خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

دوشنبه ۳ دی ۱۴۰۳
۸:۵۵
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
یکشنبه
۶ اسفند
۱۳۹۶
۸:۴۸:۱۹
منبع:
ابنا
کد خبر:
733099

آیت‌الله جاودان:

باید از ظلمت عبور و به مقصد اعلی خلقت برسیم/ نماز باعث نجات انسان می‌شود

یک استاد اخلاق شهر تهران گفت: در روایت به بیش از 70 هزار حجاب بین خدا و بندگانش اشاره شده که ما باید از این حجاب ها عبور کرده و به مقصد اعلی خلقت برسیم.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ آیت الله محمد علی جاودان، دیشب - شنبه 5 اسفندماه - در مراسم عزاداری فاطمیه در حسینیه مرحوم شیخ مرتضی زاهد، با اشاره به حوادث سقیفه و حمله نمودن به خانه حضرت زهرا (س) گفت: در تاریخ اسلام، بعد از پیامبر(ص) جنایات بسیار زیادی رخ داد و خون افراد بی‌گناهی ریخته شد که همه آن‌ها مبتنی بر دو ساعت جلسه‌ای بود که در سقیفه برگزار شد.

وی با تشریح جزئیات سقیفه اظهار کرد: مخالفان ما خیلی سعی کردند که اسناد گذشته را بپوشانند و بسیاری از خراب‌کاری‌ها را مخفی کنند. با این حال اکنون اسنادی در دست ماست.

آیت الله جاودان در بخش دوم سخنانش در خصوص نکات اخلاقی به وجود حجاب بین خدا و بندگانش اشاره و گفت: در روایات آمده که بین خدا و بندگانش 70 هزار حجاب ظلمت وجود دارد، که ما نباید روی این عدد 70 هزار بایستیم، بلکه تا دلتان بخواهد این حجاب ها وجود دارند و تعداد این حجاب ها بستگی به مقدار حجابی است که ما با اعمالمان آن را درست کرده ایم.

وی ادامه داد: بچه وقتی به دنیا می آید یک ذره هم حجاب ندارد بلکه این حجاب را در طول زمان تربیت پدر و مادر، در محیط، در مدرسه و با دوستانش و کارهایی که خودش انجام می دهد، این حجاب را می سازد. ما باید از این حجاب ها عبور کنیم که به مقصد اعلی خلقت برسیم اما اصلا کسی به این فکر هم نیست که خدا برای چه ما را خلق کرده است؟ تازه بعد از مرگ متوجه می شویم ولی اکنون این خلقت برای ما جدی نیست.

هدف خلقت را نشناختیم

این استاد حوزوی با بیان اینکه ما هدف خلقت خود را نشناختیم، اظهار کرد: متاسفانه ما هدف زندگی و خلقت خود را رسیدن به راحتی و خوشی می دانیم، و آخر عمر هم می گوییم به همه آرزوهایمان رسیده ایم، مثلا آرزویمان این بوده بچه هایمان را عروس و داماد کنیم، یا اینکه منزل و کار و زندگی خوبی داشته باشند و می بینیم به همه این آرزوها رسیده ایم و دیگر آرزو و هدف دیگری نداریم و خود را خوشبخت می بینیم، به فرض یک سفر حج و کربلا هم رفته ایم، اما وقتی پرده کنار می رود تازه می فهمیم که خوشبختی اینها نبوده است.

وی ادامه داد: همه چیز با مرگ تمام می شود، اگر دکترا و فلان مقام علمی را هم کسب کرده باشید با مرگ تمام می شود و یک ذره آن طرف بدرد شما نمی خورد، کسی زحمت می کشد و سالها طب می خواند و متخصص می شود، نتیجه این کار و تخصصش برای همین سی و چهل سالی که بعد از گرفتن تخصص است، می باشد. بنابراین آنچه برای این دنیا اینجا می کوشید در همین دنیا می ماند و با مرگ شما می روید.

عملی که باعث نجات و شادی ما در قیامت می شود

این استاد اخلاق شهر تهران با بیان اینکه نماز عملی است که در قیامت باعث نجات و شادی ما است، گفت: حالا یک کار ضمنی کرده اید مثلا نماز خواندید، که ما در شبانه روز 17 رکعت نماز می خوانیم و سه بار هم وضو می گیریم، مثلا مجموعه آن 45 دقیقه می شود، این نماز ما هم خیلی دست دوم و دست سوم از اعمال ما است، اما تازه همین عمل دست سوم تنها چیزی است که ما با خود به همراه می بریم. حالا اگر در این زمینه کاری کرده باشید، حتی یک قدم رفته باشید، این یک قدم آن طرف شما را شادمان می کند.

آیت الله جاودان با اشاره به اینکه ما شادمانی و غصه های آن عالم را نمی دانیم، اظهار کرد: در روایت آمده که آدم در قیامت تمام ساعت های عمرش هر یک ساعت یک اتاق است که از آن عبور می کند، حالا اگر در این یک ساعت در دنیا طاعت خدا را کرده باشد این اتاق روشن است ولی اگر معصیت خدا را کرده باشد این اتاق تاریک است. حالا وقتی آدم به آن اتاق روشن می رسد و آن روشنایی را می بیند که از یک ساعت طاعت خدا برایش مانده شادمان می شود به نحوی که اگر این شادمانی را بین همه اهل جهنم تقسیم کنند همه خوشحال می شوند. ولی آن ساعتی که در معصیت خدا بوده آن قدر غم بر او احاطه می کند که اگر فرضا بر اهل بهشت تقسیم شود همه را غمگین می شوند و شادی بهشتیان را می شکند.

وی افزود: این حجاب ها از ظلمات گناهان است و اگر صد تا گناه داشته باشیم در مقابل صد تا حجاب ظلمانی داریم و اگر این گناهان را به فنون مختلف انجام داده باشیم هر صد حجاب دارای صد شاخه هم می شود. حالا این حجاب های ظلمانی بستگی به گناهانی دارد که ما انجام دادیم، بدانید که این گناهان جلوی آدم را می گیرد اما اگر این جا همت کردید و آن را حل نمودید آنجا راحت هستید.

آیت الله جاودان بیان کرد: من یک گناهی کرده ام و آن را ترک نمودم، اما مزه اش هنوز زیر دندانم هست، حالا این مزه گناه را چه کنم؟ دیگر آن گناه را ترک کردم اما مزه اش هنوز مانده است، این مزه به خاطر این است که هنوز ریشه این گناه در دل من مانده است.

............................
سرویس خبرنگاران / داخلی / امیرمحسن سلطان احمدی