به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ حجت‌الاسلام دکتر پارسانیا عضو شورای عالی انقلاب فرهنگیکه برای دفاع از پایان‌نامه دکتری ابوالفضل خراسانی به عنوان استاد راهنما در دانشگاه ادیان و مذاهب حضور یافته بود. بعد از جلسه دفاع در گفت‌وگوی کوتاهی به مناسبت روز دانشجو، با اشاره به رسالت دانشجویان در شکل‌دهی به آینده کشور گفت: دانشجویان استادان فردا هستند و جامعه علمی هم در خدمت آن‌ها است و هم آینده‌اش با حضور آن‌ها تأمین می‌شود. لذا دانشجو باید یک حوزه علمی را به عنوان حوزه تخصصی خودش در نظر بگیرد و رساله‌ای که می‌نویسد ناظر به یک نیاز باشد و بعد روی آن رساله مستقر شود و بسطش دهد و مسیر را هموار کند. بخشی از محیط دانش، علوم نظری است. مخصوصاً مراکزی که حوزوی هستند، تخلق به چیزی که یاد می‌گیرند و تعهد به آن، مهم‌تر از فراگیری است.
وی در ارزیابی فضای حاکم بر دانشگاه‌ها از نظر علمی در حال حاضر گفت: مراکزی مثل دانشگاه ادیان و مذاهب که در کنار حوزه شکل گرفته‌اند، یک رسالت ویژه دارند. ضمن این‌که پای در متن آموزه‌های حوزوی و سنت حوزوی دارند، قاعدتاً به عرصه‌های دانشی وارد می‌شوند که ادبیات غالب آن‌ها متعلق به ما نیست؛ لذا به هر حوزه‌ای که وارد می‌شوند، عمیق وارد می‌شوند و عمیق‌تر از مراکز آکادمیک ما هستند. نگاه تکنیکال و کاربردی به حوزه‌های دانشی مراکز آموزش عالی جزو وظایف اولیه آن‌ها است. مراکز حوزوی باید عقبه نظری آن رشته‌ها را تأمین کنند؛ لذا نظریه‌هایی که در آن‌جا کار می‌شود، باید عمیقاً با بنیادهای معرفتی و فلسفی که دارند، مورد شناسایی قرار گیرند و آن نظریه‌ها را به قصد کاربرد نبینند و به عبارت دیگر لبه ارتباط نظریه‌ها را با بسترهای نظری‌شان هم شناسایی کنند و به‌گونه‌ای خلاقانه در بازسازی آن نظریه‌ها متناسب با حوزه فرهنگ اسلامی عمل کنند تا معین و همکار محیط دانشگاهی‌مان هم باشند.
این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ارزیابی عملکرد دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: نکته‌ای که قبلاً بیان کردم در دانشگاه ادیان و مذاهب مضاعف می‌شود. یعنی این دانشگاه در خط مستقیم مواجهه با مسائل فرهنگی جهان امروز قرار دارد و با توجه به انقلاب اسلامی ایران و جایگاهی که ایران و تشیع در کانون تفکر اسلامی پیدا کرده و مورد توجه جهان امروز است، این لبه مواجهه، قاعدتاً در جایی مثل دانشگاه ادیان و مذاهب تعین پیدا کرده است.
.................
اخبار نهادهای دینی و اهل بیتی/ فخرآذر
.................
پایان پیام/ ۲۱۸