حمایت از کالای ایرانی؛ راهکاری برای توسعه ملی

خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا / سرویس صفحات فرهنگی:

عید نوروز جشن بزرگ و ملی ایرانیان و بسیاری از پارسی زبانان جهان است. هر سال با حلول این عید و آغاز سال نو، رهبر معظم انقلاب اسلامی با نهان نامی بر آن، جهتگیری کلی کشور را مشخص می کنند.

ایشان در این راستا، سال 1397 را در پیام نوروزی خویش با عنوان «حمایت از کالای ایرانی» نامگذاری کردند و در سخنرانی اول سال، به بیان اهمیت، الزامات و راههای تحقق این شعار پرداختند.

سرمقاله زیر نیز در رابطه با همین راهبرد اساسی به خوانندگان ابنا تقدیم می گردد:

**  حمایت از کالای ایرانی؛ راهکاری برای توسعه ملی   **

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به قلم: مرتضی اشرافی (کارشناس مسائل سیاسی)
◀️ دوم فروردین 1397 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

امسال نیز همانند سال های گذشته مبنای نام گذاری سال، توسط مقام معظم رهبری، تولید ملی، اشتغال و توسعه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور بود. این امر نشان می دهد که در دیدگاه حضرت امام خامنه ای، حمایت از تولید ملی و مصرف کالاهای داخلی، یکی از اساسی ترین روش های مقابله با نفوذ و استعمار دشمنان و تحریم های اقتصادی است که موجب تقویت و شکوفایی اقتصاد ملی نیز می گردد. ما نیز باید به تبعیت از فرامین مقام عظمای ولایت در این راه گام برداشته و با پیروی عملی از فرمایشات ایشان در راستای تحقق همه جانبه تولید ملی و حمایت از تولیدات داخلی کارهای موثری انجام دهید. به عبارت دیگر خرید و حمایت از تولیدات و محصولات ساخت داخل کشور در ابعاد بین المللی، ملی و محلی می تواند آثار مثبت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، فنی، قانونی، علمی و تحقیقاتی فراوانی را برجاگذارد.

یکی از مهم ترین چالش های فرهنگی موجود در جامعه ما اسطوره کیفیت کالای خارجی است. پدیده ای که مانند بسیاری از چالش های فرهنگی دیگر علاوه بر ریشه تاریخی با ابزار قوی رسانه و از راه تبلیغات گسترده کالاهای خارجی در ذهن اغلب افراد ایرانی جای گرفته است. دلبستگی به تولیدات بیگانه امری است که رهبر فرزانه ی انقلاب از آن به آفت اجتماعی تعبیر می کنند. آفتی که در دوران طاغوت و دوران های ظلمانی گذشته ریشه دارد، با این تفاوت که که ما در آن دوران به طور مطلق وابسته قدرت های دیگر بودیم و خودمان هیچ تولیدی نداشتیم، اما امروز گرایش به سمت و سوی کالای خارجی و تفاحر به مارک های معروف با وجود تولیدات مرغوب و مطلوب داخلی، یک بیماری است؛ بیماری ای که باید علاج شود.

مقام معظم رهبری در بیانات خود در جمع زائران حرم مطهر رضوی در ابتدای سال قبل فرمودند: واردات کالاهایی که در داخل به‌قدر کافی تولید میشود، بایستی به‌صورت یک حرام شرعی و قانونی شناخته بشود؛ آنچه در داخل تولید میشود، از خارج وارد نشود. اینکه ما نگاه کنیم ببینیم کالاهای مصرفی ما، از خوراک گرفته تا پوشاک، تا وسایل منزل، تا کیف و کفش بعضی از بانوان، تا وسایل مدرسه و دفتر و قلم و امثال اینها از خارج بیاید، این مایه‌ی‌ شرمندگی است! انسان احساس شرم میکند؛ هم در مقابل تولیدکننده‌ی داخلی احساس شرم میکند، هم در مقابل آن کسی که این جنس را از بیرون برای ما میفرستد. با این امکاناتی که در کشور هست، نگذاریم این راه به این شکل ادامه پیدا بکند، واقعاً جلوی واردات به‌معنای واقعی کلمه گرفته بشود. بعضی از اجناس اساسی هست که در داخل قابلیّت تولید دارد امّا درعین‌حال وارد میشود، درحالی‌که میشود در اینجا تولیدش کرد؛ ولو امروز نداریم و امروز تولید نمیشود امّا قابل تولید کردن است. بنده چند سال قبل از این شنیدم که علوفه را وارد میکنند. گفتیم خب علوفه که واردکردنی نیست، با این‌همه مراتع و مزارع و مانند اینها؛ گفتند علوفه احتیاج به فلان جنس دارد که این جنس در داخل کشور تولید نمیشود. گفتیم خب تولید کنید! یک جنس کشاورزی را ــ حالا بنده یادداشت دارم و اسمش هم مشخّص است، نمیخواهم حالا بخصوص اسم بیاورم ــ میتوان تولید کرد و در داخل قابل تولید است، خب تولید کنید که مجبور نباشید علوفه‌ی گوسفندان خودتان را از خارج وارد بکنید. [پس] یکی مسئله‌ی واردات است که خیلی مهم است.

با نگاهی به جامعه به نظر می رسد داشتن کالاهای لوکس و گران قیمت خارجی فقط به خاطر داشتن برندی معروف به ابزار تفاخر و برتری جویی مبدل شده اند و این حکایت از تغییر ارزش ها و نشانه های منزلت در جامعه ی ارزش مداری هم چون ایران است. بنابراین با شکل گیری این تفکر که داشتن کالای خارجی نشانه تعلق به طبقات بالاتر اجتماع و نشانه ای از قدرت، ثروت و حتی سلیقه است، رقابتی برای خرید این کالا در بین طبقات مختلف اجتماع شکل می گیرد و استیلای این فرهنگ ناصواب، مهجوریت تولیدات ملی و در پی آن لنگیدن چرخه ی اقتصاد و اشتغال و در نهایت عقب ماندگی را به دنبال خواهد داشت.

به دیگر بیان می توان گفت برای تحقق حمایت از تولید داخلی و اقبال جامعه به سمت تولیدات ملی باید اسطوره ی ذهنی کیفیت کالای خارجی در باور افراد جامعه ما بشکند و شکستن چنین باور غلطی، نیازمند توسل به ابزار فرهنگی است. همچنین یکی از اساسی ترین اصول در مسیر توسعه و ارتقای کیفیت تولید و خدمات، توجه به خواسته ها و نیاز های مصرف کننده یا ارباب رجوع برای جلب اعتماد وی است؛ اصلی که اغلب نادیده گرفته می شود و این بی توجهی سبب سلب اعتماد شده و تبعات ناصوابی در حمایت از کار و تولید داخلی دارد.

وقت کشی، بی توجهی به ارباب رجوع و خست در انجام امور، رشوه، زیر آب زنی و شانه خالی کردن از تعهد و انجام وظایف، کاغذ بازی و برو کراسی آفت هایی است که پیکره نظام اداری و تولید کشور مان را به لرزه انداخته است و بی شک تحقق چشم انداز پیشرفت و تعالی در سایه رهنمود های رهبر فرزانه انقلاب بدون اصلاح این «رذایل اداری» امکانپذیر نخواهد بود.

مقام عظمای ولایت حضرت امام خامنه ای در بیشتر سخنان خود در چند سال گذشته به حمایت از تولید ملی و دفاع از کالاهای ایرانی پرداخته اند، ایشان در ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۶ در جمع تعدادی از تخبگان علمی کشور می فرمایند: مسئولان اقتصادی، اقتصاد مقاومتی را جدّی بگیرند. تولید داخلی، منع واردات، جلوگیری از قاچاق؛ اینها آن اوّلی‌هایش است.... در زمینه‌ی اشتغال و در زمینه‌ی تولید داخلی و تولید ملّی، فعّالیّتها باید افزایش پیدا کند؛ باید مضاعف بشود، عقب‌ماندگی‌ها باید جبران بشود. یک مدّتی گرفتار انتخابات و حرفهای انتخاباتی و این حرفها بودیم، وقت گذشت؛ باید جبران کنند تا بتوانیم به یک جایی برسیم در این زمینه. من گفتم، به سرمایه‌گذار خارجی ما خوشامد میگوییم امّا دل نمیبندیم به کار سرمایه‌گذار خارجی؛ چون اعتباری به او نیست. سرمایه‌گذار خارجی امروز می‌آید، فردا به‌خاطر یک حادثه‌ای، مشکل درست میکند برای ما. سرمایه‌گذارهای خارجی بیایند، سرمایه‌گذاری هم بکنند منتها تکیه‌ی اقتصاد کشور باید به مسائل داخلی باشد. ظرفیّت های داخلی کم نیست، زیاد است و کارهای اوّلی هم که باید انجام بگیرد، کارهای روشن و خوبی است و آقای دکتر ستّاری هم اشاره کردند. این منطق هم منطق درستی است که ما اقتصادمان اقتصاد نفتی است، اقتصادِ منبع‌محور است -یعنی همین‌طور سرمایه را بفروش و بخور؛ سرمایه است دیگر- این باید تغییر پیدا بکند؛ باید مبتنی بشود بر ارزش افزوده. ما حتّی سنگهای قیمتی‌ای را هم که داریم -سنگهای ساختمانی قیمتی‌ای که در کشور وجود دارد- خیلی‌هایش همین‌طور آماده‌نشده به خارج صادر میشود که این چیز خیلی عجیبی است و بعضی از این وزرای ما در این زمینه‌ها واقعاً کوتاهی کرده‌اند.

حضرت امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی درباره شهید آیت الله سید حسن مدرس می فرمایند: «در آن وقت لباس کرباس ایشان زبانزد بود؛ کرباسی که باید از خود ایران باشد می پوشید».

فرزند مرجع بزرگ جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره) نقل می کند: «یکی از خصوصیات عملی آیت الله مرعشی نجفی این بوده که معظم له هیچ وقت از لباس های خارجی استفاده نکرده و این روش را مبارزه با استکبار می دانست و حتی موقعی که خیاط می خواست از دکمه خارجی برای لباس وی، استفاده کند، آقا اجازه نداد و از قیطان به جای دکمه در لباسش استفاده می کرد».

در پایان به تعدادی از راهبرد ها و مزایای ناشی از تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی اشاره می شود:

۱- سالم سازی و تقویت فرآیند های تولید، توزیع و مصرف کشور
۲- باید به سمت حمایت های کامل از بخش های تولیدی برای رونق تولید حرکت کرد
۳- حفظ مشاغل موجود در بخش های تولیدی، بنابراین حفظ وضع موجود اشتغال در کشور
۴- افزایش درآمد های ناشی از مالیات و افزایش منافع جمعی مردم
۵- جلوگیری از انتقال سرمایه ها به خارج ازکشور بواسطه فراهم شدن زمینه های بکارگیری سرمایه ها در فرآیند تولیدات داخلی
۶- تولیدی که بر پایه های سرمایه های انسانی و اجتماعی شکل گیرد، سرریز های مثبت خارجی ( صرفه های ناشی از مقیاس، افزایش توان رقابت پذیری، افزایش بهره وری و غیره ) خواهد داشت
۷- کاهش وابستگی به درآمد های نفتی در مصارف جاری کشور و زمینه سازی سرمایه گذاری در آمدهای نفتی برای طرح های عمرانی و سرمایه گذاری های کلان
۸- افزایش توان پولی، مالی و اعتباری کشور و افزایش قدرت وام دهی به سایر کشورها
۹- بسیاری از قوانین موجود در جهت نه تقویت تولید وسرمایه گذاری پایدار بلکه ضد تولید است تصویب قوانین مختلف بدون در نظر گرفتن شرایط و ویژگیهای بخش تولید و وجود قوانین متناقض دراین زمینه هزاران کارگاه در کشور را عملا به تعطیلی کشانده است.
۱۰- کارآفرینان خلاق و ماهر از طریق اعتماد، به انباشت دانش کمک کرده و حال نوبت ان است که دانش عملی شود
۱۱- استفاده و بکارگیری سرمایه های خرد و کلان آحاد جامعه و امکان سرمایه گذاری آن در بخش های تولیدی
۱۲- جلوگیری از انتقال ارز بواسطه تامین نیازها از تولیدات داخلی و تقویت صادرات و کسب مزیت رقابتی در جهان
۱۳- تخصیص بهینه منابع مالی و سرمایه ای و سازوکارهای تولید، توزیع و مصرف در کشور
۱۴- از دیگر راهکارها در مسیر تولید ملی و حمایت از کالای ایرانی جلب مشارکت مردم و افزایش آگاهی های آنان نسبت به رابطه افزایش مشارکت مردم در سرمایه گذاری های تولیدی و ارتقاء کارایی و ایجاد رفاه در جامعه می باشد.
۱۵- تجدید نظر در قوانین مرتبط باتولید و سرمایه گذاری تلاش برای کاهش بوروکراسی در روند سرمایه گذاری
۱۶- عملی شدن دانش نظری، رقابت بر سر سرمایه های انسانی و اجتماعی را به صورت طبیعی در جامعه ایجاد خواهد کرد و دیگر لازم نیست دولت برای سرمایه گذاری در امر دانش سرمایه گذاری کند.
۱۷- افزایش اعتماد به نفس و تقویت باورهای فرهنگی و اجتماعی و کاهش آثار تحریم های جهانی در ابعاد فرهنگی، اجتماعی، روحی و روانی جامعه
۱۸- در بخش های مختلف تولیدی کشور اعم از صنایع؛کشاورزی و.... یکی ازفاکتورهای مهم مهم موفقیت که موجب توسعه اقتصادی می گردد توجه به نخبگان کشور است.
۱۹- برای رونق تولید، دولت باید حمایت کند. منتهی حمایت درست و کامل نه عدم حمایت و نه تخریب و نه حمایت نادرست و نه حمایت ناقص.
۲۰- حمایت از تولید ملی با استفاده بدون استثنای همه از این تولیدات محقق می‌شود.
۲۱- ممنوعیت خرید از کالاهای غیر اساسی یا نیمه اساسی خارجی بدون معادل داخلی
۲۲- نباید خودمان را گول بزنیم و تولید را با مونتاژ قطعات آماده یکی کنیم. کاری که خودروسازان کشور انجام می دهند. تولید واقعی باید واقعا حمایت شود و مونتاژ در پله ای پایین‌تر قرار گیرد.
۲۳- تحقق روح خودباوری در هموطنان یعنی اینکه اعتقاد داشته باشیم ایرانی می تواند کالای برتر را با حفظ کیفیت قابل رقابت با نمونه خارجی تولید کند وایرانی می بایست کالای ایرانی مصرف کند.اولین گام در زمینه تولید ملی و اشتغال فرهنگسازی است.
۲۴- اعمال سیاست های اقتصادی در بخش صادرات با پذیرش بخشی از هزینه صادرات اقلام تولیدی به کشورهای خارجی که موجب ارزآوری؛حمایت از صنایع داخلی و حفظ اشتغال می گردد.

..............................
پایان پیام/ 101