به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «محمود خسروی وفا» رئیس کمیته ملی پارالمپیک، عالی ترین نشان IPC را که سال گذشته از رئیس کمیته بین المللی پارالمپیک و به عنوان یکی از چهره های تاثیرگذار چهل سال اخیر در جنبش پارالمپیک، دریافت کرده بود، بر گردن سردیس این شهید گرانقدر آویخت که این نشان و سردیس از این پس در تالار مشاهیر موزه ملی ورزش، المپیک، پارالمپیک در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت.
فزون بر این نشان، هدایایی معنوی از جمله تابلو فرشی نفیس همراه با آب زمزم و تکه ای از پرده کعبه را که تولیت خانه خدا به دکتر علیرضا رشیدیان رئیس سازمان حج و زیارت هدیه نموده و وی نیز به خسروی وفا اهدا کرده بود، توسط خسروی وفا رئیس کمیته ملی پارالمپیک به خانواده شهید هادی اهدا شد.
نشان عالی IPC به معدود افراد خاصی تعلق می گیرد که توانسته اند در سالهای دور و نزدیک خدمات برجسته ای به جنبش پارالمپیک در کشور خود و نیز جهان ارائه نمایند و سرمنشا ایجاد تحول، انگیزش و خدمات برجسته به این جنبش بوده اند.
این نشان مهر ماه سال گذشته و درجریان برگزاری مراسم سی امین سالگرد تاسیس کمیته بین المللی پارالمپیک که در شهر بن آلمان، مقر این کمیته برپا بود، توسط پارسونز رییس کمیته بین المللی پارالمپیک به محمود خسروی وفا رئیس کمیته ملی پارالمپیک ایران اهدا شد.
پهلوان بسیجی ابراهیم هادی ستاره ورزش های کشتی، والیبال و ورزش باستانی کشورمان بود. او اول اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۶ در محله شهید سعیدی حوالی میدان خراسان به دنیا آمد.
ابراهیم چهارمین فرزند خانواده بود و در نوجوانی طعم تلخ یتیمی را چشید، از آنجا بود که همچون مردان بزرگ زندگی را پیش برد.
وی دوران دبستان را به مدرسه طالقانی رفت و دبیرستان را نیز در مدارس ابوریحان و کریم‌خان گذراند و در سال ۵۵ توانست به دریافت دیپلم ادبی نائل شود. از همان سالهای پایانی دبیرستان، مطالعات غیر درسی را نیز شروع کرد؛ حضور در هیئت جوانان وحدت اسلامی و همراهی و شاگردی استادی نظیر مرحوم علامه "محمدتقی جعفری" بسیار در رشد شخصیتی ابراهیم مؤثر بود.
این شهید مفقود، در دوران پیروزی انقلاب شجاعت‌های بسیاری از خود نشان داد؛ همزمان با تحصیل علم به کار در بازار تهران مشغول بود و پس از انقلاب در سازمان تربیت بدنی و بعد از آن به آموزش پرورش منتقل شد.
یکی از کارهای ابراهیم انتقال مجروحان و شهدا از منطقه به عقب جبهه بود و گاهی اوقات پیکرهای مطهر شهدا در ارتفاعات بازی‌دراز بر شانه‌های ابراهیم می‌نشست تا به دست خانواده‌هایشان برسد. حتی بعضی از اسرای مجروح عراقی را نیز از صحنه نبرد به عقب برمی گرداند که بسیاری از آنها شیفته مرام پهلوانی وی می شدند و بعضی از آنها جز توابین عراقی قرار گرفته و به شهادت رسیدند.
ابراهیم از بنیانگذاران گروه چریکی شهید اندرزگو در جبهه گیلانغرب بود و سرانجام درعملیات والفجر مقدماتی، پنج روز به همراه رزمندگان گردان کمیل و حنظله در کانال‌های فکه مقاومت کرد اما تسلیم نشد و در ۲۲ بهمن سال ۶۱ بعد از فرستادن نیروهای باقی مانده به عقب، تنها ماند و دیگر کسی او را ندید.
……………….
پایان پیام/ ۲۱۸