به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در حالیکه موج فزاینده حملات و خصومت علیه مسلمانان در بریتانیا ادامه دارد، دولت این کشور همچنان از تعریف روشن و رسمی «اسلامهراسی» ناتوان مانده است؛ اقدامی که به باور ناظران، عقبنشینی آشکار در برابر فشارهای سیاسی و رسانهای جریانهای راستگرای مخالف هرگونه محدودیت در توهین به اسلام و مسلمانان به شمار میرود. این مسئله پس از آن پررنگتر شد که دولت بهجای استفاده از واژه Islamophobia، اصطلاح مبهم «خصومت ضد مسلمانان» را مطرح کرده است.
این ناتوانی در تعریف رسمی، در پی تشکیل یک کارگروه دولتی در فوریه سال جاری میلادی برای تعیین چارچوب حقوقی مقابله با اسلامهراسی آغاز شد. با این حال، کارزار گسترده «نیک تیموتی» نماینده حزب محافظهکار و گروههای همسو با او موجب تعلیق روند کار شد. این جریان سیاسی مدعی است که تعریف اسلامهراسی آزادی بیان را محدود میکند و مانع «انتقاد از اسلام» میشود. به دنبال این فشارها، دولت کار را متوقف و از اعلام نتیجه خودداری کرده است.
طبق گزارشی که بیبیسی در ۱۵ دسامبر منتشر کرد، تعریف پیشنهادی دولت عملاً واژه اسلامهراسی را حذف کرده و تنها بر «خصومت ضد مسلمانان» تمرکز دارد. منتقدان این اقدام را خطرناک توصیف کرده و میگویند، تا زمانی که دشمنی با اسلام بهعنوان بخش مرکزی این تبعیض شناخته نشود، حفاظت از مسلمانان ممکن نخواهد بود. این در حالی است که آمار رسمی در انگلستان و ولز نشان میدهد ۴۴ درصد از جرائم نفرتمحور مذهبی علیه مسلمانان و تنها ۲۴ درصد علیه یهودیان ثبت شده است.
در کنار این آمار، حملات میدانی نیز افزایش یافته است. از حملات به مساجد و آتشسوزیهای عمدی تا برنامهریزی برای حمله در «گالوِی (Galway)» در جمهوری ایرلند، که با بازداشت اعضای یک گروه افراطی موسوم به «ارتش دفاع ایرلندی» توسط پلیس ایرلند شمالی ناکام ماند. با وجود این وضعیت، دولت بریتانیا در حالی سرمایهگذاری جدی در مقابله با یهودستیزی انجام میدهد که اقدامات حمایتی مشابه برای مسلمانان بهمراتب ضعیفتر گزارش شده است.
در این میان، تحلیلگران ریشه این تبعیض را در تاریخ طولانی نگاه خصمانه غرب به اسلام میدانند؛ نگاهی که از عصر جنگهای مذهبی در اروپا تا دوران استعمار و سپس «جنگ علیه ترور» پس از سال ۲۰۰۱، اسلام را خطری برای تمدن غرب معرفی کرده است. نتیجه این ذهنیت، شکلگیری پیشداوریهایی است که مسلمانان را بهطور جمعی به عنوان «تهدید»، «طرفدار خشونت» یا «ضد تمدن» معرفی میکند.
ناظران میگویند، چشمپوشی دولت بریتانیا از واژه رسمی اسلامهراسی عملاً این چرخه را تقویت میکند. به باور آنان، آزادی توهین به اسلام با عنوان «حق بیان» عملاً به مجوزی برای نفرتپراکنی بدل شده است؛ امری که میتواند زمینه تشدید خشونت و آسیبپذیری بیشتر مسلمانان در این کشور را فراهم سازد.
...........
پایان پیام
نظر شما