به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) در شرح دعای روز نهم ماه رمضان اظهار داشت: در ماه رمضان زمینه های رحمت الهی به شکل های مختلف فراهم است و روح، جان و نفس انسان از هر لحاظی آماده می شود که از فیض و عنایت الهی بهره ببرد.
شرح دعای نهم ماه مبارک رمضان توسط آیت الله «رضا رمضانی» در پی می آید:
"اللهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ نَصیباً مِنْ رَحْمَتِکَ الْواسِعَةِ، وَاهْدِنی فیهِ لِبَراهینِکَ السَّاطِعَةِ، وَخُذْ بِناصِیَتی الی مَرْضاتِکَ الْجامِعَةِ، بِمَحَبَّتِکَ یا امَلَ الْمُشْتاقینَ"
در این روز چند دعا را از خدای متعال در خواست می کنیم اللهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ نَصیباً مِنْ رَحْمَتِکَ الْواسِعَةِ، خدایا ما را از جمله کسانی قرار بده که از هر رحمت واسعه تو بهره مند شویم و استفاده کنیم آنهم به اندازه ظرفیتی که هست بهره ای ببریم وَاهْدِنی فیهِ لِبَراهینِکَ السَّاطِعَةِ، خدایا ما را با برهانهای تابناکت رهنما باش.
"وَخُذْ بِناصِیَتی الی مَرْضاتِکَ الْجامِعَةِ" خدایا ما را به خشنودی فراگیریت سوق بده.
موضوعی که در دعای نهم مهم است و باید بدانیم این است که رحمت عام الهی شامل مردم مومن و غیر مومن می شود. در دعا آمده است اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ این رحمت عام است و شامل حال همگان می شود.
* رحمت عام وخاص
رحمت الهی به گونه ای در عالم جاری شده که همه می توانند از آن استفاده کنند. اما آنهایی که از نعمت ها به درستی و در جای خود استفاده کرده و آنها را می شناسند و با خداوند ارتباط برقرار می کنند خدا از رحمت خاص خود آنها را بهره مند خواهند کرد. رحمت خاص، شامل حال آنهایی است که مومن هستند و باور دارند که ارتباط با خدا قوت و قدرت به آنها خواهد بخشید. این همان نکته ای است که باید در همه اعمال مورد توجه قرار داد.
* برکات ماه رمضان
در ماه رمضان زمینه های رحمت الهی به شکل های مختلف فراهم است و روح، جان و نفس انسان از هر لحاظی آماده می شود که از فیض و عنایت الهی بهره ببرد. این خیلی مهم است برای این که در این ماه قلب توسعه پیدا می کند، در روایت می فرماید که هر ظرفی پر می شود مگر ظرف قلب انسان مومن. این قلب عرش الرحمان است و خدا می تواند در همین قلب های مومن دل شکسته جای بگیرد، این ظرفیت عظیمی را برای انسان ایجاد می کند و انسان بیشترین رحمت الهی را می تواند نصیب خود کند.
* اهمیت صبر و سه پاداش آن
امور بسیاری وجود دارند که اگر انسان به آنها توجه داشته باشد، می تواند از آن استفاده کند، که یکی صبری است که از باب مصیبت بر انسان وارد می شود، "أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ من ربهم" آنهایی که نسبت به مصائب صابرند خدا سه پاداش به آنها می دهد، درود خداوند به آنها می رسد، رحمت خاص شامل حال آنها می شود و اینها جزء هدایت یافته گان خواهند بود.
اما ظرفیت ماه رمضان به گونه ای است که غالب مفسران و بزرگان نزول دفعی آیات را در همین ماه رمضان دانسته اند که در ماه رمضان آیات الهی نازل شده است "اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذی اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ" این به خاطر آن ظرفیتی است که در وجود انسان است و می تواند از این ظرفیت استفاده کند و نیز انسان از خدا می خواهد که او را هدایت کند و از نکات قرآنی این است می فرماید ما هدایت تکوین و تشریعی انسان را عهده دار شده ایم "إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً" هدایت تکوینی شامل همه انسان هاست. خداوند عقل، عاطفه و بسیاری از امکانات را در انسان قرار داده و او موجود بسیار پرظرفیتی شده است می فرماید: ما امانت را به آسمانها و زمین و کوه ها عرضه کردیم اما از پذیرش آن سر باز زدند و انسان بود که آن را پذیرفت.
انسان این قدرت و ظرفیت را دارد که بتواند امانت را به نحو شایسته حمل کند و به صاحب امانت بدهد. انسان از هدایت تشریعی الهی هم برخوردار است خداوند انبیاء الهی را به عنوان بهترین راهنمایان فرستاده، پیامبر خاتم، ائمه(ع) و کتاب الهی که کتاب زندگی است و انسان می تواند بهترین درس های زندگی را از این منابع الهی دریافت کند که از جانب خداوند برای هدایت انسان نازل شده. اینها همان نعمت هایی است که خدا به انسان عنایت کرده و این همان برهان روشن و قاطع است که مسیر انسان را روشن می کند.
* تربیت نفس
نکته دیگر که در دعا اشاره شده این است که خدایا زمام امر مرا را به گونه ای به دست بگیر تا به جایی برسم که رضایت تو جلب شود. این در واقع اشاره به تربیت نفس است که انسان نفس خود را به گونه ای تربیت می کند که می تواند به این مرحله برساند. مراتب تربیت نفس از نفس اماره و نفس لوامه می گذرد تا به نفس مطمئنه می رسد، به نفس مرضیه ونفس راضیه می رسد که کسب رضایت الهی کند. خدایا هر آنچه را که برای من مقدر کردی من راضی و خشنود هستم و می خواهم آنچه را که من انجام می دهم راضی باشی. "یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ؛ ارْجِعِی إِلَی رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً؛ فَادْخُلِی فِی عِبَادِی وَادْخُلِی جَنَّتِی" این جا است که معنا پیدا می کند.
انسانی که به مرحله رضایت برسد و صاحب رضایت شود در هر آنی چه مملو از نعمت های الهی باشد و چه مصائبی به او برسد، در همه حال اگر خدا راضی باشد، انسان هم راضی خواهد بود.
از خدای متعال می خواهیم به این رضایت جامع که رضایت دو طرف است برسیم و بتوانیم در آن مسیری که خدا مشخص کرده در آن مسیر قدم برداریم.
.............................
پایان پیام/ 167