خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

چهارشنبه ۵ دی ۱۴۰۳
۱۸:۵۶
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
دوشنبه
۸ مرداد
۱۴۰۳
۱۵:۴۴:۵۱
منبع:
ابنا
کد خبر:
1475147

سبک زندگی اهل‌بیت(ع) | همان‌گونه که زندگی می‌کنید، می‌میرید/ روایتی هشداردهنده از پیامبر اکرم(ص)

هر موجودی که از حیات بهره‌ای دارد موهبتی از بارگاه الهی به رسم امانت در اختیار دارد که باید قدر آن را بداند و به درستی از آن بهره برد.

آآ
خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا: حیات که دانایی توأم با توانایی است از خصائص ذات حضرت پروردگار به شمار می‌آید و هر موجودی که از حیات بهره‌ای دارد موهبتی از بارگاه الهی به رسم امانت در اختیار دارد که باید قدر آن را بداند و به درستی از آن بهره برد.

و مرگ بازتاب زندگی است، همان‌گونه که پیامبر عظیم‌الشان اسلام می‌فرمایند «کَمَا تَعِیشُونَ تَمُوتُونَ»(۱) و در جهان آخرت انسان محصول سعی و تلاش دنیایی خود را می‌بیند «وَأَن لَيسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعىٰ * وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ»(۲) و دنیا، مزرعه و قیامت، هنگام درو کردن محصول دنیا به شمار می‌آید «الدُّنیَا مَزرَعَةُ الاَخِرَة»

ممکن نیست زندگی کسی حیات معقول باشد و مرگ او مرگ جاهلی، زیرا مرگ جاهلی ثمره حیات جاهلی است و زندگی معقول، ثمره‌ای جز مرگ عاقلانه ندارد. هر که جهان‌بینی‌اش توحیدی و ایدئولوژی‌اش الهی و زندگی‌اش بر اساس عقل و وحی باشد (نه هوا وهوس)، و به خدا و اهداف خلقت توجه نماید؛ مرگش هم الهی و به راحتی و آغازی نو و جدید برای یک زندگی دیگر خواهد بود، و در بهشت و میان بهشتیان. و هر که جهان‌بینی‌اش مادی و ایدئولوژی‌اش هواخواهانه و لذت‌طلبانه‌ی صِرف باشد چون جهان ماده و دنیا را همه زندگی و زندگی را صرفاً در آن می‌بیند، وقتی جان می‌دهد و مرگ را می‌چشد مرگ برایش محرومیت، سخت و پایان همه‌چیز می‌باشد، و وقتی که می‌میرد در بهشت و با جهنمیان خواهد بود.

امام سجاد علیه‌السّلام در دعای شریف مکارم‌الاخلاق به درگاه خداوند متعال عرضه می‌دارد: «اللهم و عَمِّرْني ما كانَ‌ عُمري‌ بِذْلَةً في طاعَتِكَ، فإذا كانَ عُمري مَرتَعاً لِلشَّيطانِ فَاقبِضْني إلَيكَقَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَيَّ، أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَيَّ‌.».(۳) بار پروردگارا عمرم را طولانی کن تا زمانی که صَرف در طاعت و بندگی تو گردد؛ پس اگر عمرم چراگاه شیطان گردید مرا نزد خود بر، پیش از آنکه غضب تو بر من پیش تازد یا محکوم خشم تو گردم».

(۱). عوالی اللآلی، ج۴، ص۷۲.

(۲). سوره نجم ۳۹، ۴۰.

(۳). صحيفه سجاديه: دعای ۲۰.

‌…………………………

پایان پیام/