خبرگزاری بین المللی اهل بیت علیهم السلام _ ابنا: قرآن مجید صریحاً بر حرمت قمار تأکید کرده است؛ پیامدهای ناگوار و زیان های قمار، مسئله ای بدیهی و روشن است؛ تفرقه و دشمنی، خشم و نفرت، جنگ و قتل، انحطاط اخلاقی، طلاق، اضطراب و نگرانی، خودکشی و هیجان های عصبی و موارد بسیار دیگر، از جمله آثار ناپسند این بازی تخدیری است.
در این جا به نمونه هایی از خطرات و ضررهای اجتماعی و مالی قمار بر اساس گزارشات رسانه های جمعی کشورهای غربی اشاره می کنیم.
ـ یک قمارباز حرفه ای به خبرنگار نیویورک تایمز گفت: من چنان در این سوراخ گیر کرده بودم که می بایست یا بیرون آیم یا خودکشی کنم.
ـ قمارباز پس از طی فراز و نشیب ها، تبدیل به یک دزد حرفه ای خواهد شد، چرا که او در نهایت بازنده است. یکی از خبرنگاران نشریه انجمن امور همگانی می نویسد: یکی از کارمندان شهرداری لس آنجلس، در مدت یک سال، بیش از 50 هزار دلار از صندوق شهرداری بالا کشید تا بدهی های لاتاری خود را با آن بپردازد.
ـ جرج واشنگتن در 1783 در مورد قمار یک بررسی تحلیلی انجام داد و به نتایج بسیار دقیقی دست یافت: قمار، مایه ویرانی بسیاری از خانواده های آبرومند و محترم و سبب از دست دادن شرف و حیثیت، و علت خودکشی است… قمارباز برنده همچنان به بُرد ادامه می دهد تا گرفتار شکست شود.
ـ در شهرکی از نیوانگلاند، یک نفر سرب کار که در بازی های پوکر همه چیزش را از دست داده بود، به یکی از دوستانش گفته بود: نمی توانم خودم را نگه دارم، باید انتقام خود را بگیرم.(1)
ـ از مهم ترین پیامدهای قمار، ایجاد هیجانات عصبی است. روانشناسان و دانشمندان پسیکولوژی معتقدند که هیجانات روانی، عامل اصلی بسیاری از بیماری هاست. کمبود ویتامین ها، زخم معده، دیوانگی، بیماری های عصبی و روانی، در بسیاری از موارد، ناشی از هیجان است.
ـ یکی از دانشمندان آمریکایی می گوید: در هر سال، در این کشور، تنها دو هزار نفر در اثر هیجانات قمار می میرند.
ـ به طور متوسط قلب یک پوکرباز متجاوز از صد بار در دقیقه می زند.
ـ گاهی قمار باعث سکته قلبی و مغزی می شود. به گفته دانشمندان، شخصی که مشغول بازی قمار است، نه تنها روح وی دستخوش تشنج است، بلکه تمام جهازات بدن او در حالت فوق العاده به سر می برند؛ ضربان قلبش بیشتر می شود، مواد قندی در خون او می ریزد، در ترشحات غدد داخلی اختلال ایجاد می گردد و دچار بی اشتهایی می شود.
شخص قمارباز، در پایان قمار و پس از یک جنگ اعصاب و حالت بحرانی، به خواب می رود و غالباً برای تسکین اعصاب و ایجاد آرامش جسم و جانش، متوسل به الکل و سایر مواد مخدر می شود.
ـ یکی از دانشمندان می گوید: قمارباز انسانی مریض است که دائماً به مراقبت روحی و روانی نیاز دارد. تنها باید سعی کرد تا به او فهمانید که یک خلأ روانی او را به سوی این عمل ناهنجار سوق می دهد.
ـ یکی از مؤسسات آمارگیری جهانی ثابت کرده است که سی درصد جنایت ها با قمار رابطه مستقیمی دارد. همچنین این بازی مخرب از جمله عوامل به وجود آمدن هفتاد درصد جنایات دیگر به شمار می رود.
راه های پیشگیری
مراجع عظام تقلید بر این باورند که اگر وسایلی فقط برای قماربازی ساخته شده باشد، بازی با آنها گرچه برای برد و باخت هم نباشد، باز هم حرام است؛ ولی اگر مشکوک باشد، جایز است.
مضاف بر اینکه قمار از منکرات معروف است و نهی از منکر، بر همگان واجب است. حتی شکستن آلات مخصوص قمار بدون اجازه مالک آن، جایز است.(2)
به اجماع مراجع معظم، بازی بلیارد، پاسور، شطرنج و دیگر ابزارهای بازی، در صورتی که به طور کلی از آلت قمار بودن درآمده باشند و به صورت یک بازی فکری تلقی شوند و یا از نظر عرفی، خروج از ابزار قمار بودن معلوم نباشد، جایز است.(3)
درمان مبتلایان قمار
پیش از پرداختن به درمان مبتلایان قمار، نخست باید عامل ابتلای فرد را به آن مشخص نمود. آیا عامل اصلی بیکاری است، یا معاشرت با دوستان آلوده و یا مشکلات خانوادگی و شکست های عشقی و… اگر علت اصلی را پیدا کنیم، از همان طریق می توانیم به درمان آن بپردازیم.
متأسفانه ما همیشه معلول ها را می گیریم و علت ها را فراموش می کنیم. اگر جوانی به دلیل معاشرت با افراد فاسد به این بازی مخرب کشیده شده است، باید معاشران صالحی برای او پیدا کرد و اگر محیط اجتماعی عامل باشد، باید چاره جویی نمود و چنانچه نجات از محیط آلوده امکان پذیر نشد، باید به (هجرت) تن داد.
در شرایطی که ایمان و اخلاق در مخاطره قرار گیرد اسلام هجرت را واجب می داند؛ همان گونه که ملائکه در هنگام مرگ به کسانی که محیط را عامل انحراف خود می دانند، می گویند: (اَلَم تکن ارض الله واسعة فتُهاجروا فیها؛ مگر زمین خدا پهناور نبود تا مهاجرت کنید) و بدین وسیله از دین و ایمان و اهل بیت خویش حراست نمایید.(4)
پی نوشت ها و منابع:
1ـ نشریه انجمن امور همگانی نیویورک، ص914.
2ـ توضیح المسائل مراجع، ج2، ص202.
3ـ استفتائات امام (چاپ پنجم) ص9ـ10.
4ـ سوره نساء آیه 97.
نظر شما