به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ قائم مقام دبیرکل و معاون امور فرهنگی مجمع جهانی اهل بیت(ع) در شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان اظهار داشت: نتیجه حرکت در مسیر احسان، کراهت و دوری از گناه و فسوق و نتیجه دوری از فسوق، حرمت آتش جهنم می شود.
حجت الاسلام والمسلمین «احمد احمدی‌تبار» در شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان اظهار داشت:
"اللهُمَّ حَبِّبْ الَیَّ فیهِ الْإِحْسانَ، وَکَرِّهْ الَیَّ فیهِ الْفُسُوقَ وَالْعِصْیانَ، وَحَرِّمْ عَلَیَّ فیهِ السَّخَطَ وَالنّیرانَ، بِعَوْنِکَ یا غِیاثَالْمُسْتَغیثینَ"؛
اللهُمَّ حَبِّبْ الَیّ فیهِ الْإِحْسانَ، در این روز از درگاه خدای متعال چند دعا را درخواست می کنیم؛ می گوییم، خدایا مثل امروزی احسان را برای ما محبوب کند.
احسان چه چیزی است و چگونه خدا آن را محبوب قرار می دهد؟ وقتی درجات ایمان را معنا می کنند، احسان مرحله بالاتر از ایمان است. در مرحله ایمان، انسان حقیقت را می شناسد و به سمت حقیقت قدم برمی دارد و در مرحله بالاتر انسان خوبیها و بدی ها را می شناسد. لذا رسیدن به مرحله احسان، حالتی را برای انسان ایجاد می کند که آدمی فقط نگاهش به خوبی ها، مسیر کمال و عوامل رشد است و در مراحل بالاتر به خود توجه دارد، مواظب و مراقب خودش است تا دچار و گرفتار فسوق و گناه نشود و نتیجه این حرکت این می شود که آتش جهنم برای او حرام می شود. در این مسیر برای این که بشر بتواند به احسان برسد و احسان محبوب او شود و در نتیجه از گناه فاصله بگیرد و از آن بدش بیاید و بعد آتش جهنم را بر خود حرام کند، باید در این مسیری که در آن قدم برمی دارد معرفت و شناخت داشته باشد و با معرفت مسیرش خودش را طی کند.
* ماه رمضان، ماه معرفت است
یکی از فرصت هایی که ماه رمضان برای ما فراهم می کند، فرصت معرفت و شناخت است. شناخت خوبی ها، احسان و حرکت در مسیر احسان. نتیجه حرکت در مسیر احسان کراهت و دوری از گناه و فسوق و نتیجه دوری از فسوق، حرمت آتش جهنم می شود و انسان می تواند تنها با کمک حضرت حق بدان برسد؛ چرا که او فریادرس مستغیثین است. برای این که به مرحله احسان برسیم؛ باید ایمان و باورهای خود را نسبت به خدا تقویت و بیشتر کنیم.
ماه رمضان، ماه خدا است، باید تلاش کنیم، صفات و اسماء خدا را شناخته و در سعه وجودی خود بکار بگیریم. اگر خدا رحیم، غفار و ستار و... است، باید تلاش کنیم این صفات را در خود ایجاد کنیم و رحیم، رحمان و غفور شویم. اگر این موارد ایجاد شده، نتیجه اش احسان می شود. در این صورت از انسان به جزء خوبی صادر نمی شود. رفتارش با مردم، محسنانه خواهد شد. وقتی انسان براساس احسان حرکت کرد، نتیجه اش دوری از فساد، زشتیها و لغزش ها می شود و عصیان از دو صادر نمی شود.
.......................
پایان پیام/ 167