتی نهجالبلاغه درسی شد آن وقت عالمانه و محقّقانه، جامعه، جامعه دینی و انقلابی میشود.
مفسر برجسته قرآن کریم با ذکر نمونه ای از آموزه های نهج البلاغه اذعان داشتند: وقتی غدیر حاکم شد، حضرت امیر(ع) در آن نامهای که برای مالک اشتر نوشتند فرمودند: مالک! مواظب باش «فَإِنَّ هذا الدِّینَ قَدْ کَانَ أَسِیراً فِی أَیدِی الْأَشْرَارِ» همه برنامههای دینی در عصر اوّلی و دومی و سومی بود، حضرت نفرمود دین را کُشتند فرمود دین را اسیر کردند! یعنی نماز بود، روزه بود همه دستورات دینی بود منتها اسیر بود! پس معلوم میشود به عنوان نمونه ما دو گونه میتوانیم نماز بخوانیم؛ یک نمازِ اسیر یک نماز امیر، قبل از انقلاب نماز بود ولی نماز اسیر بود، نمازی بود که «ینْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» نبود، اگر هم بعضی از امور دیگر بود اسیر بود «فَإِنَّ هذا الدِّینَ قَدْ کَانَ أَسِیراً فِی أَیدِی الْأَشْرَارِ» حالا خدا امام و شهدا را غریق رحمت کند که دین را آزاد کردند! لذا هر کاری که در این مملکت انجام میشود اولین بار ثواب آن به روح مطهر امام و شهدا و جانبازان و اینها مینویسند.
مرجع عالیقدر تصریح داشتند: باید خود را بر قرآن کریم عَرضه کنیم، قرآن کریم فرمود برای هر بخشی درجات فراوانی است، هم برای علم، هم برای عمل درجاتی است. یک وقت است شخص خودش میخواهد اصلاح بشود این اوّلین راهش این است که عالم بشود و بعد عمل کند، این راه روشن است. اما یک زمان انسان می خواهد منطقه خودش، کشور خودش و قارّه خودش را اصلاح کند. قرآن کریم آن بخشی که مربوط به اصلاح خود شخص است میفرماید: «لَعَلَّهُمْ یتَفَکَّرُونَ»، «لَعَلَّهُمْ یعْلَمُونَ» اما بخش دیگر از آیات این است که «تِلْکَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما یعْقِلُها إِلاَّ الْعالِمُونَ»؛ چه کسی باید جامعه را اصلاح کند؟ فرمود «لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ» می تواند جامعه را اصلاح کند، این قوم به معنی نژاد نیست. این قوم یعنی اگر کسی قائم بالعقل بود، قائم بالعلم بود میتواند جامعه را اصلاح کند.
«آیت الله جوادی آملی» با اشاره به درجات عدل از منظر قرآن کریم اظهار داشتند: این عزیزانی که در دستگاه قضایی حضور دارند حتما مستحضرند که همین «عدل» که قرآن کریم ذکر کرده، یک بار مقصود عدلی است که برای پیشنمازی خوب است؛ یعنی این آقا که میخواهیم به او اقتدا کنیم اگر عالم به احکام فقهی باشد و عادل باشد می توان به او اقتدا کرد، این برابر آیه سوره مبارکه نحل، مشکل مسجد را حل می کند «إِنَّ اللَّهَ یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ» اما اگر خواستیم این آقا را قاضی کنیم آن عدلی که در نماز جماعت مطرح هست دیگر کافی نیست، این عدل سوره مبارکه حدید را میخواهد که «لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» و اگر خواستیم یک پرونده میلیاردی را به یک قاضی بدهیم باید بدانیم که در اینجا از عادل و قائم بالقسط کاری ساخته نیست، بلکه از قوّام بالقسط کار ساخته است.
................
پایان پیام/ 313