صبیه مرحوم آیت الله «سید مهدی امامی» مادر آیت الله تسخیری بود. این بانوی پرهیزگار که در محضر پدر به کمالات زیادي دست یافته بود، تسلط فوق العاده اي به زبان عربی داشت و نقش تعیین کننده ای در آموزش بلاغت و فصاحت زبان قرآن به فرزندانش - از جمله محمدعلی - ایفاء کرد.
آقای تسخیری همچنین از اساتید بزرگی نظیر علامه «محمدرضا مظفر»، شیخ «عبدالمهدی مطر» و شیخ «محمدامین زین‌الدین» در زمینه شعر و ادبیات عرب بهره برد.
در تیرماه سال ۱۳۳۷ ش. (جولای ۱۹۵۸م.) ژنرال «عبدالکریم قاسم» با کودتایی ضدسلطنتی، به حیات رژیم پادشاهی «فیصل دوم» در عراق خاتمه داد و نظام جمهوری در این کشور تأسیس شد. با این رویداد، در سال های پایانی دهه پنجاه و سال های آغازین دهه شصت میلادی، فضای سیاسی و اجتماعی عراق تا حدود زیادی باز شده، امکان نشو و نمای اندیشه های مختلف فراهم آمد.
در این سال ها در شهرهای مذهبی هم حلقات بحث های سیاسی و فرهنگی تشکیل گردیده و به سطح اجتماعی کشیده می شد. از جمله این حلقات، انجمن هاي ادبی و حلقه های شعر بود.
تسخیری جوان نیز که علاوه بر تسلط بارز بر زبان و ادبیاتِ عرب، از طبعِ لطیف و شاعرانه برخوردار بود و اشعار زیادی سروده بود، به یکی از انجمن های شعر پیوست و به تدریج نام و آوازه قابل توجهی در میان ادباي نجف پیدا کرد.
توفیق مدارس مذهبی طراز مدارس دولتی، برخی اهالی مؤمن نجف را بر آن داشت تا دانشکده اي برای تحصیلات تکمیلی جوانان مسلمان تأسیس کنند. این دانشکده که بعدها به "کلیة الفقهِ نجف" معروف شد، محل ادامه تحصیلات محمدعلی جوان شد که در آنجا دروس دانشگاهی را منطبق بر سطوح حوزوی تعلیم می دادند. این در حالی بود که وی قبل از آن، دروس حوزوی را در محضر اساتید نجف آغاز کرده بود.
در سال های دهه چهل و پنجاه شمسی که حوزه علمیه قم با جهان خارج از ایران نیز مرتبط شده بود، نیاز به نشریاتی به زبان های خارجی نیز احساس می شد تا بتواند پیام حوزه و مرجعیت ایران را به آن سوی مرزها برساند. برای رفع این نیاز، فصلنامه ای به زبان عربی با نام "الهادی" از سال 1350 ش. (شعبان 1391 ق.) از سوی مؤسسه "دار التبلیغ الإسلامی قم" آغاز به انتشار کرد.
همکاری با این نشریه از جمله اولین فعالیت های دینی و فرهنگی آقای تسخیری پس از رانده شدن از عراق و ورود به قم بود که آن را همراه دوستان قدیمی خود مرحوم شیخ «حسین کورانی» و شیخ «محمدسعید نعمانی» در کنار مرحوم آیت الله «سید هادی خسروشاهی» انجام می داد.
اولین مطلب آقای تسخیری در شماره سوم از سال اول این مجله (صفر 1392 ق. - اسفند 1350 یا فروردین 1351 ش.) چاپ شد.