به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ جمعی از علما، طلاب، روحانیون و ائمه جمعه و جماعات شهرستان آمل با حضور در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء، ضمن اقامه نماز مغرب و عشاء به امامت «آیت الله العظمی جوادی آملی»، با ایشان دیدار کردند.
«آیت الله جوادی آملی» در سخنانی، ضمن تبریک اعیاد شعبانیه، همگان را بر توجه لازم به ادعیه ماه پربرکت شعبان دعوت کردند.
معظم له سپس به مسئولیت مهم طلاب حوزوی اشاره کرده و بیان داشتند : همه شما و همه ما باید شاکر باشیم که در کنار سفره علم الهی نشسته‌ایم، بهترین راه برای تقرّب به خدا علم دینی است، علمی که فرّاشان این علم فرشتگان الهی‌اند. همه محدّثان این روایت شریف را نقل کرده اند که جناح و بال فرشته‌ها را خدا در سوره فاطر مشخص کرد، فرمود فرشتگان دارای بال‌های متعدّد که هر کدام مسئولیتی دارد، هستند که بخشی از آنها مسئولیتشان فرّاشی حوزه‌های علمیه است.
ایشان ادامه دادند: اگر فرشته‌ها این مسئولیت را دارند که پَرها را پهن کنند معلوم می‌شود که چندتا برنامه در این پر پهن کردن هست، اولاً آموختن تواضع؛ که عالمان، متواضع باشند، این اوّلین وظیفه است، چه اینکه به ذات مقدس رسول گرامی(ص) دستور داده شد ﴿وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِینَ﴾ تو که قدرت پرواز داری حتی تا به معراج، از جامعه پر نکش، این پر را پهن کن،مؤمنان را زیر بال و پرت پرورش بده، آئین پرواز یاد بده تا آنها هم پر بکشند این خاصیت دستور رسالت است. از همان دوران طلبگی به ما گفتند پر پیدا کردن، پرواز کردن، عده‌ای را زیر بال و پر خود گرفتن، این رسالت اصلی حوزه‌هاست و آن‌که نتواند پر در بیاورد جای دیگران را تنگ کرده است؛ آن معمّمی که بعد از پر در آوردن، نفهمد که باید پرواز کند جای دیگران را تنگ کرده است، آن عالمی که نداند قدرت پرواز دارد و به دیگران پرواز کردن را نیاموزد، جای دیگران را تنگ کرده است، روحانی یعنی این! یعنی بال و پر در آوردن، پرواز کردن، دیگران را زیر بال و پر گرفتن، آنها را پراندن تا به عرش الهی.
مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به روایت نورانی از امام صادق(ع) اظهار داشتند: وقتی یکی از مؤمنان رسمی عصر امام صادق(ع) به حضور حضرت شرفیاب شد، عرض کرد به من مسئولیت اداره اهواز را دادند من چه کنم؟ حضرت بعد دستورات فراوانی که کردند، فرمودند: بدان ذات اقدس الهی فرموده است "المؤمن منّی و أنا منه" فرمود مؤمن از من است من از او هستم، این کجا و سلمان منّا کجا! پس این راه باز است، اگر طلبه‌ای خوش‌استعداد است باید بداند مسئول است او حیف است که در شهرستان بماند، استاد یک حوزه کوچک باشد، اگر یک استعداد راقی در خود پیدا کردی حتماً باید به حوزه‌ها پر بکشی بشوی استاد مسلّم حوزه و اگر آن استعداد را در خود نمی‌بینی برابر همان استعداد نه بیشتر، در جامعه خود مردم را هدایت کنی.
مرجع عالیقدر بیان داشتند: کسی خیال نکند اگر در یک حوزه‌ای یک شهرتی دارد نامی دارد این پیشرفته است، این از کلمات بلند نورانی حضرت امیر است "ان الغنی و الفقر عبد العرض علی الله" اگر کسی استعداد راقی دارد، حیف است در شهرستان بماند و اگر هم حوزه آمد حیف است که دو بار یا سه بار یک کتاب را تدریس کند، ما اگر بتوانیم یک استعدادی که خدا به ما داد آن را بشناسیم و برابر آن استعداد عمل کنیم موفقیم.
«آیت الله جوادی آملی» بیان داشتند: علما باید این را توجه کنند میدان انقلاب اینها هستند "هم مستثار العلم" پس رهبران الهی آمدند "یثیروا لهم دفائن العقول" میدان انقلاب هم علی و اولاد علی است، راه‌های انقلابی هم مشخص است علومشان هم مشخص است فرمود بین خود و خدای خود هیچ حجابی در کار نیست این مناجات شعبانیه را گذاشتند برای همین، پس همه چیز را به ما گفتند، راه را گفتند، میدان را گفتند، پایان را گفتند، وظیفه را گفتند، زاد و راحله راه را گفتند، در همین دعای نورانی صلوات عندالزوال که از امام سجاد(ع) رسیده است حضرت به ما فرمود که از ذات اقدس الهی بخواهید "واجعله لی طریقا مهیعا" میدان باز را می‌گویند مهیعه، میدانی صاف که دیدش هم وسیع است. پس صراط مستقیم بودن، سبیل الله بودن همه‌اش درست است اما طریق مهیعه چیز دیگر است این برای ماه شعبان است که محفوف به رحمت است.
.......................
پایان پیام/ 313