فرزند صالح می‌خواهید؟ این گام‌ها را مادرانه بردارید

خبرگزاری بین المللی اهل بیت (ع) ابنا - 

زن در نقش مادری، به حقیقت در سمت رهبری کودک قرار می گیرد و تربیت از این دید، نوعی هدایت و رهبری است. مادر در این رهبری مسئولیتی عظیم دارد؛ زیرا با القائات خود در افکار و اندیشه های او و نیز جهت دادن تمایلات و عقاید او، طرز برخوردها، آرزوها، اهداف و جنبه های اخلاقی و اجتماعی آینده او و جامعه را می سازد و زمینه را برای اصلاح یا افساد او فراهم می سازد.

توجه و یا عدم عنایت به رهبری صحیح کودک ممکن است دیدی مثبت یا منفی نسبت به جهان و پدیده های آن به کودک بدهد و او را خوش بین یا بدبین بار آورد. این بسته به هنر مادر و میزان درک و بینش اوست. هنر مادر این است که همگام با رشد کودک، پیش از ورود به هر مرحله، آن گونه که ضروری تأمین نیاز اوست، زیر بازوی او را بگیرد و در هر جا که زمینه را مناسب دید، بذر تربیت را بپاشد.

با توجه به اهمیت این رهبری، رهبر فرهنگی کودک نیز مادر است و طفل نخستین گام های موافق با فرهنگ خانواده و اجتماع را از مادر می آموزد. زبان وسیله بیان اندیشه است و طفل انتخاب کلمات مناسب را از مادر می آموزد. به عبارت زیباتر، کودک نخستین کلمات را از مادر می آموزد، زبان را، که وسیله تفهیم و تفاهم است، از او یاد می گیرد و از طریق او علم و تجارب را فرا می گیرد. در دامان مادر، او جهت فکری خاصی می گیرد که بعدها درصدد دفاع از آن برمی آید. به همین دلیل است که رهبری مادر در دوران کودکی موجب سعادت، و پرورش غلط، موجب اشک و اندوه بعدی اوست.

مادر نقش بسیار مهمی در تربیت کودک دارد و این نقش به چندین جنبه مختلف تقسیم می‌شود:

محبت و حمایت عاطفی: مادران با ارائه محبت و حمایت عاطفی به کودکان، احساس امنیت و اعتماد به نفس را در آن‌ها تقویت می‌کنند. این احساسات پایه‌گذار روابط اجتماعی و عاطفی سالم در آینده هستند.

آموزش و یادگیری: مادران به عنوان اولین معلمان کودکان، نقش کلیدی در آموزش مهارت‌های اولیمانند ه زبان، رفتار اجتماعی و ارزش‌های اخلاقی دارند. آن‌ها با بازی، گفتگو و فعالیت‌های روزمره به یادگیری کودکان کمک می‌کنند.

الگو بودن: مادران به عنوان الگوهای رفتاری برای کودکان عمل می‌کنند. رفتارها، نگرش‌ها و ارزش‌های مادران به طور مستقیم بر روی شخصیت و رفتارهای آینده کودکان تأثیر می‌گذارد.

تنظیم مرزها و انضباط: مادران باید بتوانند مرزها و قوانین مشخصی برای کودکان تعیین کنند. این کار به کودکان کمک می‌کند تا مسئولیت‌پذیری و انضباط را یاد بگیرند.

توسعه مهارت‌های اجتماعی: مادران با فراهم کردن فرصت‌های اجتماعی برای کودکان، به آن‌ها کمک می‌کنند تا مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی را یاد بگیرند و روابط مثبت با دیگران برقرار کنند.

مادران به عنوان اولین مربی کودکان بنیادی ترین نقش را در شکل گیری شخصیت کودکان دارند.