جشن اعياد شعبانيه در دهلی‌نو برگزار شد

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ جشن ولادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، حضرت ابوالفضل العباس(ع) و امام‌ زین‌العابدین(ع) در خانه فرهنگ ایران در دهلی‌نو برگزار شد.

در آغاز این جشن كه به همت رایزنی فرهنگی ایران در هند برگزار شد، شاعران و مادحان، اشعاری با موضوع اعیاد ماه شعبان خواندند و در ادامه حجت‌الاسلام «صالح»، نماینده جامعه‌المصطفی(ص) در دهلی‌نو(پابتخت هند) به بیان سخنرانی مذهبی پرداخت.

وی با اشاره به مناسبت‌های ماه شعبان، به بیان ویژگی‌های جامعه المصطفی(ص) به عنوان یک مرکز علمی، پژوهشی و آموزشی با رسالتی برای همه بشریت و عالم پرداخت و گفت: آموزش و نشر معارف اهل بیت(ع) در کنار توجه به مسائل حکومت اسلامی و وحدت امت اسلام، حامل و مبشر یک پیام انسانی، معنوی و عقلانی برای همه انسان‌هاست.

وی در ادامه با اشاره اجمالی به زندگی حضرت سجاد(ع) و با تأکید بر اهمیت نقش آن امام به ویژه پس از حادثه کربلا گفت: امام سجاد(ع) در زمانه بسیار دشواری به امامت رسید و حدود 34 سال مسئولیت امامت و پیشوایی جامعه اسلامی را به عهده داشت.

صالح ادامه داد: یکی از خصوصیات امام سجاد(ع) این است که از روش و اسلوب ویژه‌ای برای توسعه معارف اسلامی در آن عصر بهره گرفت. بعد از حادثه کربلا  شرایط به گونه‌ای بود که امکان حرکت و تکاپو برای جامعه شیعه وجود نداشت. آن حضرت سعی کرد هم از این حادثه زنده بماند و هم اهداف و پیامی که بنا بود با حادثه کربلا به نتیجه برسد به نحوی دیگری جلو برود؛ بنابراین به مناسبت‌های مختلف، سعی می‌کرد حادثه و واقعه کربلا را یادآوری کند و تذکر بدهد و مظلومیت آن را زنده نگه دارد.

وی تأکید کرد: حقیقتاً «صحیفه سجادیه» و دعاهای وارده از امام سجاد(ع) یک گنجینه معنوی است و بدون تردید باید گفت که ما نمونه‌ای مانند آن در سایر ادیان و مذاهب نداریم. این كتاب، مجموعه‏اى از ادعیه امام سجاد(ع) است که بعد از قرآن کریم و نهج‏البلاغه، بهترین منبع معارف الهى محسوب می‌شود.

نماینده جامعه‌المصطفی(ص) در دهلی‌نو افزود: درسی مهمی که ما از زندگی امام سجاد(ع) و کسانی که در حادثه بزرگ کربلا حضور داشتند، می‌گیریم، درس ثبات قدم و استقامت و مقاومت در راه حق است. آن کسانی که حرف از خدا زدند و گفتند خدا، گفتند دین خدا و گفتند اسلام و قرآن و به پایش هم ایستادند، پای این عقیده ایستادند و مقاومت کردند. همه قدرت‌های حقیقی و معنوی و باطنی عالم در خدمت اینهاست. ملائکه بر یک چنین انسان‌هایی نازل می‌شوند و قدرت الهی و باطن عالم همراه این انسان‌هاست. وقتی انسان متکی شد به قدرت بی پایان خداوند، همه هستی ملک اوست و در اختیار اوست در سختی‌ها و بحران‌ها نگران نمی‌شود و خودش را نمی‌بازد.

................
پایان پیام/ 340