به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ غروب ششم اردیبهشت ماه 96 بود که خبری تلخ بر صفحه سایت‌ها و خبرگزاری‌ها نقش بست: «درگیری مأموران هنگ مرزی میرجاوه با اشرار مسلح و شهادت تعدادی از آنها».
خبر به‌سرعت پیچید، پیگیری‌ها شروع شد، از فرماندهی ناجا و مرزبانی گرفته تا فرمانداری و استانداری؛ همه وجود درگیری و حادثه را تأیید می‌کردند اما از اعلام تعداد شهدا و مجروحین اظهار بی‌‌اطلاعی می‌کردند.
پیگیری‌ها ادامه داشت؛ منابع محلی و منابع آگاه لحظه به لحظه از تعداد شهدا می‌گفتند تا اینکه آخرین خبر حاکی از آن بود که از گروه 12 نفره هنگ مرزبانی میرجاوه، 10 نفر شهید شده‌اند؛ این خبر دقایقی بعد از اعلام، رد شد؛ چراکه تاریکی هوا باعث شده بود که تعداد شهدا اشتباه اعلام شود.
خبر تصحیح شد، تعداد شهدا 9 نفر، مجروحین 2 نفر؛ اما یک مسئله اینجا وجود داشت، یک «نفر» نبود...
دقایق به کندی می‌گذشت؛ خانواده‌های مرزبانان همه با نگرانی اخبار حادثه را دنبال می‌کردند؛ فرمانده مرزبانی ناجا سردار قاسم رضایی در محل حاضر شد.
حمله تروریستی به میرجاوه سرتیتر اخبار شده بود... گروهک تروریستی جیش‌الظلم با انتشار بیانیه‌ای مسئولیت این اقدام مذبوحانه را به عهده گرفت.
ساعتی بعد اسامی شهدا اعلام شد: ستوان سوم علی پودینه، ستوان سوم محسن دایی‌زاده، ستوان سوم حمیدرضا جهان‌تیغ، سرباز وظیفه حجت کاظمی، سرباز وظیفه صادق خدادادی، سرباز وظیفه امیری مکاری، سرباز وظیفه مهدی امینی، سرباز وظیفه حسن طاهریان، سرباز وظیفه معین بیانی.
سرباز داود باشتنی و مرتضی ادنی نیز مجروحان این حادثه اعلام شدند و غیبت «سعید براتی» در هاله‌ای از ابهام پیچید.
گوش‌ها تیز شده بود تا خبری از سرنوشت سرباز مفقود میرجاوه بشنود. چشم‌ها همه به سوی بیمارستان گسیل بود تا شاید بتوان از مجروحان حادثه خبری در مورد سعید براتی به دست آورد.
این چشم‌انتظاری‌ها ادامه داشت؛ پیگیری‌ها از منابع محلی و مسئولان ذی‌‌ربط از انتظامی گرفته تا مرزبانی، بی‌وقفه دنبال می‌شد، اما هیچ خبری از وضعیت فرد مفقود نبود.
...پیگیری ها ادامه داشت تا اینکه امروز بعد از یکسال و3 ماه و ۱۸ روز خبری آمده است:
سردارقاسم رضایی فرمانده مرزبانی ناجا امروز صبح اعلام کرد: با تلاش و حمایت فرماندهی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، ستاد کل نیروهای مسلح و دستگاه های امنیتی، "سعید براتی" ؛ سرباز گروگان گرفته شده توسط اشرار در عملیات تروریستی اردیبهشت ماه 96 در میر جاوه، به آغوش خانواده بازگشت.
..............
پایان پیام/ 326