به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ متن زیر نوشته خانم «وندی شرمن» رئیس سابق تیم مذاکرهکننده امریکا در توافق هستهای با ایران، در مورد احتمال نقض برجام از سوی دونالد ترامپ می باشد که در نیویورک تایمز منتشر شده است:
« دونالد ترامپ در حالی در آستانه رد رسمی و قطعی «برجام» قرار دارد که این پیمان یکی از کارشناسیشدهترین تفاهمنامههای سیاسی سالهای معاصر جهان بهشمار میآید و حداقل دو سه سال روی جزئیات و ظرایف آن کار شده است.
این توافقنامه با این هدف بین ایران و «گروه 1+5» امضا شد که از فعالیتهای هستهای ایران کاسته شود و به شهادت آژانس بینالمللی انرژی اتمی نشانهها و مستنداتی بهدست نیامده است که این هدف نقض شده باشد. با این حال رئیس جمهوری امریکا بیاعتنا به این مسأله و با گوشهایی بسته در قبال نظرات همکاران نزدیکش که ایدهای همچون آژانس انرژی اتمی دارند، در حال تدوین حرکت نهایی خود در این زمینه است. استدلال ترامپ و اندک افراد موافق با وی این است که فعالیتهای موشکی اخیر ایران نشانگر تخطی آنها از قواعد توافقنامه هستهای است حال آنکه در متن تفاهمنامه تبصرهای وجود ندارد که ایران را از امتحانات موشکی بازدارد.
ترامپ میگوید ایران با افزودن بر توان تهاجمیاش برای کل منطقه خطرناک است و در نتیجه با سلاحهایی بجز «برجام» باید مقابلشان ایستاد. تدبیر مورد نظر وی تعیین مجموعه تازه و غلیظتری از مجازاتها و موارد بازدارنده برای ایران است اما از قضا رها شدن ایران از قید و بندهای برجام دستهای این کشور را برای غنیتر کردن اندوختههای هستهایاش بازتر خواهد کرد. پس از نفی احتمالی برجام توسط ترامپ، کنگره امریکا این وظیفه را خواهد داشت که متن مجازاتهای تازه را بهگونهای تنظیم و اعمال کند که ایران حتی از فعالیتهای موشکی خود نیز محروم بماند اما این فقط ظاهر قضایا است و فاکتورهای در اختیار امریکا برای رسیدن به چنین نتیجهای، اندک و ناکارآمد است.
از همه بدتر اینکه ترامپ مایل به اعتراف به این واقعیت مسلم نیست که تفاهمنامه برجام موفق عمل کرده و ایران همسو با آن از حجم فعالیتهای هستهای خود کاسته است. او اصلاً در نظر نمیگیرد که لغو تفاهمنامهای که باراک اوباما و جان کری از پایههای تدوین آن بودند، اعتماد جامعه جهانی را از امریکا سلب و تصویری از بیثباتی را در مورد این کشور ایجاد میکند و این باور را بهوجود میآورد که با روی کار آمدن هر رهبر تازهای در کاخ سفید هر تغییر تازه و نگرش افراطی نسبت به دستاوردهای گذشته قابل شکلگیری خواهد بود.
از طرف دیگر اقدام فوق سهم و نقش سایر اعضای شورای امنیت و بخصوص روسیه و چین را در معادلات جهانی بیشتر خواهد کرد و امریکا را زیر سایه آنها خواهد برد. یک مورد عاجل برای ترامپ در هفته پیشرو شکل خواهد گرفت که وی به پکن سفر میکند تا از این کشور در ستیزی که با کرهسمالی دارد تضمینهایی برای همراهی بگیرد و بعید است دولت پکن پس از شکستن احتمالی «برجام» تن به خواستههای امریکا بدهد، زیرا بیم آن را خواهد داشت که فقط یک همکاری شکننده از درون این مسأله بیرون بیاید و چینیها را بدون اینکه دستاوردی از همکاری با امریکا داشته باشند، در پیونگ یانگ خراب و بیوجهه کند.
شدت یا ملایمت احتمالی تصمیمهای تنبیهی تازه کنگره امریکا هرچقدر باشد، ایران از هفته بعد این دفاعیه مقبول را دارد که امریکا پیشتاز این موج منفی و عامل اصلی نقض «برجام» بوده است و این حق را برای خود قائل خواهد بود که هر گونه فعالیتهای هستهای را برای آینده خود طراحی و اجرا کند و تلاش امریکا برای محدود کردن چنین اختیاری فقط دست و پا زدن کشوری تلقی خواهد شد که هیچ چارچوب روشنی برای تفاهمنامههای بینالمللی در ذهنش ندارد و تا همه چیز صددرصد به سود او نباشد، بر چیزی مهر تأیید نمیزند.
تنها امید برای پرهیز از همه این ناهنجاریها، کوتاه آمدن ترامپ و سرعقل آمدن او در روزهای اندک باقیمانده تا اعلام رأی جدید اوست. امیدی که آن قدرها هم ملموس و تحقق پذیر نشان نمیدهد.»
.................................
پایان پیام/ 167