عراق به "روحانی" خوش آمد گفت، در روز روشن!

خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا / سرویس تحلیل سیاسی:

حجت الاسلام والمسلمین دکتر «حسن روحانی» رییس جمهوری اسلامی ایران در سفری سه روزه به عراق، نمایش با شکوهی از روابط صمیمی دو کشور برادر را به رخ جهانیان کشید؛ سفری که مژده توسعه هر چه بیشتر ارتباطات ایران و عراق را در زمینه های گوناگون داد.

این در حالی است که اندکی پیش، «دونالد ترامپ» رییس جمهوری آمریکا که کشورش میلیاردها دلار در عراق هزینه کرده و بیش از دو هزار نفر از سربازان کشورش در آن کشته شده اند، جرآت نکرد سفری آشکار به عراق داشته باشد!

آقای «علی السرای» حقوقدان عراقی و رئیس سازمان بین المللی مبارزه باتروریسم وافراط گرایی مذهبی، در یادداشت زیر این دو سفر را با هم مقایسه کرده است: 

              

**   عراق به رئیس جمهور "روحانی" خوش آمد گفت، در روز روشن!   **

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به قلم: علی السرای (اندیشمند عراقی و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع)) 
ترجمه: مهدی حلفی (تحریریه خبرگزاری ابنا)
◀️ 23 اسفند 1397 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در زمانی که هواپیمای «ترامپ» ــ آن دلقک کاخ سفید ــ به محض ورودش به عراق چراغ هایش را خاموش کرد تا سفرش همچون خفاش پنهانی باشد، عراق به رئیس جمهور «روحانی» در روز روشن خوش آمد گفت. 

در این مجال، نمی خواهم به ابعاد و دلایل تفاوت های بزرگ این دو سفر و پیام های آنها بپردازم؛ اما بر سیاستمداران آمریکایی است که با مقایسه این دو سفر، در زمینه حضورشان در عراق عبرتها بگیرند.

پس تنها به بیان این حقیقت اکتفا می کنم که ایران و عراق، قطب های ثبات و امنیت در منطقه بودند و هستند و خواهند بود؛ و این علیرغم تمام تلاش هایی است که اردوگاه استکبار جهانی با اموال و خیانت مزدورانشان در منطقه ــ بویژه حکام تروریست آل سعود و شیخ نشین آل زاید ــ انجام دادند تا خاورمیانه ای به سبک گنگسترهای آمریکایی ایجاد کنند.

آنها یا نمی دانند یا خود را به ندانستن می زنند که "ایران و عراق یکی هستند" و "سرنوشت مشترکی دارند" و "ولایت امام علی(ع) آن ها را با یکدیگر جمع کرده است". کسانی که ولایت علی آنان را کنار هم جمع کرده است، دیگر آمریکا و جماعت کافر، فاسق و فاجر از منافقین، ناکثین، قاسطین و مزدورانشان و در پشت سر آنها اردوگاه استکبار جهانی، با یارگیری و صرف پول، نمی توانند آنان را از هم جدا کنند. 

آقای رئیس جمهور روحانی!

عراقِ حشد مقدس، عراقِ مقاومت و ایستادگی مردان خدا، عراقِ شکست دهندگان تروریست های جهان، و عراقِ علی(ع) و حسین(ع) به شما خوش آمد گفت... 

به شما خوش آمد گفتیم، به اندازه حجم پیروزی رهبران مقاومت؛ رهبرانی که پرچم های باطل را با ندای حق در همه میادین جهاد به پایین کشیدند، از عراق حشد مقدس، تا یمن مقاوم، تا لبنان پیروزی، تا بحرین عزت و تا سوریه ایستادگی...

آقای رئیس جمهور!

از سوی عراق و مردم عراق، از شما و مردم ایران تشکر می کنم...

ای همرزمان و همسنگران ما!

از کمک شما به برادران حسینی و حیدری خود در آن نبرد سرنوشت ساز تشکر می کنم؛ نبردی که در آن، شما و اسلحه شما و مستشاران شما نقش محوری داشتند؛ نبردی که در آن، خون شهدای ما و شما در هم آمیخت... و نتیجه آن، پیروزی بود...

آقای رئیس جمهور روحانی!

شک ندارم که تصویر شما در کنار آیت الله «سیستانی» همچون پتکی بر قلب و سر تمام دشمنان عراق و ملت عراق فرود آمد؛ بر سر بعثی ها، وهابی ها و مزدوران آنها...

این عکس تفاسیری فراتر از هزار مقاله و هزار حکایت دارد. همه نجف، با تمامی پشتوانه علمی و مرجعیتی و تراثی اش به استقبال رئیس جمهوری اسلامی ایران رفت و به او خوش آمد گفت... و این، عزایی برای دشمنان عراق در داخل و خارج است؛ که می دانند ایران و عراق یکی هستند، و هدف و سرنوشتی واحد تا ظهور قائم آل محمد(عج) دارند. 

ای دشمنان ایران و عراق! موتوا بِغَيظِكُم! از خشمتان بمیرید!

هر قدر که بادهای مسموم کینه و نفرت و توطئه را از سوی اشرار برای ایجاد جدایی بین برادران ایرانی و عراقی برانگیختید، باز هم پیوند عقیده مقدس ما قوی تر از هر بود...

پس از خشم خود بمیرید که ولایت علی(ع) این دو کشور را قوی تر از توطئه های اتاق های تاریک توطئه پرور شما به هم پیوند می دهد. 

اکنون زمان انتصارات و عصر مردان محور مقاومت است. مزدوران خائن و اربابان آنها رو به زوال هستند و پیروزی از آن دولت های شجاع این محور مقدس است...

پس آقای روحانی، به عراق خوش آمدید...

................................
پایان پیام/ 101