به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا با بیان اینکه کشورش هرگز نباید در خاورمیانه حضور پیدا می کرد، در توئیتی نوشت جنگهای احمقانه بی پایان برای ما رو به پایان است.
رئیس جمهور آمریکا در حساب توییتری خود با اشاره به مطلبی که از سوی کاخ سفید اعلام شده، مبنی بر اینکه ترکیه بزودی در عملیات برنامه ریزی شده خود در شمال سوریه پیشروی می‌کند، نوشت: (اینها) جنگ میان گروه‌های مختلفی است که برای صد‌ها سال در جریان بوده. آمریکا هرگز نباید در خاورمیانه حضور پیدا می‌کرد. ما ۵۰ سرباز خود را (از منطقه) خارج کردیم. ترکیه باید کنترل جنگجویان داعشی را که اروپا با بازگشت آن‌ها مخالفت کرده، بپذیرد. جنگهای احمقانه بی پایان برای ما رو به پایان است.
دونالد ترامپ در توییتی دیگر نوشت: آمریکا، ۸ تریلیون دلار برای جنگیدن و پلیس بودن در خاورمیانه هزینه کرده است. هزاران نفر از سربازان فوق العاده ما کشته یا به شدت زخمی شده اند. میلیون‌ها تن نیز در آنسو جان باخته اند.
وی افزود: ورود به خاورمیانه، بدترین تصمیمی است که تاکنون در تاریخ کشورمان اتخاذ شده است! ما بر مبنای فرضیه‌ای دروغین که اکنون خلاف آن ثابت شده است، یعنی تسلیحات کشتار جمعی، جنگ به راه انداختیم. هیچ اثری از این تسلیحات نبود! اکنون به آرامی و محتاطانه، ارتش و نظامیان فوق العاده خود را به خانه بازمیگردانیم. ما روی جنبه‌های کلی تمرکز کرده ایم! آمریکا نیز بیش از هر زمان دیگری، باعظمت است!
ترامپ روز دوشنبه نیز با انتشار سلسله توییت هایی اعلام کرد زمان خروج آمریکا از جنگهای بی پایان مسخره فرارسیده است.
ترکیه اخیرا اعلام کرده قصد دارد به بهانه «مبارزه با تروریست‌ها»، عملیاتی نظامی را در مناطق تحت کنترل کُرد‌ها در شمال سوریه آغاز کند. در پی اعلام این تصمیم ترکیه، آمریکا نیز اعلام کرد در این عملیات از آنکارا حمایت نخواهد کرد، اما نیرو‌های خود را از این منطقه خارج می‌کند. در مقابل شبه‌نظامیان موسوم به نیرو‌های دموکراتیک سوریه که تحت حمایت آمریکا قرار دادند، اعلام کردند با هرگونه حمله ترکیه مقابله می‌کنند و واشنگتن را به خنجر زدن از پشت به خود متهم کرده‌اند.
دولت سوریه نیز ضمن بیان اینکه «رژیم اردوغان طمع توسعه‌طلبی دارد»، هشدار داد آغاز تجاوز به خاک سوریه، آنکارا را در صف تروریست‌ها قرار می‌دهد و ضربه‌ای کشنده به روند مذاکرات آستانه خواهد بود.
.................
پایان پیام/ ۲۱۸