به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «آیت الله العظمی جوادی آملی» دیروز - شنبه 18 فروردین ماه 97 - در جلسه درس تفسیر خود که در مسجد اعظم برگزار شد در ادامه تفسیر آیات سوره مبارکه جمعه بیان داشتند: ذات اقدس الهی چگونگی طهارت مال را نیز مشخص کرده است؛ فرمود کسی که وابسته به مال باشد مخصوصاً مالی که برای او نیست این شخص طاهر نیست! اگر کسی حقوق مالی‌اش مثل زکات را نپرداخت طاهر و مزكّی نیست نه اینکه این مال پاک نیست خود این شخص پاک نیست.
ایشان ادامه دادند: نه تنها در مسئله مال این‌طور است، در برابر آداب اجتماعی هم اگر کسی آداب اجتماعی را رعایت نکند و حقوق مردم را حرمت ننهد و حقّ دیگران را گرامی نشمارد مطهّر و مزكّی نیست یعنی غرور و خودخواهی برای ما آلودگی می‌آورد و ما را آلوده می‌کند.
معظم له با اشاره به آیات نورانی سوره مبارکه نور اذعان داشتند: خداوند در آیه 26 به بعد سوره مبارکه نور می‌فرماید بدون سلام و اذن قبلی وارد جایی نشوید، اگر کسی در خانه نبود و در بسته بود که برگردید اما اگر کسی بود و شما چون وقت قبلی نگرفتید به شما گفتند برگردید ما الآن فرصت دیدار نداریم به شما برنخورد و ناراحت نشوید؛ «فَلاَ تَدْخُلُوهَا حَتَّی یؤْذَنَ لَكُمْ وَإِن قِیلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكَی لَكُمْ». اگر اینگونه آداب اجتماعی را رعایت کنید جامعه می‌شود جامعه مزكّی و مطهّر.
مرجع عالیقدر خاطرنشان کردند: در آیه سی سوره مبارکه نور مسائل پاکدامنی را هم مشخص کرد که عفاف باعث حفظ جامعه است، اگر کسی خدای ناکرده گِله‌ای از مسئول یا نظام یا جای دیگر دارد این رابطه‌اش را با دین به هم نزند، مبادا به این بهانه ها کسی این روسری که برای پوشاندن سر و گردن است را کنار بزند! اگر کسی مشکلی دارد یا با او بدرفتاری شده است، نباید این را معاذ الله به حساب دین بیاورد و این روسری را کنار بگذارد، با این کار این شخص با آیه قرآن مقابله کرده است و به خودش آسیب می‌رساند. قرآن می فرماید این مرزها را از هم جدا کنید، کارهای دینی که رابطه بین شما و خدای شماست را محترم بشمرید چون با او زنده‌اید و با او محشور می‌شوید، حساب‌ها را مخلوط نکنید «قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكَی لَهُمْ» در نتیجه حساب ما با خدایمان همیشه باید محفوظ بماند، حال اگر با دیگران مشکلی داریم آن را از راه دیگر باید حل کرد.
.......................
پایان پیام/ 313