به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ غلام علی که به تازگی پس از چندسال به افغانستان سفر کرده است، وضعیت اقتصادی مردم و مخصوصا شیعیان را در حکومت طالبان بسیار بد و اسفبار توصیف کرد.
غلام علی که یک جوان شیعه مهاجر در ایران است در گفتوگو با خبرنگار ابنا گفت: آخرین باری که به افغانستان رفتم 7 سال قبل بود و چیزی که امروز دیدم، این است که متاسفانه وضعیت اقتصادی مردم با تغییر حاکمیت خیلی بدتر شده است.
وی که برای بررسی وضعیت شغلی خود به افغانستان سفر
کرده بود از خوشبینی خود به وضعیت افغانستان قبل از بازگشت به این کشور گفت و
ادامه داد: فکر میکردم رسانه ها درباره افغانستان سیاهنمایی می کنند و وضعیت
شغلی و اقتصادی مردم رو به بهبود است، اما دیدم وضعیت از آنچه تصور می کردم خیلی
خراب تر است و هر روز بدتر هم میشود، تا جایی که من تقریبا نا امید هستم، چون ارادهای هم برای تغییر وضعیت نمیبینم.
غلام علی که فارغ التحصیل مقطع کارشناسیارشد در ایران است، جهت بررسی کار و شغل خود به مناطق مختلف افغانستان سفر کرده بود و درباره نارضایتی مردم از حکومت طالبان گفت: من حتی به روستاهای جنوب کشور هم سفر کردم، جایی که همه از پشتونهای افغانستان هستند. به جرأت می توانم بگویم که یک نفر را ندیدم که از وضعیت اقتصادی خودش در سایه حکومت طالبان راضی باشد.
وی وضعیت شیعیان افغانستان را از بقیه بدتر دانست و گفت: این وضعیت برای شیعیان به خاطر نگاه های قومی و مذهبی که در طالبان وجود دارد، به مراتب بدتر است.
سپس ادامه داد: یکی از دوستانم که شیعه و هزاره است و در غزنی افغانستان موقعیت شغلی خوبی در دوران جمهوریت داشت و طالبان هم به او پیشنهاد کار داده بودند، از شغل خود استعفا داده بود و به صورت شخصی کار میکرد. دلیل این کارش را هم نگاه های قومی و مذهبی طالبان و البته عدم تخصص و فهم مسائل توسط کسانی که در سمت رئیس و مدیر قرار گرفتند دانست.
غلام علی مشاهدات خودش را هم منطبق بر این مساله دانست و گفت: من به ادارات مختلف متناسب با کار خودم هم مراجعات داشتم و با مدیران سروکار داشتم. به عنوان مثال یک بار با یک کسی که عنوان «مهندس» را هم یدک میکشید برخورد داشتم و اگر بگویم سواد ریاضیاتش به اندازه یک دانشآموز کلاس پنجمی هم نبود، اغراق نکردم. برای طالبان فقط همفکر بودن با خودشان کافی است و این را بارها گفته اند و در عمل هم ثابت کردهاند.
وی وضعیت اقتصادی را بسیار اسفبار توصیف کرد و گفت: هرساعتی از روز که به یک نانوایی در سطح شهر کابل برای تهیه نان میرفتم، چند نفر را می دیدم که کنار نانوایی در فرغون و گاریهایشان به خاطر نبودن کار نشستهاند و منتظرند تا شاید کسی چند نان بیشتر بگیرد و به آنها بدهد تا به خانه برای زن و بچه هایشان ببرند.
غلام علی ادامه داد: با این وضعیت بد اقتصادی، ماموران طالبان مالیات و عُشر(یک دهم مال) گرفتنشان از مردم با شدت ادامه داشت و مردم از این مساله بسیار ناراحت بودند.
........................
پایان پیام/