خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

یکشنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۳
۱۴:۱۹
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
سه‌شنبه
۸ اسفند
۱۳۹۶
۷:۴۵:۵۸
منبع:
ابنا
کد خبر:
733219

سخنران حرم مطهر رضوی:

حضرت زهرا(س) مظهر رضای الهی بودند

یک کارشناس دینی در حرم مطهر رضوی گفت: حضرت زهرا(س) و همه ائمه معصومین(ع) مظهر رضای الهی بودند.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ یک کارشناس دینی در حرم مطهر رضوی گفت: حضرت زهرا(س) و همه ائمه معصومین(ع) مظهر رضای الهی بودند.

فاطمه خسروی در سلسله جلسات تبلیغی-مذهبی حرم مطهر رضوی با موضوع حضرت زهرا(س) مظهر رضای الهی که در رواق حضرت زهرا(س) برگزار شد، بیان کرد: حضرت زهرا(س) همواره در برابر مشکلات زندگی صبور و مقاوم بودند و این به خاطر رسیدن به مقام رضا در درگاه الهی بود.

وی تصریح کرد: شاید این سوال پیش بیاید که اگر این بانوی بزرگوار دارای مقام رضا بودند و تسلیم مطلق امر پروردگار بودند، پس دلیل آن همه ناله و گریه بعد از رحلت رسول خدا(ص) چه بود. در این خصوص باید گفت: گریه‌های آن حضرت از روی نارضایتی از خدا نبود بلکه ایشان از ظلمی که در حق وصی رسول خدا(ص) روا شده بود، ناراضی بودند.

این کارشناس دینی افزود: حضرت زهرا(س) بعد از رحلت پیامبر(ص) به خاطر قطع شدن رشته اتصال بین زمین آسمان که همان وحی الهی بود و همچنین نامهربانی‌هایی که مردم در حق امیرالمومنین(ع) روا داشتند ناراضی بودند و گرنه ایشان در برابر اراده خداوند تسلیم مطلق بودند.

وی ادامه داد: انسان به لحاظ عرفانی و معنوی به جایگاهی می‌رسد که رضا و خشنودی خداوند در رضا و خشنودی او خلاصه شود. مانند حضرت زهرا(س) که پیامبر(ص) در مورد ایشان فرمودند: «فاطمه(س) پاره تن من است. هر کس فاطمه را بیازارد، من را آزار داده است و هر کس من را بیازارد خدا را آزرده است».

خسروی با بیان اینکه اراده انسان مومن در اراده خداوند محو و نابود است، اظهار کرد: هر چه محبت خداوند در دل انسان بیشتر باشد فاصله او با گناه و معصیت بیشتر می شود. انسان مومن آنچه را خداوند برای او مقدر کرده است می‌پذیرد و هرگز لب به شکایت باز نمی‌کند.

این کارشناس دینی ابراز کرد: با مروری بر واقعه کربلا می‌بینیم که امام حسین(ع) در گودال قتلگاه با اینکه در سخت‌ترین شرایط هستند باز هم به خداوند عرضه می‌دارند خدایا راضی هستم به رضای تو و این نشانه رسیدن به مقام رضا است که همه ائمه(ع) دارای این مقام والای انسانی بودند.

.......................
پایان پیام/ 313