خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا / سرویس صفحات فرهنگی:
همزمان با نزدیک شدن به ایام حج ابراهیمی، سلسله عکسها و مطالب " از مسجد الحرام (#من_المسجد_الحرام) " درباره حضرت ابراهیم(ع) که بنیانگذار این مناسک پرشور و پر محتوا خوانده می شود، به خوانندگان ابنا تقدیم می گردد:
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتاً لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ المُشرِكين
ابراهیم (به تنهایی) امّتی بود مطیع فرمان خدا؛ خالی از هر گونه انحراف؛ و از مشرکان نبود
سوره نحل(16) ، آیه 120
تفسیر نمونه:
در این آیه از میان صفات برجسته این مرد بزرگ به چهار صفت اشاره شده است:
1. در آغاز میگوید «ابراهیم خود امتی بود» (إِنَّ إِبْراهِیمَ کانَ أُمَّةً). آری! ابراهیم یک امت بود، یک پیشوای بزرگ بود، یک مرد امت ساز بود، و در آن روز که در محیط اجتماعیش کسی دم از توحید نمیزد او منادی بزرگ توحید بود.
2. وصف دیگر حضرت ابراهیم(ع) این بود که «بنده مطیع خدا بود» (قانِتاً لِلَّهِ).
3. «او همواره در خط مستقیم اللّه و طریق حق، گام میسپرد» (حَنِیفاً).
4. «او هرگز از مشرکان نبود» و تمام زندگی و فکر و زوایای قلبش را تنها نور «اللّه» پر کرده بوده (وَ لَمْ یَکُ مِنَ الْمُشْرِکِینَ).
.........................
پایان پیام/ 101