به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ نخستین تلاش جدی دولت یونان برای ساخت مسجد در آتن، که در دوره حاکمیت حزب سوسیالیست پاسوک صورت گرفت، در ژوئن ۲۰۰۰ آغاز شد. دولت در آن زمان نگران بود که این طرح با خشم عمومی و جنجالهای سیاسی گسترده مواجه شود و به ابزاری برای فشار اپوزیسیون و ایجاد «هزینه سیاسی» برای کابینه تبدیل گردد. به همین دلیل، بررسی لایحه بهطور آگاهانه تا پس از انتخابات آوریل ۲۰۰۰ به تعویق افتاد.
راهبرد زبانی و بوروکراتیک (کاغذبازی) دولت
پس از انتخابات، دولت برای کاستن از حساسیتها، بهجای طرح مستقیم موضوع «مسجد»، یک راهبرد زبانی و اداری را در پیش گرفت. لایحه در پارلمان ذیل عنوان کلی و کمحساسیتِ «مسائل مربوط به آمادگی بازیهای المپیک ۲۰۰۴ و سایر مقررات» ارائه شد تا ساخت مسجد در قالب بخشی از زیرساختهای ضروری المپیک و در سایه حمایت گسترده از میزبانی بازیها توجیه شود.
حذف آگاهانه واژه «مسجد»
نکته مهمتر از عنوان لایحه، حذف عامدانه واژه «مسجد» از متن قانونی بود. در قوانین پیشین، برای اشاره به مسجد از واژههایی چون «تمِنوس» (temenos) به معنای مکان مقدس در یونانی باستان، یا «جامی» (dzami) بهعنوان معادل ترکیِ مسجد استفاده میشد، اما در این طرح دولت این اصطلاحات را کنار گذاشت. در ماده ۷ لایحه، بهجای «مسجد»، از ایجاد یک «مرکز فرهنگی اسلامی» در حومه آتن سخن گفته شد؛ ترفندی زبانی برای پرهیز از برانگیختن حساسیتهای ضدترکی و ضداسلامی که ریشه در خاطره تاریخی اشغال عثمانی داشت.
با وجود این پوشش زبانی، تلاش دولت برای دور نگه داشتن موضوع از عرصه مناقشه عمومی ناکام ماند. رسانهها بهسرعت به ماهیت واقعی پروژه پرداختند و گزارشهای خود را با عناوینی مانند «چراغ سبز برای مسجد» منتشر کردند؛ امری که از همان ابتدا برنامه دولت برای خنثی نگه داشتن بحث را بیاثر کرد. این واکنش نشان داد که در یونان، تصور عمومی و نمادین از یک سازه مذهبی اسلامی، بسیار قویتر از عنوان رسمی و خنثایی است که در متن بوروکراتیک قانون به کار میرود.
...........
پایان پیام
نظر شما