ارتباط انسان با جن

خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا: قرآن مجید وجود جن را تصدیق کرده و ویژگی‌های زیر را برای او برمی‌شمارد:

جن موجودی است که از آتش آفریده شد، بر خلاف انسان که از خاک آفریده شده است. [۱]

دارای علم، ادراک، تشخیص حق از باطل و قدرت منطق و استدلال است. [۲]

دارای تکلیف و مسئولیت است. [۳]

گروهی از آنها مؤمن و صالح و گروهی کافرند. [۴]

دارای حشر و نشر و معادند. [۵]

قدرت نفوذ در آسمان‌ها و خبرگیری و استراق سمع داشتند و بعداً منع شدند. [۶]

با بعضی از انسان‌ها ارتباط برقرار می‌کردند و با آگاهی محدودی که نسبت به بعضی از اسرار نهایی داشتند، به اغوای انسان‌ها می‌پرداختند. [۷]

میان آنها افرادی یافت می‌شوند که از قدرت زیادی برخوردارند، همان‌گونه که میان انسان‌ها چنین است. [۸]

قدرت بر انجام بعضی از کارهای مورد نیاز انسان را دارند. [۹]

خلقت آنها روی زمین قبل از خلقت انسان‌ها بود. [۱۰]

در داستان حضرت سلیمان(ع) وقتی عفریتی از جن مدعی می‌شود که می‌تواند تخت بلقیس را به نزد سلیمان آورد، پیش از آن‌که از مجلسش برخیزد، [۱۱] حضرت سلیمان آن جن را تکذیب نمی‌کند، اگر چه در قرآن نیامده است که آن جن تخت را آورد. [۱۲]

از مجموع این آیات استفاده می‌شود که جن یک موجود خیالی نیست، بلکه یک موجود واقعی مادی است که ارتباط با او امکان‌پذیر است. عده‌ای هم با او ارتباط برقرار کرده‌اند. اگرچه از روزگاران قدیم بین انسان و جن، شیوه‌های مختلفی از روابط تصور می‌شد، اما ما تنها شیوه‌هایی را که در روایات معتبر آمده است می‌توانیم بپذیریم.
 

در این‌جا به بعضی از گونه‌های این روابط که در قرآن و روایات و سخنان دانشمندان ذکر شده، اشاره می‌کنیم:
 

الف) پناه بردن به جن: در قرآن مجید آمده است: "و همانا مردانی از انس به مردانی از جن پناه می‌بردند، پس به سختی‌های ایشان می‌افزودند".[۱۳]
 

رسم عرب چنین بود که هرگاه به بیابان هولناکی می‌رسیدند، به جن آن وادی پناه می‌بردند. اسلام این کار را نهی کرد و پناه بردن به آفرینندۀ جن و انس را امر فرموده است. [۱۴]
 

ب) تسخیر جن: تسخیر جنیان و به خدمت گرفتن آنها، اگرچه ممکن است، اما میان فقها در بارۀ این‌که آیا چنین کاری جایز است یا نه؟، بحث است. قدر مسلم آن است که این کار نباید از راهی که شرعا حرام است صورت گیرد، یا باعث آزار و اذیت آنها شود. نیز نباید به کارگرفتن آنها برای کارهای نامشروع و حرام باشد؛ زیرا انجام کار نامشروع، حرام است چه با واسطه باشد یا بدون واسطه. [۱۵]
 

در استفتای برخی از مراجع، در بارۀ حکم مراجعه به افرادی که از طریق تسخیر ارواح و جن اقدام به معالجه می‌کنند، با توجه به این‌که یقین وجود دارد که آنها فقط کار خیر انجام می‌دهند، آمده است: این کار فی نفسه اشکال ندارد، مشروط بر این‌که از راه‌هایی که شرعاً حلال هستند، اقدام شود. [۱۶]، [۱۷]

پی نوشت ها:

[۱]. الرحمن، ۱۵.

[۲]. آیات مختلف سوره‌ی جن.

[۳]. آیات سوره‌ی جن و الرحمن.

[۴]. آیات سوره‌ی جن و الرحمن.

[۵]. همان، ۱۵.

[۶]. همان، ۹.

[۷]. همان، ۶.

[۸]. نمل، ۳۹.

[۹]. سباء، ۱۲ - ۱۳.

[۱۰]. حجر، ۲۷.

[۱۱] نمل، ۴۰ - ۳۰.

[۱۲]. جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی قرآن(قرآن در قرآن)، ج ۱، ص ۱۱۹، قم، مرکز نشر اسراء، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.

[۱۳]. جن، ۶.

[۱۴]. برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین، ‌ ج ۱، ص ۴۹، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۹۲، ص ۱۴۸، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) : "إِذَا تَغَوَّلَتِ الْغِیلَانُ فَأَذِّنُوا بِأَذَانِ الصَّلَاةِ".

[۱۵]. نک: خوئی، ابوالقاسم، منهاج الصالحین، ج ‌۲، ص ۸.

 [۱۶]. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‌۲، ص ۹۸۰، س ۱۲۳۲.

[۱۷]. برای آگاهی بیشتر، ر. ک: «توانایی شیطان و جن»، ۱۳۸؛ «شیطان؛ فرشته یا جن»، ۸۵۷؛ رجالی تهرانی، علی رضا، جن و شیطان، تحقیق قرآنی، روایی و عقلی.