به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «نیکلاس مادورو» رئیس جمهور ونزوئلا دیپلمات آمریکایی را که در بوگوتا فعالیت می‌کند به دست داشتن در توطئه خنثی شده در کشورش متهم کرد.
به گفته مادورو در این توطئه حمله به دو پادگان ارتش این کشور پیش بینی شده بود.
دولت ونزوئلا اعلام کرد این توطئه توسط دو نماینده مخالف دولت به نام‌های «یانت فرمین» و «فرناندو اوروزکو» تدارک دیده شده بود.
مادورو در سخنرانی روز یکشنبه خود در جمع نمایندگان مجلس مؤسسان ونزوئلا که بیشتر کرسی‌های آن در اختیار نمایندگان طرفدار حکومت است، گفت: عوامل اطلاعاتی ارتش ونزوئلا عصر جمعه به خانه یانت فرمین رفته بودند که متهم به اجرای این طرح با همکاری فرناندو اوروزکو بود.
نیکولاس مادورو خاطر نشان کرد: یک دیپلمات آمریکایی به نام جیمز استوری با یک مقام دولتی ونزوئلا یعنی کارلوس ران، معاون وزیر امور خارجه در امور آمریکای شمالی تماس گرفته است تا از سرنوشت این نماینده با خبر شود.
وی گفت: دیپلمات آمریکایی به کارلوس ران گفته است چه به سر این نماینده آمده است؟ رئیس جمهور ونزوئلا در بخش دیگر از سخنان خود در همین ارتباط گفت: چرا جیمز استوری با آغاز عملیات [اطلاعات ارتش]نگران حال این نماینده می‌شود؟ آن هم یک نماینده کسل کننده و بی روح که کسی او را نمی‌شناسد؟ رئیس جمهور ونزوئلا با گفتن این جملات به صورت تلویحی اعلام کرد این دیپلمات آمریکایی بخشی از توطئه بوده است.
«جیمز استوری» سفیر آمریکا در کاراکس بود، اما سفارت این کشور در ونزوئلا به دلیل روابط پر تنش بین ونزوئلای نیکلاس مادورو و دولت دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تعطیل شده است. وی رئیس دفتر امور ونزوئلا است که ماه اوت در سفارت آمریکا در بوگوتا ایجاد شد.
«خورخه رودریگز» وزیر ارتباطات و اطلاعات ونزوئلا، روز شنبه از وجود توطئه‌ای علیه مادورو خبر داد که احتمالا توسط یانت فرمین و فرناندو اوروزکو تدارک دیده شده بود.
به گفته این وزیر، هدف از این توطئه انجام حملات به دو پادگان ارتش در ایالت سوکر در شرق ونزوئلا بود.
مادورو مسئولیت این توطئه را به «خوان گوایدو» رئیس پارلمان تحت سلطه مخالفان نسبت داد که خود را از ماه ژانویه سال گذشته رئیس جمهور موقت کشور می‌داند و حدود ۵۰ کشور از جمله آمریکا نیز او را در این سمت به رسمیت شناخته اند. دولت سوسیالیست ونزوئلا هر از چند گاهی خبر از توطئه‌هایی برای سرنگونی یا ترور مادورو می‌دهد.
………………….
پایان پیام/ ۲۱۸