کتاب «امامت علوی در سیره نبوی»؛ بازخوانی سیره فراموش شده پیامبر(ص) در تبیین امامت امیرالمؤمنین(ع)

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیین اختتامیه شانزدهمین جشنواره کشوری علامه حلی و سومین جشنواره پژوهشی اساتید حوزه‌های علمیه در قم برگزار شد. در این مراسم، حجت‌الاسلام و المسلمین سید حسن سبزواری، استاد برگزیده بخش اساتید، به معرفی کتاب خود با عنوان «امامت علوی در سیره نبوی؛ گونه‌شناسی و مصداق‌یابی» پرداخت.

وی با اشاره به جایگاه امامت گفت: «امامت علوی، علت مبقیه نبوت و رکن رکین اعتقادات ماست». وی افزود: «تا صحبت از امامت می‌شود، ذهن‌ها به سمت غدیر می‌رود، اما مردم غافل‌اند که پیامبر اکرم (ص) در طول ۲۳ سال چه مشقت‌ها و موانعی را پشت سر گذاشت تا به آن قله برسد و اعلان عمومی کند».

به گزارش خبرنگار ابنا، این پژوهشگر حوزه علمیه به نبود سیره‌ای مدون از تلاش‌های پیامبر(ص) در تبیین امامت اشاره کرد و بیان داشت: سیره پیغمبر در اخلاق و احکام عملیه توسط علما مطرح شده، اما سیره وی در خصوص مسئله امامت که استمرار شریعت تا قیامت است، در طول ۱۴ قرن فراموش شده و خاک خورده است.

وی در این نوشتار تلاش کرده است با استفاده از دانش «تیپولوژی و گونه‌شناسی رفتارشناسی»، روش‌های گفتاری و رفتاری پیامبر اکرم (ص) در تثبیت امامت علوی را بررسی کند.

شیوه‌های پیامبر(ص) برای تبیین امامت

سید حسن سبزواری محتوای کتاب را در دو بخش گفتار و رفتار پیامبر (ص) دسته‌بندی کرد. در بخش گفتار، گونه‌هایی همچون «تنصیص» (با استفاده از عناوینی چون وزارت، خلافت و عمارت) و «تبیینی» مورد توجه قرار گرفته است. پیامبر اکرم از شیوه تفضیلی برای مطرح کردن افضلیت امیرالمؤمنین (ع) استفاده کردند. وی افضلیت حضرت را بر اساس اعلمیت، اشعیت و محبوب بودن نزد خدا و رسول بیان کرد.

وی شیوه «ارزش‌گذاری» پیامبر را بسیار مهم دانست که در آن، جایگاه دوستداران امیرالمؤمنین (ع) در نقاط مختلف زندگی، از زمان حیات تا عالم برزخ و مقام شفاعت، بیان شده است. همچنین اسلوب گفتاری پیامبر (ص) شامل «شیوه تشبیهی» بوده که در آن امیرالمؤمنین به کعبه، سوره توحید و حتی ملکه زنبور عسل تشبیه شده‌اند.

احتجاج عملی پیامبر(ص) در امور حساس

آخرین بخش کتاب ناظر به رفتار پیامبر (ص) است که شامل شیوه‌های «استخلافی» (معرفی حضرت به عنوان خلیفه در زمان حیات) و «اشاره‌ای و حرکات نمایشی» است. همچنین یکی از شیوه‌های مهم رفتاری، «شیوه احتجاجیه» است.

وی توضیح داد که در موارد و موطن‌های حساس، پیامبر (ص) با رفتار خود احتجاج می‌کرد، مانند واسپاری یک امر مهم به مدعیان آینده خلافت، و زمانی که عدم لیاقت آن‌ها ثابت می‌شد، کار را به دست امیرالمؤمنین (ع) می‌داد، نظیر داستان خیبر.

پیامبر اکرم با رفتار خود نیز بر امامت امیرالمؤمنین (ع) احتجاج کرد.

........

پایان پیام/