آمریکایی‌ها در تاریخ خود انواع و اقسام جنایت‌ها را نسبت به مردم دنیا و جوامع بشری روا داشته‌اند؛ جنایت‌هایی که قطعا تا دهه‌ها بلکه قرن‌ها از حافظه تاریخ زدوده نمی‌شود؛ از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی با صد‌ها هزار کشته تا تجاوز به عراق و افغانستان با میلیون‌ها آواره.
حمله ددمنشانه آمریکایی‌ها به هواپیمای مسافربری ایران و کشتن ۲۹۰ مسافر غیرنظامی تنها یک سند از اسناد بی‌شمار جنایت پیشگی آمریکایی هاست؛ اگر چه آنها کماکان بر دروغ بزرگ خود مبنی بر حمایت از حقوق بشر تاکید دارند و بر مبنای همین دروغ سالانه کشورها و دولت‌های زیادی را به نقض حقوق بشر محکوم می‌کنند.
حمایت گسترده تسلیحاتی از رژیم سعودی در حمله به مردم مظلوم یمن و چشم بستن بر جنایت های دولت میانمار علیه مسلمانان یکی دیگر از شاهکارهای حقوق بشری آمریکا است.
جداکردن کودکان و والدین مهاجر در خاک آمریکا و زندانی کردن آنان در قفس های آهنین تازه ترین دست پخت حامیان دروغین حقوق بشر است.
فریب روند جهانی
اعلامیه جهانی حقوق بشر، مصوب سال ۱۹۴۸ میلادی است و آمریکایی‌ها همواره ادعا دارند که آمریکا این اعلامیه را به تصویب رسانده است. تلاش برای تصویب این اعلامیه از سوی آمریکا، یک تلاش فریبکارانه است، چرا که آمریکا رفتارهای دوگانه‌ای در رابطه با حقوق بشر دارد.
آمریکا یا معاهدات بین المللی حقوق بشر را امضا نکرده و یا اگر هم امضا کرده باشد، در مجالس قانونگذاری خود تصویب نکرده است.
آمریکا یکی از کشورهایی است که در زمینه اعدام فعال است و حتی افراد زیر ۱۸ سال نیز اعدام می‌شوند؛ موضوعی که کمتر به گوش مردم خورده اما گزارش‌های سالانه این موضوع را تایید می‌کند.
معاهدات بین‌المللی ابتدا در کنوانسیون ها و مجامع بین المللی توسط نمایندگان دولت‌ها امضا شده و سپس در مجالس قانونگذاری هر کشور به تصویب می‌رسند.
با توجه به گزارش کمیساریای کمیته عالی حقوق بشر در رابطه با امضای تعهدات توسط آمریکا، این کشور تنها سه نهاد بین المللی (میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون رفع انواع تبعیض علیه زنان، کنوانسیون کودک) را امضا کرده و بقیه ۱۲ نهاد اصلی حقوق بشر (همانند کنوانسیون MWC، کنوانسیون حقوق کارگران، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و...) را امضا نکرده است. سه معاهده امضا شده نیز هرگز در مجالس قانونگذاری آمریکا به تصویب نرسیده‌اند.
آمریکایی‌ها در صحنه قانونگذاری‌های بین‌المللی، علی‌رغم ادعاهایی که دارند چیزی را به امضا و یا تصویب نرساندند. شاید به این دلیل است که در مواقع ضروری بتوانند از فشارهای بین المللی خارج شوند.
با توجه به گزارش‌های سازمان عفو بین الملل و دیدبان سازمان ملل حقوق بشر در سال ۲۰۱۷ در رابطه با وضعیت حقوق بشر در آمریکا، اعدام از جمله مواردی است که در بحث نقض حقوق بشر در آمریکا مطرح بوده و آمریکا یکی از کشورهایی است که در زمینه اعدام فعال است و حتی افراد زیر ۱۸ سال نیز اعدام می‌شوند؛ موضوعی که کمتر به گوش مردم خورده اما گزارش‌های سالانه این موضوع را تایید می‌کند.
البته آمریکا با نام «حقوق قربانیان اعدام» هزینه‌های بسیاری می‌کند تا خود را مدافع این حقوق بشناساند اما سازمان عفو بین الملل طی گزارش خود در مارس ۲۰۰۱، این موضوع را «فریب روند جهانی» دانسته است.
دیدبان حقوق بشر در سال ۲۰۰۲ طی گزارشی ۴۵۰ صفحه ای به ماجرای رادنی‌کینگ (کشتن سیاه پوست‌ها و عدم پاسخگویی نظام قضایی آمریکا به این کشتارها) اشاره کرده و منعکس می‌کند که آمریکا در زمینه حمایت از خانواده‌ی قربانیان نیز کاری نکرده و حتی فرصت اقامه‌ی دعوی و درخواست رسیدگی را نیز به آنان نمی‌دهد.
در اعتراضات مردمی علیه نشست‌های جمهوری خواه‌ها و دموکرات‌ها نیز پلیس آمریکا اعتراضات را به شدت سرکوب کرده و اعدام‌هایی را انجام می دهد که در هیچ رسانه ای منعکس نمی‌شوند. اما دیدبان حقوق بشر سازمان ملل این موارد را در گزارش‌های خود منعکس کرده است.
طبق گزارش سرویس بین‌المللی مطبوعاتی آپارتاید اقتصادی، حدود ۴۴ میلیون نفر در آمریکا فاقد بیمه درمانی هستند و آمریکا تنها کشور در بین کشورهای صنعتی است که مراقبت بهداشتی را نه به عنوان حق اساسی، بلکه به عنوان یک امتیاز می‌داند، در حالی که در تعاریف حقوق بشر «حوزه درمان» جزو نیازهای اساسی مردم است.
در میان کشورهای دولت رفاه، اروپایی‌ها دارای نظام درمانی خوبی هستند اما در آمریکا هزینه‌های درمانی بسیار بالاست. بسیاری از ایرانیان نیز که گرین کارت آمریکایی دارند یا سیتی‌زن می‌شوند، برای بسیاری از درمان‌های خود به ایران مراجعه می‌کنند، چرا که هزینه‌های درمانی در آمریکا برای شهروندان خودش بسیار بالاست چه برسد به دیگران.
طبق گزارش دیده‌بان حقوق بشر سازمان ملل، آمریکا در حوزه حقوق کار نیز جزو کشورهایی است که بالاترین میزان نقض حقوق کودک (کودکان وارداتی و یا کودکان آمریکایی‌الاصل) در زمینه کار را دارد، این نقض حقوق در زمینه استخراج معادن و کشاورزی از مهم ترین موارد است.
تقریبا یک چهارم جمعیت زندانیان دنیا در آمریکا قرار دارند. بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل از ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۷، پرونده‌های بسیاری در رابطه با بدرفتاری، شکنجه زندانیان، تعدی‌های جنسی، خشونت، شوک الکتریکی با استفاده از باتوم های الکتریکی و اسپری‌های شیمیایی که به شدت سرطان زا هستند و همچنین استفاده از اختیارات وسیع برای پلیس در نگهداشتن طولانی مدت در حبس ها و در اتاق های انفرادی، سرپا نگه داشتن، صلیبی آویزان کردن زندانیان، سوءاستفاده در انفرادی‌ها و... در آمریکا وجود دارد.
خروج آمریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل
در روزهای گذشته دولت آمریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل خارج شد.
وزارت امور خارجه آمریکا در اعلامیه‌ای که برای توجیه خروج کشورش از شورای حقوق بشر سازمان ملل صادر کرده، از این شورا به عنوان یک منبع فاضلاب بد بو نام برده است.
به بهانه سیاست‌های جدید مهاجرتی از سوی دولت ترامپ کودکان از خانواده‌هایشان جدا می شوند.
طبق آمارها تا آخر امسال چیزی حدود 30 هزار بچه از پدر و مادر خود جدا خواهند شد.
اینکه آمریکا در این برهه اعلام کرده از این شورا خارج خواهد شد، سه علت دارد؛ یکی موضوع پیگیری مسأله فلسطین است که البته شورای حقوق بشر هنوز کار مهمی را در این زمینه انجام نداده است، منتهی پیگیری می‌کند چرا مردم و کودکان را که تظاهرات معمولی در غزه می‌کشند.
علت دیگر مربوط به بچه‌هایی می‌شود که در مرزهای جنوبی ایالات متحده به بهانه سیاست‌های جدید مهاجرتی از سوی دولت دونالد ترامپ از خانواده‌هایشان جدا می شوند، به طوریکه طبق آمارها تا آخر امسال چیزی حدود 30 هزار بچه از پدر و مادر خود جدا خواهند شد و تا این لحظه سرنوشت آنها نامعلوم است.
دلیل مهم تری برای خروج آمریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد وجود دارد؛ آمریکایی‌ها از ابتدا با عضویت در شورا مخالف بودند، به دلیل اینکه آنها عدم رضایت خود را نسبت به مکانیزمی موسوم به UPR که با همت ایران با سختی تصویب شده، اعلام کرده بودند، چراکه بر اساس این مکانیزم کارنامه حقوق بشری همه کشورها بدون استثناء هر دو سال یکبار باید تحت بررسی و مرور قرار بگیرند.
آمریکا به خاطر اینکه نمی‌خواست چنین نظارتی بر رفتارش وجود داشته باشد، در عضویت تعلل می کرد، اما در دوره اوباما مجبور شد که عضو این مکانیزم شود، متعاقب این عضویت در اولین جلسه‌ای که برگزار شد، کارنامه حقوق بشری آمریکایی‌ها توسط کشورهای دنیا مورد بحث و بررسی قرار گرفت و این موضوع برای آنها بسیار سنگین تمام شد، چراکه آنها معتقدند شاخص حقوق بشر، آمریکایی است و بقیه دولت‌ها باید خود را با آن تنظیم کنند.
کنگره با استناد بر این موضوع که اصول آمریکایی در زمینه حقوق بشر نباید مورد تعرض قرار بگیرد، به دولت آمریکا بسیار هجوم آورد.
در آینده‌ای نزدیک دوباره آمریکا باید گزارش خود را براساس مقررات UPR عرضه کند، کاخ سفید از ترس این گزارش و فضاحت‌هایی که در امر حقوق بشر دارد، ترجیح داد که در عضویت شورا نباشد و این گزارش را نیز ارائه ندهد.
حقوق بشر آمریکایی دارای سه بیماری مزمن است
حقوق بشر آمریکایی دارای سه بیماری مزمن است؛ در وهله اول، حقوق بشر آمریکایی دارای استانداردهای دوگانه است، یعنی آدم‌کشی اگر توسط رژیم صهیونیستی، سعودی‌ها و یا سربازان آمریکایی صورت بگیرد، هیچ اشکالی ندارد اما اگر تروریستی در ایران اعدام شود، کار بدی است.
مورد دوم مربوط به بیماری سیاست بازی است که حقوق بشر آمریکایی به آن مبتلا است، مثلا اگر بخواهند کشوری مانند ایران، چین، روسیه یا کوبا را تحت فشار قرار بدهند، علیه‌شان شعارهای حقوق بشری سر می‌دهند و از تحریم های حقوق بشر به عنوان ابزار استفاده می کنند.
سومین بیماری حقوق بشر آمریکایی این است که برچسب مدافعان حقوق بشر را برای پوشش کارهای تروریستی استفاده می‌کند. آمریکایی‌ها روزی داعش را به عنوان رزمندگان آزادیخواه و مدافعان حقوق بشر معرفی می‌کردند و الان منافقین را که مسئول شهادت بیش از 20 هزار ایرانی هستند به عنوان مدافعان حقوق بشر معرفی می‌کنند، بنابراین استفاده از حقوق بشر به عنوان پوشش برای فعالیت‌های تروریستی سومین مرض حقوق بشر آمریکاست.
........................
پایان پیام / 300