به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) - ابنا - آیتاللهالعظمی «سیدمحمدتقی مدرسی» از مراجع معظم تقلید شیعیان در اولین جلسه تفسیر سوره مبارکه ابراهیم در ماه مبارک رمضان 1441 هجری قمری که بهصورت مجازی پخش شد، گفتند: پیامبر اکرم(ص) در آخرین جمعه ماه شعبان، مردم را بشارت دادند و فرمودند «وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیافَهِ اللَّهِ»؛ ماه مبارک رمضان ماهی است که شما همگی برای ضیافت خدا فراخوانده شدهاید.
این مرجع تقلید شیعیان با اشاره به چگونگی میزبانی خداوند از بندگانش در ماه مبارک رمضان، اظهار کردند: در هر ضیافتی پذیرایی است و پذیرایی خداوند از ما بندگان ضعیف و فقیر در این ماه پربرکت بر اساس آنچه که از آیات سوره بقره استفاده میشود در سه موضوع قرآن، روزه و دعا بیان شده است.
ایشان ادامه دادند: خداوند در آیه ۱۸۵ سوره مبارکه بقره اینچنین فرموده است «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ...» ماه رمضان همان ماه است كه در آن قرآن فرو فرستاده شده است، كتابى كه مردم را راهبر و متضمن دلايل آشكار هدايت و ميزان تشخيص حق از باطل است پس هر كس از شما اين ماه را درک كند بايد آن را روزه بدارد. و در ادامه در آیه ۱۸۶ میفرماید «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ...» و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند بگو من نزديكم و دعاى دعاكننده را به هنگامى كه مرا بخواند اجابت مىكنم. پس قرآن، روزهداری و استجابت دعا، سه چیزی است که خداوند به وسیله آن در این ماه از بندگان خود پذیرایی میکند.
آیتاللهالعظمی مدرسی با اشاره به سنت برگزاری جلسات تفسیر قرآن در ماه مبارک رمضان، گفتند: بنا به سنت هر ساله که در خدمت برادران و خواهران مؤمن در ماه مبارک رمضان سر مائدهای از موائد قرآن مینشینیم و بهرهای از آیات قرآن بر اساس تدبر نصیب ما میشود، امسال هم سعی داریم در سوره مبارکه ابراهیم تدبرات و تأملاتی داشته باشیم و انشاءالله بتوانیم بهره خوبی از این سوره کریمه در این ماه ضیافتالله ببریم.
مفسر تفسیر هدایت درباره شخصیت حضرت ابراهیم(ع)، اظهار داشتند: حضرت ابراهیم(ع) شخصی است که نماد بتشکنی جهان است و به تنهایی امتی بود، آنجا که قرآن در آیه ۱۲۰ سوره نحل میفرماید «إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ؛ به راستى ابراهيم پيشوايى مطيع خدا و حقگراى بود و از مشركان نبود.»
ایشان افزودند: حضرت ابراهیم(ع) شخصیتی بود که بدن خود را برای سوختن در آتش مهیا، بچه را برای کشته شدن در راه خدا آماده کرد، زن و فرزندش را برای اقامه نماز به صحرایی بیکشت و زرع برد، قرآن در آیه ۳۷ سوره مبارکه ابراهیم میفرماید «رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاةَ؛ پروردگارا من يكى از فرزندانم را در درهاى بى كشت نزد خانه محترم تو سكونت دادم پروردگارا تا نماز را به پا دارند.»
آیتاللهالعظمی مدرسی، خدایی شدن انسان را یکی از محورهای موضوعی سوره ابراهیم دانستند و گفتند: حضرت ابراهیم(ع) کسی بود که تمام وجودش در راه خدا بود و یک انسان خدایی بود. یکی از محورهای اساسی سوره ابراهیم این است که چگونه انسان، انسانی خدایی و «صِبْغَهَ اللَّهِ» شود و همچنین بوی الهی در او تجلی کند.
مفسر تفسیر هدایت گفتند: برخی این چنین تصور دارند که موضوعات تمام آیات تکراری است و همان توحید و وعده به آخرت است که در هر سورهای تکرار میشود. اما باید یک حقیقت را بدانید که آیات قرآن، آیات متشابهات است، به این معنا که قرآن حقایق واحده را از راههای مختلف و بر مبنای تجلیات مختلف آن حقایق را بیان میکند و به ما متذکر میشود که این مسئله بسیار حائز اهمیت است.
ایشان ادامه دادند: اینکه قرآن در سورههای مختلف همان حقایق را بازگو میکند، برای این است که اولاً از بُعدهای مختلف تجلیات آن را بیان میکند، دوماً اینکه ما بتوانیم در شخصیت خود تحولی ایجاد کنیم، که این حقایق را نه تنها باور کنیم، بلکه آن را وجدان کنیم تا این حقایق در حقیقت ما اثر عمیق بگذارد. شاید به این دلیل باشد که قرآن میفرماید آیات متشابه قرآن همان حقیقت است و از یک زاویه جدید و تجلی جدید بیان میشود.
آیتاللهالعظمی مدرسی در پایان سخنان خود گفتند: این بحث مقدماتی بود برای ورود به سوره ابراهیم که در آینده بحثهایی پیرامون سوره ابراهیم بیان خواهد شد. هدف ما در این ماه مبارک رمضان این است که تحول حقیقی در ما شکل بگیرد و به خدا نزدیکتر شویم و تحول خدایی در ما ایجاد شود، که انشاءالله خواهد شد.
..........................................
سرویس فرهنگی/ محسن سلطان احمدی