خبرگزاری بین المللی اهل بیت علیهم السلام _ ابنا: ریشه بیشتر انحرافات دینی و اخلاقی نسل جوان را در لابلای افکار و عقاید آنان باید جستجو کرد.
فکر این نسل از نظر مذهبی آنچنانکه باید رهنمایی نشده است و از این نظر فوق العاده نیازمند است.
اگر مشکلی در رهنمایی این نسل باشد بیشتر در فهمیدن زبان و منطق او و روبرو شدن با او با منطق و زبان خودش است.
و در این وقت است که هرکسی احساس می‌کند این نسل، برخلاف آنچه ابتدا بنظر می‌رسد، لجوج نیست، آمادگی زیادی برای دریافت حقایق دینی دارد.
هدف از تألیف این مقاله این است که احساس شد گذشته از انحرافات عملی فراوانی که در زمینه حجاب بوجود آمده این مسأله و سایر مسائل مربوط به زن و حجاب وسیله‌ای شده در دست یک عده افراد ناپاک و مزدور صفت که از این قسمت دین علیه آن دین مقدس تبلیغات جنجالی راه بیندازد.
بدون شک پدیده برهنگی بیماری عصر ماست.دیر یا زود این پدیده به عنوان یک بیماری شناخته خواهد شد.
تقلید کورکورانه ما از غرب، این ناهنجاری اجتماعی رو رقم زده.
اول ببینید پدیده برهنگی در غرب به کجا رسیده، و فریاد چه کسانی را بلند کرده.
چارلی چاپلین چهره معروف در نامه‌ای به دخترش می‌نویسد:
«برهنگی بیماری عصر ماست، من پیرمردم و شاید حرفهای خنده آور بزنم. اما به گمان من تن عریان تو باید از آن کسی باشد که روح عریانش را دوست می‌داری....... دخترم امیدوارم تو آخرین کسی باشی که تبعه جزیره لختی‌ها بشوی...»
لزوم پوشیدگی زن در برابر مرد یکی از مسائل مهم نه فقط در اسلام بلکه در همه ادیان است.
پوشیدگی یعنی حفظ حریم‌های زنانه و مردانه در اجتماع و این هیچ منافاتی با حضور او در جامعه ندارد.
حجاب و پوشش برای زن به معنای منزوی و پرده‌نشین کردن او نیست.
بلکه برای حفظ حریم او از آسیب‌های اجتماعی است.
اما فرق اسلام با بقیه ادیان در پوشش برای زن در این است که برای پوشش او حد و اندازه تعریف کرده.
یعنی زن چقدر جایز است از بدن خود را نپوشاند؟
چه مقدار و چه مکان‌هایی پوشاندن آن واجب است؟
در ادامه این بحث، باید به این نکته توجه داشت که حجاب تنها یک دستور دینی خشک و بی‌روح نیست، بلکه فلسفه‌ای عمیق در راستای حفظ کرامت و شخصیت زن دارد. اسلام با تعیین حدود پوشش، در واقع می‌خواهد زن را از نگاه ابزاری و شیء‌وارگی در جامعه مصون بدارد و به او جایگاه واقعی‌اش را به عنوان انسانی باارزش و محترم بازگرداند. این نگاه، زن را از محدودیت‌های ساختگی رها می‌کند و به او امکان می‌دهد تا در عین حفظ حریم‌های اخلاقی، به صورت فعال در عرصه‌های مختلف اجتماعی، علمی و فرهنگی مشارکت کند.
از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که مسئله حجاب و پوشش، تنها مختص به زنان نیست، بلکه مردان نیز در اسلام مسئولیت‌های اخلاقی در این زمینه دارند. نگاه‌های نامحترمانه، رفتارهای خارج از عرف و بی‌توجهی به حریم‌های متقابل، همه از مواردی هستند که اسلام برای هر دو جنس خط قرمزهایی تعیین کرده است. بنابراین، حجاب را باید در چارچوب یک نظام اخلاقی جامع نگریست که هدف نهایی آن، ایجاد تعادل و آرامش در روابط انسانی است.
در نهایت، آنچه اهمیت دارد این است که نسل جوان امروز، نه با تحمیل و اجبار، بلکه با شناخت منطقی و آگاهانه به ارزش‌های دینی گرایش پیدا کند. جوانان ما تشنه حقیقت‌اند، اما باید با زبان خودشان با آنها سخن گفت؛ زبانی که سرشار از عقلانیت، محبت و درک متقابل باشد. اگر بتوانیم فلسفه واقعی احکام دینی مانند حجاب را به درستی تبیین کنیم، بدون شک شاهد استقبال صادقانه‌تر و پایدارتر از سوی آنان خواهیم بود. دین نه به عنوان مجموعه‌ای از محدودیت‌ها، بلکه به عنوان راهنمایی برای زندگی بهتر و متعالی، می‌تواند پاسخگوی بسیاری از دغدغه‌های فکری و معنوی نسل جوان باشد.
نظر شما