به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ اگر چه تاریخ تاسیس رسمی رژیم صهیونیستی 1326 شمسی است، اما مبارزات عالمان شیعه برای مقابله با تشکیل این رژیم به حدود 15 سال قبل از آن برمی‌گردد، زمانی که قیومیت انگلیس بر سرزمین فلسطین اعلام شده بود و افراد مختلفی از جهان اسلام، این را مقدمه‌ای برای تشکیل دولت جعلی اسرائیل می‌دانستند.
آنچه که در ادامه می‌خوانید نگاهی مختصر به مبازرات عالمان شیعه «قبل از تشکیل رسمی» دولت غضبی اسرائیل است.
دی‌ماه سال 1310
در دسامبر 1931م / دی 1310ش به منظور بررسی مسأله فلسطين، كنفرانسی از علما و انديشمندان جهان اسلام در بيت‌المقدس، تشكيل شد. در اين كنفرانس که چهره‌های مشهوری چون «رشيد رضا» از مصر و علامه اقبال لاهوری حضور داشتند، آيت‌الله شيخ محمدحسين كاشف الغطاء از عالمان شیعی به درخواست حاج امين‌الحسينی، مفتی فلسطين، در بين دو نماز مغرب و عشا سخنرانی كرد. این سخنرانی در مسجدالاقصی به «خطبه الناریه» (سخنرانی آتشین) معروف شد. او نگرانی خود را از سرنوشت مردم و سرزمين فلسطين اعلام داشت و ضمن شرح وضعيت سياسی مسلمانان، آنان را به اتحاد و صبر و پرهيز از نفاق و اقدام به عمل دعوت كرد. سخنرانی وی با استقبال بی‌نظير شركت‌كنندگان مواجه شد و لذا از او خواستند تا امامت نماز جماعت و جمعه را بپذيرد.
بسياری از مطبوعات عربی و اسلامی سخنان وی را به تفصيل درج كردند. او پانزده روز در فلسطين ماند و به شهرهای مختلف اين سرزمين سفر كرد و با دانشمندان شيعه و سنی به گفتگو نشست و در تمام شهرها برای مردم سخنرانی کرد و آنان را به وحدت با يكديگر در مقابل دشمنان اسلام و خطر صهيونيست‌ها دعوت كرد. او پس از ترک فلسطین ادامه سخنرانی‌های خود را در لبنان و سوريه انجام داد و با تشريح وضعيت مسلمانان، توجه گروه‌های مختلف مسلمان را در مقابله با «مقدمات تاسیس دولت اسرائیل» جلب کرد.
دی ماه سال 1312
آيت‌الله شيخ محمدحسين كاشف‌الغطاء مدتی بعد، سفر سه ماهه‌ای به تهران داشت و مدتی در قم ميهمان آيت‌الله شیخ عبدالکریم حائری شد. وی در این دیدار و همچنین جلسات متعدد با دیگر علمای قم، آنان را در جريان رويدادها تأسف بار فلسطين قرار داد. همزمان با همین حضور، آیت‌الله كاشف‌الغطاء، پيامی به رزمندگان فلسطينی فرستاد و آنان را به ادامه مبارزات ضد صهيونيستی تشویق کرد.
در دی ماه سال 1312، حضرت آیت‌الله حائری یزدی، موسس حوزه علمیه قم، پیامی به رضاخان مخابره كرد و از او در مقابل هجوم يهوديان صهيونيست به فلسطين كمك خواست. این پیام تقریبا 15 سال قبل از تاسیس رسمی اسرائیل صادر شده بود. همزمان نیز چند نفر از علمای سرشناس قم نيز تلگراف‌های جداگانه‌ای به رضاخان مخابره كردند.
همزمان نیز مذاکرات برای انتشار متن این تلگراف‌ها در رسانه‌های کشور آغاز شد که که دفتر مخصوص شاهنشاهی در نامه‌ای كه به نخست‌وزير وقت نوشت، اعلام کرد: «حسب‌الامر جهان مطاع مبارك شاهانه ارواحنافداه ابلاغ می‌نمايد انتشار تگرافات [علما] راجع به مسلمين فلسطين در جرايد مقتضی نيست.»
مردادماه سال 1316
با آغاز طرح تقسیم کشور فلسطین میان مسلمانان و یهودیان در مرداد ماه 1316، چند نفر از علمای شيعه ايرانی مانند سيد هبه‌الدين شهرستانی، سيد محمد‌مهدی صدر، محمد‌مهدی اصفهانی، محمد‌مهدی خراسانی، شيخ راضی آل ياسين، به همراه سه نفر از علمای برجسته اهل سنت عراق مانند يوسف عطا، حبيب‌العبيدی، ابراهيم الراو، تلگراف اعتراض‌آميز به جامعۀ ملل و وزارت خارجه انگلستان ارسال کرده و ضمن اعتراض به تقسيم فلسطين آن را ضربه به قلب اسلام و عرب دانستند.
آيت‌الله سيد‌ابوالحسن
اصفهانی نيز طی يادداشتی برای سفارت ايران در بغداد اظهار اميدواری كرد كه دولت
ايران در جامعه ملل از همه گونه تلاش برای دستيابی ملت فلسطين به حقوق حقه خويش
فروگذار نکنند. آيت‌الله كاشف‌الغطاء هم در اقدامی همسو با آيت‌الله اصفهانی، در
تلگرافی به ملك غازی پادشاه وقت عراق و
كميسر عالی فلسطين، از طرح تقسيم فلسطين و مظالم انگلستان در آنجا و نيز فروش اراضی
فلسطينی‌ها به صهيونيست‌ها به شدت انتقاد كرد و اعلام کرد كه مردم از او فتوای
جهاد خواسته‌اند. مدتی بعد كاشف‌الغطاء سپس خود حكم جهاد را صادر كرد.
نامه آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی به رضاخان درباره مهاجرت یهودیان ایران به اسرائیل (1321)
در بخشی از آن حكم آمده بود: «...ای اسلام و ای عرب، بلكه برادر و ای بشر! وضعيتی كه فلسطين سربريده به آن رسيده است به نظر همه آشكار شده و چنانكه گفته‌‌ايم باز هم می‌گوييم كه قضيه فلسطين خاص خود فلسطين نبوده... ای عرب، ای مسلمانان، ای بشر، ای مردم! جهاد در فلسطين بر هر انسان واجب شده، نه تنها بر عرب و مسلمان... اين است دعوت و ندای عمومی اين جانب كه به عرب و اسلام می‌فرستم. خدا گواه است كه شصت سال از عمرم می‌گذرد و اگر بيماری و رنجوری بر استخوان‌های پوسيده‌ام حمله نمی‌آوردند نخستين شخصی بودم كه به اين دعوت لبيك می‌گفتم.»
او سپس در فتوايی ديگر به شرح وظایف کشورهایی مانند اردن، عربستان، مصر و سوریه می‌پردازد كه بايد در اين جهاد مقدس تاثیرگذار باشند.
آذرماه سال 1324
اگر چه جنگ جهانی دوم و بحران‌های مختلف داخلی در کشورهای ایران و عراق، از جمله بحران حضور بهائیان در ایران، توجه عالمان شیعی را به موضوعات کشورهای خویش هدایت کرد، اما اخبار رويدادهای فلسطين در مطبوعات رسمی كشور كم و بيش انعكاس داشت و مطبوعات مذهبی كه از سال 1324 به بعد در كشور چاپ و منتشر شدند حساسيت و توجه ويژه به مسائل فلسطین نشان می‌دادند. در آذر ماه 1324 تظاهرات بزرگی در «مسجد شاه» تهران به نفع مسلمانان فلسطينی و عليه صهيونيست‌ها تشكيل شد كه در مطبوعات منطقه انعكاس يافت.
در نهایت در 29 نوامبر 1947 میلادی معادل 7 آذر 1326 شمسی مجمع عموم سازمان ملل رأی به تقسيم فلسطين و تشکیل دولت موقت و جعلی اسرائیل داد که این موضوع نیز با مخالف مسلمانان مواجه شد و تاریخ جدیدی از مبارزان فقهاء شیعه با این رژیم را آغاز کرد.
..............................
پایان پیام
