به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در یک هفته گذشته، کابل شاهد دو حمله بزرگ بود. حمله گروهی بر وزارت کشور و حمله انتحاری به نشست عالمان دینی، درست لحظاتی بعد از اینکه آنان حملات انتحاری را حرام اعلام کردند و از طرف‌های درگیر خواستار ترک مخاصمه شدند.
این حملات به ویژه حمله به وزارت کشور افغانستان سوال‌های زیادی به دنبال داشته است. پرسش‌های از این قبیل که مهاجمان چگونه توانستند به سادگی تا ورودی قلب امنیتی افغانستان خودشان را برسانند؛ آن هم با وسایط زرهی، لباس و تجهیزات نظامی مورد استفاده نیروهای آمریکایی.
ژنرال داوود امین فرمانده پلیس کابل می‌گوید: خودروی شیشه سیاه و بدون پلاک مهاجمان دوبار از زیر دوربین‌های امنیتی عبور کرده و تروریست‌ها خود را به وزارت کشور رساندند اما اصلا تفاوتی میان این خودروها و خودروهایی که مقام‌های بلند پایه دولتی و نیروهای آمریکایی استفاده میکنند، وجود ندارد.
فرمانده پلیس کابل افزود که علاوه بر آن در پاسگاه‌های امنیتی هم سربازان تشخیص ندادند و تصورشان این بوده که نیروهای امنیتی هستند.
امین گفت: در جاده فرودگاه کابل تا منطقه سرای شمالی در شمال شهر در دو محل دوربین‌های امنیتی نصب است؛ مسیری‌‌که اخیرا مهاجمان به وزارت کشور از آن عبور کردند.
وی گفت: این دوربین‌ها برای نظارت بر رفت و آمد در شهر کافی نیست.
ده سال پیش به کمک نیروهای ناتو، برخی مناطق شهر کابل زیر پوشش دوربین‌های مدار بسته وزارت کشور افغانستان درآمد. بیش از ۱۵۰ دوربینی که فقط بیست درصد از سطح شهر کابل را پوشش می‌دهد و اتاق فرمان آن نیز در دست فرماندهی پلیس کابل است.
امین می‌گوید به دلیل نبود تجهیزات فنی از جمله دوربین‌های امنیتی پیشرفته، مهار چنین حملات خیلی دشوار است. ۱۵۰ دوربین امنیتی برای شهر کابل کافی نیست و از طرف دیگر دوربین‌های کنونی خیلی ابتدایی است و نمی‌تواند نیازمندی‌های اصلی نیروهای امنیتی را برآورده سازد.
شهر کابل چهار ورودی اصلی و ده‌ها راه فرعی دارد. امکانات پلیس در این ورودی‌ها محدود است و حتی به گفته فرمانده پلیس کابل هیچ به حساب می‌آید.
وی اظهار کرد: تجهیزات کنونی در دروازه‌ها و پاسگاه‌های امنیتی کاملا کهنه و عقب مانده است. اصلا با کشورهای مثل ایران و هند و پاکستان قابل مقایسه نیست. با کشورهای اروپایی که اصلا نباید مقایسه کنیم.
...................
پایان پیام/ ۲۱۸