به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ کارشناس دینی در سلسله جلسات تبلیغی-مذهبی ویژه بانوان حرم مطهر رضوی که در رواق مبارکه حضرت زهرا(س) برگزار شد، به تبیین موضوع صبر و انواع آن از منظر روایات اسلامی پرداخت.
عطیه سید کاشی در این خصوص عنوان کرد: صبر به معنای ایستادگی در برابر مشکلات و سختی‌های زندگی است و انواع مختلفی دارد از جمله صبر بر معصیت، صبر بر طاعت خدا و صبر بر مصیبت.
سخنران حرم مطهر رضوی تصریح کرد: صبر بر معصیت به این معنا است که انسان وقتی در معرض ارتکاب گناه قرار می‌گیرد، سعی کند به خاطر جلب رضایت الهی بر هوای نفس خود غالب شود و ترک معصیت کند.
وی در توضیح صبر بر طاعت خداوند بیان کرد: انجام دستورات الهی و فرایض الهی نیاز به یک سری مقدماتی دارد. مثلا کسی که می‌خواهد نماز صبح بخواند باید از خواب شیرین بیدار شود، وضو بگیرد و در محراب عبادت بایستد که انجام این کارها شاید برایش دشوار باشد و تحمل این دشواری همان صبر در طاعت است.
سیدکاشی ادامه داد: صبر بر عبادت سه بخش دارد. قبل از عبادت یعنی آماده کردن مقدمات برای انجام عبادت است. به عنوان مثال کسی که می‌خواهد روزه بگیرد باید غذایی به عنوان سحری برای خود طبخ کند، سحر بیدار شود و سحری بخورد و خود را برای یک روز روزه‌داری آماده کند.
وی دومین بخش صبر در عبادت را صبر در حین عمل دانست و اظهار کرد: انسان در هنگام انجام عبادت باید مراقبت کند که آن عمل را به خوبی انجام دهد. مثلا اگر نماز می‌خواند باید سعی کند در نماز حضور قلب داشته باشد و توجهش به غیر خدا جلب نشود.
سومین بخش صبر در عبادت از منظر این کارشناس مذهبی صبر بعد از عبادت است، به این معنا که یعنی انسان با ارتکاب گناه اثر عمل نیک خود را از بین نبرد و مراقب باشد این عمل نیک او در پرونده عملش باقی بماند.
سید کاشی صبر بر مصیبت را یکی دیگر از انواع صبر دانست و ابراز کرد: صبر بر مصیبت یعنی اینکه هنگامی مصیبتی برای انسان پیش می‌آید، مثلا یکی از عزیزان خود را از دست می‌دهد یا به وسیله بیماری و فقر مشکلاتی برای او پیش می‌آید، راضی به رضای خداوند باشد و جزع و فزع نکند.
وی یادآور شد؛ صبر بر مصیبت برای همه پیامبران الهی هم پیش آمده است. مثلا حضرت ایوب با بیماری، فقر و مرگ عزیزان خود مورد امتحان الهی قرار گفتند ولی در برابر همه این مصیبت‌ها و مشکلات صبر کردند و در نهایت هم خداوند پاداش این صبر را به او عنایت کرد.
.......................
پایان پیام/ ۳۱۳