خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا / سرویس صفحات فرهنگی:
آیت الله رئیسی هشتمین رییس جمهوری اسلامی ایران عصر یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ در مسیر بازگشت از مراسم افتتاح سد «قیز قلعه‌سی» به سمت شهر تبریز، در منطقه ورزقان استان آذربایجان شرقی دچار سانحه هوایی سقوط بالگرد شد و با همراهانش به مقام رفیع شهادت نائل آمد.
«احمد عارفخانی» فعال فرهنگی و کارشناس رسانه به این مناسبت در یادداشتی به مقایسه تطبیقی نکات مهم سیره حضرت ابراهیم(ع) از زبان رهبر انقلاب و ویژگی های شهید آیت الله سید ابراهیم رئیسی پرداخت که این یادداشت تقدیم خوانندگان ابنا می‌شود:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به قلم: احمد عارفخانی
(نویسنده کتاب اندیشه های مقام معظم رهبری و پژوهشگر حوزه سیاست)
◀️ ۲ خرداد ۱۴۰۳
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رهبر انقلاب هفدهم اردیبهشت سالجاری در دیدار با کارگزاران حج به نکات ظریفی اشاره کردند:
۱- در صحبت از حج نام مبارک حضرت ابراهیم(ع) فراموش نشود.
*چند روز است که نام شهید سید ابراهیم، نه در مکه و نه در سرزمین وحی و نه در منطقه غرب آسیا، نه در قاره آسیا و نه یک یا دو قاره که در جای جای دنیا طنین انداز شده است.
۲- در قرآن درسهای زیادی از ناحیه‌ی حضرت ابراهیم به ما داده شده که قرآن اینها را نقل می کند. یکی‌اش همین دعوت به حج است که «اَذِّن فِی النّاسِ بِالحَجّ».
*شهید سید ابراهیم هم درسهایی فروانی از انقلاب را که به فراموشی سپرده شده بود دوباره زنده کرد: مردم داری، ساده زیستی، کمک به محرومان، اخلاص در کارها، فداکاری، خستگی ناپذیری، پرهیزگاری، خردمندی، امانت داری، کار آمدی، سلامت نفس، رفتن بین مردم، تلاش و کوشش، مبارزه با فساد، یاور مظلومان و مقابله با استکبار.
۳- دستور به مردم که «وَ اتَّخِذوا مِن مَقامِ اِبراهیمَ مُصَلًّى»؛ جایی که او ایستاده، آنجا نماز بخوانید، آنجا را محلّ نماز قرار بدهید.
*شهیدسید ابراهیم هم به ما آموخت چگونه ولایت مدار باشیم، چگونه سرباز ولایت باشیم، چگونه امر رهبر انقلاب را اجرا کنیم، چگونه از خود بگذریم و چگونه در کارها اخلاص داشته باشیم و ده ها چگونه دیگر.
۴- یا «عَهِدنا اِلى اِبراهیمَ وَ اِسماعیلَ اَن طَهِّرا بَیتِیَ لِلطّائِفینَ وَ العاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجود».از این تطهیری که [به آن] مأمور شدند، انسان احساس می کند که قبل از حضرت ابراهیم یک مشکلاتی در این محل وجود داشته است که این بزرگوار علاوه بر اینکه قواعد بیت و پایه‌های خانه را بالا می بردند، تطهیر هم می کردند از آن خبائثی که حالا خیلی در تاریخ و در روایات ما روشن و دقیق نیست که چه بوده.
*شهید سید ابراهیم هم با آگاهی از همه مشکلات در حوزهای مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در حالی که رئیس قوه مقننه بودند از جایگاه مطالبه گری به جایگاه پاسخگویی در قوه مجریه می آیند و قواعد و پایه های حوزه های اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اجتماع را تغییر می دهند، پایه های کوتاه و شکسته این حوزه ها را در فرصت اندک بالا می برند و چه زیبا بسیاری از مکان ها را تطهیر می کنند و رایحه و بوی خوش خدمت را در جامعه طنین انداز می کنند و بوی ناخوش و نا مطبوع اشراف زدگی، ثروت اندوزی، مردم گریزی، صندلی نشینی و تفاخر و تکبر را از محیط انقلاب می زدایند.
۵- امسال حجّ ما، «حجّ برائت» است، بنا بر تعالیمی که جناب ابراهیم به ما داده.
*شهید سیدابراهیم هم به ما آموخت می توان در بالاترین جایگاه اجرایی کشور بود و از استکبار برائت جست، از وادادگی و کوتاه آمدن در مقابل زور گویان و خناسان برائت جست، از گره زدن اقتصاد و پیشرفت کشور به تحریم ها و رابطه با شیطان بزرگ برائت جست، از ثروت اندوزی و مال اندوزی در مسند دو قوه کشور و تولیت آستان قدس رضوی، برائت جست.
.........................................
پایان پیام/ ۲۶۸