خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳
۰:۵۲
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
پنجشنبه
۱۹ اردیبهشت
۱۳۹۸
۱۰:۴۵:۵۱
منبع:
ابنا
کد خبر:
751411

تکذیب ادعای یک نماینده مجلس درباره آیت الله آملی لاریجانی

روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام مطلب منتشر شده در توئیت یک نماینده درباره سکونت آیت الله آملی لاریجانی در قسمتی از مجموعه تشریفات قوه قضاییه را تکذیب کرد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام مطلب منتشر شده در توئیت آقای «کریمی قدوسی» راجع به سکونت آیت الله «صادق آملی لاریجانی» در قسمتی از مجموعه تشریفات قوه قضاییه که برای میهمانان خارجی تجهیز شده را کذب محض و مصداق بارز نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی دانست.

این روابط عمومی با تقبیح این قبیل ادعاهای نادرست و ظالمانه آن هم در ماه مبارک رمضان اعلام داشت: اولا. محل مذکور که پس از ترک منزل سابق که می بایست در اختیار رئیس جدید قوه قضاییه قرار گیرد، قسمتی از مجموعه تشریفاتی قوه قضاییه نبوده و هیچ گاه هم تشریفات قوه قضاییه مهمانان خارجی را در آنجا مستقر نکرده است.

ثانیا. این محل هیچ گونه تجهیزات خاصی فراتر از تجهیزات منازل سازمانی در اختیار مسئولان نظام ندارد ثالثا. ساختمان مذکور ساختمانی قدیمی با قدمت بیش از 50 سال است که در دوره مرحوم آیت الله شاهرودی منزل مسکونی معاون اجرایی اسبق قوه قضاییه بوده است. لذا انتشار مطالب کذب مطرح شده نسبت به آیت الله آملی لاریجانی در راستای تخریب وجهه شخصیت های اثر گذار نظام جمهوری اسلامی بوده که متاسفانه توسط برخی ناآگاهان به ظاهر دلسوز در داخل کشور ترویج می شود.

روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام در پایان تاکید نمود: ادعای مهیا بودن منزل مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی نیز با توجه به ادامه سکونت خانواده محترم ایشان کاملا نادرست بوده و حضرت آیت الله آملی لاریجانی پس از انتصاب از ناحیه رهبر معظم انقلاب برای مدتی پیگیر امکان سکونت در این منزل یا منازل مشابه در منطقه مذکور بودند که متاسفانه امکان پذیر نشد و از طرفی هم هرگز راضی به عسرو حرج بیت شریف مرحوم آیت الله شاهرودی نبودند، رئیس مجمع چه باید می کرد؟

آقای کریمی قدوسی باید از خود بپرسد بر اساس چه اطلاعاتی و چه مجوز شرعی با انتشار سخنان ناصحیح و کذب همت خود را در تخریب مسئولان نظام و مخدوش کردن اذهان عمومی قرار داده است.

.......................
پایان پیام/ 167