آیت الله جوادی آملی: ماه شعبان، ماه پیامبر(ص) و صدر و ذیل آن رحمت است

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله العظمی «جوادی آملی» در جلسه درس اخلاق خود به بیان نکات اخلاقی صلوات شعبانیه امام سجاد علیه السلام و نیز اهمیت و عظمت این ماه فرخنده پرداختند و بیان داشتند: شب و روز ماه شعبان با عبادت پیغمبر(ص) زینت گرفت، یعنی سنّت او و عادت مستمرّ او این بود كه شب‌ها را زنده‌ می داشت و روزها را روزه می گرفت، و لذا این پیامبر است که این ماه را ماه رحمت كرده است.

آیت الله العظمی جوادی آملی در ادامه با اشاره به فرازهایی از صلوات شعبانیه که در آن بندگان از درگاه خداوند همراهی و تبعیت از وجود مبارک پیامبر رحمت(صلوات الله علیه) را می خواهند، اظهار داشتند: در همین دعای نورانی، وجود مبارك امام سجاد(سلام الله علیه) به ما آموخت كه بگوییم خدایا اولاً ما را همراه و در كنار پیامبر قرار بده ، ثانیاً نبوّت، رسالت و وحی او را برای من یك طریق باز قرار بده كه من اگر بخواهم آن را بپیمایم هیچ كسی مزاحم من نباشد.

در صلوات شعبانیه، انسان خود را در سایه رحمت بی‌انتهایی كه خدا نصیب پیامبر می‌كند مشمول ادعیه سِعه رحمت ذات اقدس الهی می‌نماید. در این دعا به خداوند عرض می کنیم که پیامبر (ص)را شفیع ما قرار بده؛«وَاجْعَلْهُ لی‏ شَفیعاً مُشَفَّعاً وَطَریقاً اِلَيْكَ مَهيَعاً»، در این جمله حضرت سجاد (علیه السلام) به خدا عرض می‌كند: خدایا این ماه ماه پیامبر و صدر و ذیل این ماه، رحمت است و رحمت بودنِ صدر و ذیل این ماه برای این است كه نبيّ رحمت شب‌ها را به نماز و روزها را به روزه می‌گذراند. یعنی این زمان را این متزمّن پربركت كرد، همان‌طوری كه مكان را این متمكّن پربركت می‌كند.

ایشان با بیان اینکه خدمت به وحی و نبوت بهترین راه رسیدن به مقصد الهی است، اذعان داشتند: اگر كسی واقعاً در خدمت وحی و نبوّت بود این شخص یك طریق مهیعه و راحت دارد، که نه بیراهه می‌رود نه راه كسی را می‌بندد و اگر ـ خدای ناكرده ـ مشكلی داشت این راه بسته می شود و این راهِ بسته به مقصد نمی‌رسد همان كه فرمود: ﴿فَهُمْ فِی رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ﴾؛ شك و تردید باعث عجز است، ولی اگر انسان وارد یك طریق مهیعه شد مرتب بدون مزاحمت به مقصد می‌رسد.

ایشان با بیان اینکه انسان در این ماه شایستگی آنرا دارد که هم مهمان خدا شده و هم مهماندار او گردد، ابراز داشتند: این دعاهای ماه رجب و شعبان برای آن است كه انسان را هم شایسته كند كه مهمان خدا بشود هم شایسته كند كه مهماندار خدا بشود؛ در این معامله سود كلا مال انسان است چون گاهی خدای سبحان مبایعه می‌كند خرید و فروش می‌كند و با انسان گفتگو دارد چه اینكه در مناجات شعبانیه همین است. اما خدا مهمان ما باشد یعنی چه؟ ما چه داریم كه او را مهمان كنیم یك و چه وقت او مهمان ما می‌شود دو؟! این در حدیث قدسی آمده است که «انا عند المنكسرة قلوبهم» یعنی خدای سبحان مهمان دلهای شكسته است و آن انكسار را آن فقر را آن خضوع را آن خشوع را آن بندگی خالص را خدا می‌پذیرد این «انا عند المنكسرة قلوبهم» جزء مصادیق مهمان شدن خدا نسبت به دلها است.

آیت الله العظمی جوادی آملی خاطرنشان کردند: این ماهی است كه شبش, روزش, سحرش, بین‌‌الطّلوعینش, صبحش, عصرش, ظهرش محفوف به رحمت است «شَعْبانُ الَّذی‏ حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ» اگر چیزی را آدم بپیچد این از هر طرف پوشیده و پیچیده رحمت است. در همین صلوات عندالزوال می‌خوانیم و وجود مبارك امام سجاد(سلام الله علیه) به ما آموخت این ماه محفوف به رحمت است پیچیده است به رحمت؛ از هر طرف یك رحمت است صبحش رحمت, عصرش رحمت, ظهرش رحمت, سحرش رحمت ماه شعبان تقریباً نشانه بسط است گرچه ماه رجب ماه پربركت است آن با قبض همراه است این با بسط همراه است؛ آثار رحمت در این شهر هست.

................
پایان پیام/ 340