به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ شکایتها درباره تبعیض در مدارس برلین نسبت به سال ۲۰۱۶، دو برابر افزایش داشته است. آمارها نشان میدهد که دانشآموزان و معلمان برلین، در سال ۲۰۱۸ در مجموع ۲۷۶ شکایت درباره رفتار تبعیضآمیز در مدارس ثبت کردهاند.
این در حالی است که سال پیش از آن در حدود ۲۰۳ شکایت ثبت و در سال ۲۰۱۶ نیز ۱۷۳ مورد تبعیضآمیز گزارش شده بود. بنابراین به نظر میرسد که تبعیض در مدارس، در عرض دو سال تقریبا دو برابر شده است.
اداره آموزش فدرال این آمارها را براساس درخواست بتینا یاراش و سباستین والتر، دو نماینده حزب سبزها در پارلمان برلین اعلام کرده و به تازگی از سوی برلینر مورگنپست منتشر شده است. شکایتها نشان میدهند که تبعیض در مدارس به دلیل تفاوتهای مذهبی، ظاهری، ملیتی و زبانی صورت میگیرد.
یاراش در این باره گفت: افزایش شکایتها نشان میدهد که تبعض در مدارس برلین اتفاقی نیست و به شکلی سیستماتیک صورت میگیرد. آمارها همچنین بیانگر این مسئله است که معلمان مدارس تحمل و بردباری کافی را در مواجه با دانشآموزان از فرهنگهای مختلف ندارند. این در حالی است که باید آگاهی و احساس مسئولیت در اولویت کاری معلمان قرار داشته باشد. ۲۸۵ کودک و نوجوان سال گذشته ادعا کردهاند که در مدارس برلین با رفتاری تبعیضآمیز مواجه شدهاند.
دانشآموزان برلین از سال ۲۰۱۶، شکایتهای زیادی را درباره رفتار تبعیضآمیز کارکنان مدارس و به خصوص معلمان ثبت کردهاند. در سال ۲۰۱۶، ۹۶ دانشآموز و ۱۸ معلم، درباره رفتار تبعیضآمیز در مدارس به مسئولان ذیربط شکایت کردهاند. این آمارها در سال ۲۰۱۸ به ترتیب دو برابر و سه برابر شده است. به همین دلیل، یاراش و والتر، دو نماینده حزب سبزها خواستار ایجاد کمیسیونی برای محافظت و مشاوره از دانشآموزان و معلمان در برابر تبعیض در مدارس شدهاند. این در حالی است که زارای گمیز که در این سالها مسئول مقابله با تبعیض در مدارس برلین بوده، به تازگی، کار در این زمینه را متوقف کرده است. به همین دلیل، نمایندگان حزب سبزها او را مورد انتقاد قرار دادند. آنها خطاب به گمیز گفتند:«پست شغلی شما تشریفاتی نیست و اهمیت زیادی دارد. مدارس برلین در حالحاضر با مشکلات بسیار جدی مواجه هستند.
یاراش نیز اضافه کرد: گمیز به تازگی، پس از سه سال بدون هیچگونه توضیحی از فعالیت دست کشیده است. او اولین و تنها مسئول مقابله با تبعیض در مدارس برلین است.
..........................
پایان پیام/ 167