به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ دیدبان حقوق بشر اعلام کرد که بنگلادش با حصارکشی اطراف آوارگان، اردوگاه‌های آوارگان روهینگیایی را به زندان‌های باز تبدیل کرده و با قطع اینترنت که خلاف قوانین بین المللی حقوق بشر است، آوارگان را از ارتباط با جهان خارج محروم می‌کند.
این سازمان اعلام کرد که این طرح جدیدترین سلسله سیاست‌هایی است که به طور مؤثر ارتباط بیش از 900 هزار آواره روهینگیایی را با جهان خارج قطع می‌کند.
دیدبان حقوق بشر افزود: بنگلادش در تلاش است تا هجوم گسترده آوارگان و چالش‌های رسیدگی به نارضایتی‌های جامعه محلی را مدیریت کند، اما هنوز نتیجه‌ای حاصل نشده است، زیرا میانمار از ایجاد شرایط برای بازگشت ایمن و داوطلبانه آوارگان خودداری کرده است.
این نهاد بین المللی افزود: دولت بنگلادش باید فوراً برنامه‌های خود را برای محدود کردن حقوق اساسی آوارگان متوقف کند یا در غیر این صورت حسن نیت بین المللی را که در هنگام باز کردن مرز‌های خود برای افراد مستاصل از کارزار وحشیانه پاکسازی نژادی ارتش میانمار فرار می‌کردند، بدست آورده بود، از دست خواهد داد.
بنگلادش و میانمار در 25 ماه نوامبر 2017( 4 آذر 1396) یک توافق نامه برای بازگشت پناهجویان روهینگیا به خانه های خود در راخین امضا کردند. بر اساس این توافق روند بازگشت مسلمانان روهینگیا به تدریج انجام خواهد شد درحالی که دو کشور باید امنیت، سلامت و کرامت آنها را تامین کنند. اما این توافق به دلیل فراهم نشدن شرایط مناسب از سوی دولت میانمار اجرایی نشده است.
بسیاری از مردم میانمار روهینگیایی‌ها را مهاجرانی غیرقانونی می‌دانند و لذا این افراد از اعمال تبعیض علیه خود گلایه مند هستند. دولت میانمار با روهینگیایی‌ها مانند افرادی فاقد ملّیت و بی‌خانمان برخورد می‌کند و به آنها تابعیت نمی‌دهد. روهینگیایی‌ها با محدودیت‌های سختی از جمله محدودیت در جابجایی و دسترسی به امکانات پزشکی و آموزشی مواجه هستند.
طبق گزارش مقام های بنگلادشی از ماه اوت ( مرداد) سال 2017 بیش از 700 هزار مسلمان روهینگیا وارد بنگلادش شده اند درحالی که پیش از این حدود 400 هزار نفر از مسلمانان روهینگیا در مناطق مختلف بنگلادش زندگی می کردند.
براساس گزارش های رسانه ای اکنون بیش از 900 هزار مسلمان روهیگنیا در اردوگاه های مهاجران در منطقه "کاگس بازار" بنگلادش حضور دارند.
………………….
پایان پیام/ ۲۱۸