خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳
۱۲:۲۱
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
چهارشنبه
۸ آبان
۱۳۹۸
۱۹:۲۵:۰۶
منبع:
خبرگزاری ایکنا
کد خبر:
759984

نواب: سید حسن نصرالله خود را شاگرد علامه جعفر مرتضی می‎‌داند/ چرا پیکر علامه در قـم، مشهد یا نجف دفن نشد؟

دبیر شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) با بیان اینکه سیدحسن نصرالله خود را شاگرد سیدجعفر مرتضی می‎‌دانست و می‌گفت که من ولایت فقیه را از او فراگرفتم، تصریح کرد: آنچه این بزرگواران را بزرگ کرده، از خود گذشتگی و دوری از منیت و هوای نفس است.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ مراسم بزرگداشت مرحوم علامه «سید جعفر مرتضی عاملی» در دانشگاه ادیان و مذاهب قم با سخنرانی رییس این دانشگاه برگزار شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین «سید ابوالحسن نواب» در این مراسم با اشاره به فرازی از خطبه وداع ماه رمضان امام سجاد(ع) گفت: امام در این خطبه ورود به معامله و خرید و فروش میان دو نفر با هدف گران‌تر خریدن را منع فرموده است که در فقه هم از آن تعبیر به «سَوم» می‌شود.

دبیر شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: در دنیا همه خریدار یا فروشنده هستند؛ برخی خودشان را به مقام و مال و دنیا و قدرت و ... و برخی هم خودشان را به خدا می‌فروشند و به دنبال دنیا نیستند.

رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب با تسلیت ارتحال علامه جعفر مرتضی تصریح کرد: این تعبیر برازنده علامه جعفر مرتضی است که خود و عمرش را به خداوند فروخت؛ در طول ۴۰ سال رفاقتی که بنده با ایشان داشتم، مشاهده کردم که او خودش را فقط به خدا فروخت و دنبال چیز دیگری هم نبود.

* تواضع مثال‌زدنی علامه مرتضی

وی با بیان اینکه من فدایی او بودم، در عین اینکه در بحث وحدت و تقریب اسلامی با ایشان اختلاف سلیقه هم داشتم، بیان کرد: سیدجعفر مرتضی در مدل فکری خودش بی‌نظیر بود؛ بنده که آخوندشناس‌ترین آخوند هستم، عالمی با این مرتبه علمی و تواضع در میان روحانیت نمی‌شناسم.

نواب اظهار کرد: علامه جعفر مرتضی که صاحب صدها تألیف متعدد بود، از منیت به دور بود و در حد اعلی، تواضع داشت؛ اهمیت علامه مرتضی و سیدحسن نصرالله برای بنده به خاطر علم یا جایگاه و نفوذ کلام و ... نیست، بلکه اهمیت آن‌ها از نظر من به دوری از منیت و هوای نفس آنان است؛ این افراد برای رضای خدا از خود گذشته‌اند.

رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب با بیان اینکه "سید حسن نصرالله خود را شاگرد جعفر مرتضی می‎‌دانست و می‌گفت که من ولایت فقیه را از او فراگرفتم" تصریح کرد: آنچه این بزرگواران را بزرگ کرده، از خود گذشتن است.

وی ادامه داد: علامه جعفر مرتضی ۴۰ سال هر جا سخن می‌گفت، خود را شاگرد آیت‌ الله «احمدی میانجی» و آیت الله «سید مهدی روحانی» می‌دانست.

* بخل‌ورزی برخی افراد در انتساب «امام» به رهبری

نواب با تصریح بر اینکه برخی افراد نباید از گفتن واژه «امام» برای آیت‌الله‌ العظمی خامنه‌ای اکراه داشته باشند، افزود: گفتن امام برای ایشان باعث کم شدن از امام خمینی نیست، زیرا امام در دوره خویش امام بودند و آیت‌الله خامنه‌ای هم در این دوران، امام هستند؛ مردم لبنان لقب امام را با افتخار به آیت‌الله موسی صدر می‌دهند، ولی در کشور ما برخی بخل می‌ورزند.

عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) با تاکید بر قدرشناسی امام خامنه‌ای بیان کرد: دمشق قرار بود مانند بقیه پایتخت‌های کشورهای عربی مثل لیبی و ... به ویرانی کشیده شود، ولی امروز زندگی در آنجا به خوبی جریان دارد، به گونه‌ای که تصور نمی‌شود این کشور هشت سال در حال جنگ بوده است و اینجاست که نقش رهبری مقام معظم رهبری را متوجه می‌شویم.

* تقوای واقعی علامه مرتضی

وی با اشاره به خاطره‌ای از سیدحسن نصرالله در جنگ میان جنبش امل و حزب‌الله اظهار کرد: سیدحسن نصرالله در کوهی در محاصره امل قرار گرفت و طی ۴۵ روز، از گرسنگی فقط برگ درخت می‌خورد و بعد با گفت‌و‌گوهای صورت گرفته، محاصره تمام و بعد سیدحسن به دبیرکلی حزب‌الله رسید؛ وقتی ایشان دبیرکل شد، گفت «از این به بعد یک قطره خون هم در جنگ شیعی ــ شیعی در لبنان بر زمین نخواهد ریخت»؛ خیلی انسان باید روی نفس خود کار کند که ۴۵ روز در بدترین شرایط محاصره باشد، ولی وقتی آزاد می‌شود، کسی را که به محاصره او پرداخته، بغل کند و به او دست دوستی بدهد، ولی برخی از ما اگر کسی جواب سلام ما را ندهد، با او دشمن می‌شویم.

عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) با بیان اینکه ما تلاش داشتیم که جنازه علامه مرتضی در قم، مشهد یا نجف دفن شود، افزود: برخی استدلال کردند که جبل عامل منطقه شیعی است و بگذارید سید صحیح النسبی که دارای علم و تقوای واقعی بود، در مرز اسرائیل، امامزاده شود که ما هم قانع شدیم و ایشان در روستای زادگاهش به خاک سپرده شد.

نواب تصریح کرد: ایشان سیره پیامبر را با عنوان تعبیر «نبی اعظم» نوشت؛ یعنی ۳۵ سال قبل، از این تعبیر استفاده کرد و در شب وفات پیامبر(ص) هم به او پیوست.

........................
پایان پیام/ 268