به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ سخنران حرم مطهر رضوی با بیان اینکه بعثت روز جوشش چشمه های نور و رحمت است که خداوند متعال برای تعالی انسان ها به وسیله پیامبر اعظم(ص) به جهان عرضه کرد، گفت: مودت اهل بیت(ع) مصداق رشد و تعالی بشریت است.
عطیه سید کاشی در سلسله برنامه های فرهنگی تبلیغی ویژه بانوان که در رواق حضرت زهرا(س) و در جمع زائران حرم مطهر رضوی برگزار شد، بیان کرد: رحمت و رأفت پیامبر(ص) تجلی رحمت و رأفت پروردگار است، بنابراین هر آنچه كه از رحمت نبوی در دنیا و آخرت نصیب ما می‌شود پرتویی از رحمت الهی است.
وی با اشاره به اینکه بر اساس آیات و روایات مودت و دوستی اهل بیت(ع) اجر و پاداش زحمات رسول خدا(ص) محسوب می‌شود، خاطرنشان کرد: کلام ائمه اطهار(ع) نور و امر آن بزرگواران رشد برای انسان هاست.
سیدکاشی با اشاره به آیه‌ای از قرآن که به پیامبر(ص) می‌فرماید: « فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِینَ؛ به مرحمت خدا بود که با خلق مهربان گشتی و اگر تندخو و سخت‌دل بودی مردم از گِرد تو متفرق می‌شدند، پس از بدی آنان درگذر و برای آن‌ها طلب آمرزش کن و برای دلجویی آن‌ها در کار با آن‌ها مشورت نما، لیکن آنچه تصمیم گرفتی با توکل به خدا انجام ده که خدا آنان را که بر او اعتماد کنند دوست دارد، گفت: عزت یکی از مصادیق رحمت ویژه پروردگار است که بوسیله پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) شکل گرفته است.
سخنران حرم مطهر رضوی ویژه بانوان ادامه داد: حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) از سوی خداوند متعال به عنوان اسوه حسنه عصرها و نسل ها معرفی شده است، اما متاسفانه امروز جوامع اسلامی با دارا بودن چنین ذخیره عظیم و ارزشمندی نتوانسته از او بهره کافی را ببرد.
وی با بیان اینکه مودت و محبت اهل بیت(ع) مایه رشد و تعالی بشریت است، تصریح کرد: انسان با دوستی با خوبان همرنگ با آنان می‌شود، لذا ما نباید از اهل بیت(ع) که مشعل هدایت هستند دور شویم.
سیدکاشی با اشاره به اینکه کتاب قرآن برترین نسخه سعادتمندی انسان است، افزود: پیامبر(ص) نعمت بزرگی را با اذن خداوند متعال به ما عرضه کرد که متن آن سرشار از دستورات زندگی سالم و نایل شدن به کمالات است.
.......................
پایان پیام/ 313